Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας: Μαρτυρίες 4 γυναικών που μοχθούν καθημερινά

Τουρκία: Ντεβρίμ Εζντεμίρ, πυροσβέστης

«Σήμερα όλοι με υποστηρίζουν, με εμπιστεύονται», λέει η 37χρονη γυναίκα με τα κατάμαυρα μάτια στο πυροσβεστικό τμήμα της Σμύρνης το οποίο μετρά 52 γυναίκες πυροσβέστες επί συνόλου 1.200. Πίσω της νέες γυναίκες ντυμένες με αντιπυρικές στολές βγαίνουν από το κτίριο έτοιμες να ριχθούν στη μάχη με τις φλόγες. «Κάνω αυτή τη δουλειά για να είμαι δίπλα στους ανθρώπους τις δύσκολες στιγμές», λέει η Εζντεμίρ φτιάχνοντας το κράνος στο κεφάλι της. Αν και παραδέχεται ότι το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι πολύ δύσκολο και επικίνδυνο, η Εζντεμίρ ενθαρρύνει τις νέες κοπέλες που θέλουν να κάνουν αυτό το επάγγελμα να επιμείνουν παρά το γεγονός ότι ζουν σε μία Τουρκία όλο και πιο συντηρητική, αφότου ανέλαβε την εξουσία ο Ταγίπ Ερντογάν.

Είναι «σημαντικό να δείξουμε ότι οι γυναίκες είμαστε ικανές για όλα», εξηγεί και τονίζει ότι στο επάγγελμά της άνδρες και γυναίκες αμείβονται το ίδιο. Αποκλείει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να παρατήσει το επάγγελμά της για το οποίο υπερηφανεύεται ο εξάχρονος γιος της.

«Οι περισσότεροι γονείς διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους πριν τα κοιμίσουν. Εγώ του διηγούμαι στιγμές από τη δουλειά μου. Είμαι η ηρωίδα του γιού μου. Αυτό είναι ένα απίστευτο συναίσθημα», λέει χαμογελώντας η Εζντεμίρ και προσθέτει με περηφάνια ότι και ο γιος της θέλει να γίνει πυροσβέστης.

Βενεζουέλα: Γκαμπριέλα Βέγκα, ηρωίδα της φαβέλας

Χιλιάδες γυναίκες σε όλο τον κόσμο μαγειρεύουν για την οικογένειά τους. Στο Καράκας όμως η 35χρονη Γκαμπριέλα μαγειρεύει για … 85 άπορα παιδιά σε μία από τις πιο φτωχές φαβέλες της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας, ένας άθλος αλλά και μία σκληρή καθημερινή εργασία. «Όταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω δικηγόρος, πάντα μου άρεσε αυτό το επάγγελμα», δηλώνει.

Τελικά δεν έγινε δικηγόρος αλλά έπειτα από μία δύσκολη εφηβεία κατά την οποία συναναστράφηκε εγκληματικές συμμορίες και πέρασε κάποιο διάστημα στις φυλακές με την κατηγορία της κλοπής, σήμερα η νέα γυναίκα επιτελεί ένα κοινωνικό λειτούργημα σε μία Βενεζουέλα οικονομικά κατεστραμμένη, προσφέροντας γεύματα σε εγκαταλελειμμένα παιδιά.

«Ένα από τα πιο μεγάλα στοιχήματα που έβαλα στον εαυτό μου είναι να εξελιχθώ ως άνθρωπος, να μην σκοτώσω, να μην πληγώσω κανέναν, αν και περιστοιχιζόμουν από πολλούς κακούς ανθρώπους», λέει.

Στο φτωχικό της σπίτι η Γκαμπριέλα μαγειρεύει arepas –γαλέτες από καλαμπόκι– τυπικό φαγητό της Βενεζουέλας, με τη βοήθεια της μητέρας της και πολλών συνεργατών της. Παίρνει τα απαραίτητα υλικά από μία τοπική ΜΚΟ και τα διαθέτει στην καντίνα της από Δευτέρα έως και Παρασκευή.

« Για πολλά παιδιά αυτό είναι το μοναδικό γεύμα όλης της ημέρας», υποστηρίζει η Γκαμπριέλα η οποία δίνει μάχη για κρατήσει μακριά από τη βία που σαρώνει τη χώρα τους γιούς της- τον 17χρονο Σεζάρ, τον εξάχρονο Φαμπιάν και τον μόλις τριών χρόνων Σαούλ.

Νότια Αφρική: Σάνα Πάουερ, πρωτοπόρος του ρινγκ

Πρωταθλήτρια των μικτών πολεμικών τεχνών στην πατρίδα της, η Σάνα Πάουερ σπάει τα γυναικεία στερεότυπα με τόση αγριότητα, όσο και οι αντίπαλοί της στο ρινγκ. Γεννημένη στο Γιοχάνεσμπουργκ, η ξανθιά γυναίκα άρχισε να ενδιαφέρεται γι’ αυτό το ακραία βίαιο άθλημα από τις βεντέτες του αθλήματος όπως ο Αμερικανός Χόλι Χολμ, και ελπίζει να το κάνει δημοφιλές και στην πατρίδα της. Η 25χρονη Σάνα είναι η πρώτη αθλήτρια και προπονήτρια αυτού του αθλήματος στη χώρα της και παρότι η πειθαρχία θεωρείται ανδρικό προνόμιο, εκείνη διαβεβαιώνει ότι κατάφερε να επιβληθεί χωρίς να δεχθεί πολλά χτυπήματα από τους αντιπάλους της.

«Ήμουν τυχερή, το γεγονός ότι ήμουν γυναίκα λειτούργησε περισσότερο ως πλεονέκτημα», λέει η Σάνα. Εκτός ίσως από το θέμα της αμοιβής. « Μόνο στην προπόνηση και στους αγώνες είμαστε ίσοι, στην αμοιβή δεν είμαστε ίσοι».

ΗΠΑ: Γουέντι Λόρενς, αστροναύτης

«Το έναυσμα για να γίνω αστροναύτης ήταν όταν σε ηλικία 10 ετών είδα την προσεδάφιση του Απόλλων 11 στη Σελήνη», διηγείται η 58χρονη Γουέντι η οποία μετρά ήδη 1.200 ώρες στο διάστημα. Η Γουέντι διηγείται ότι όταν είδε τον Νιλ ‘Αμστρονγκ και τον Μπαζ ‘Ολντριν να περπατούν στη Σελήνη είπε ότι «αυτό θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει. Να γίνει αστροναύτης και να ταξιδεύσει στο διάστημα».

Η Γουέντι έκανε το όνειρό της πραγματικότητα όταν ξεκίνησε αρχικά ως πιλότος σε εκπαιδευτικά ελικόπτερα και στη συνέχεια ως πολύ πεπειραμένη αστροναύτης με τέσσερις αποστολές στο διάστημα με διαστημόπλοιο της NASA, μεταξύ 1995 και 2005. Με καταγωγή από το Τζάκσονβιλ της Φλόριντα, η Γουέντι λέει ότι «εκεί οι άνθρωποι συνηθίζουν να λένε ειρωνικά – ‘πετάς τη μπάλα σαν κορίτσι, τρέχεις σαν κορίτσι’».

«Υποπτεύομαι ότι πολλοί άνδρες συνάδελφοί μου, ειδικά την εποχή που ήμουν στη σχολή πιλότων, είχαν την εντύπωση ότι θα πιλοτάρω σαν κορίτσι. Έτσι λοιπόν όφειλα να εργασθώ πιο σκληρά από αυτούς ώστε να με σέβονται. Ήθελα να τους αποδείξω ότι έχουν άδικο». Η Γουέντι το 2006 βγήκε στη σύνταξη. Η συμβουλή της στις νέες γενιές; «Δώστε στις γυναίκες την ευκαιρία να δοκιμάσουν. Θα εκπλαγείτε από το τί μπορούν να κάνουν. Δεν μπορείτε όμως να αποφασίζετε εκ των προτέρων ότι δεν έχουν ταλέντο, ικανότητες και φιλοδοξίες».