Έμφραγμα: Μάστιγα για τις νεαρές ηλικίες

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου αποτελεί μία από τις ανησυχητικές ασθένειες για τις νεαρότερες ηλικίες. Απαντήσεις για το θέμα δίνει ο Ηλίας Τσούγκος, καρδιολόγος MD, PhD επίκουρος καθηγητής Καρδιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.

Το έμφραγμα του μυοκαρδίου δημιουργείται όταν κάποιο από τα στεφανιαία αγγεία (τα αγγεία της καρδιάς) αποφράσσεται από θρόμβο, με αποτέλεσμα ένα τμήμα της καρδιάς να μην τροφοδοτείται με αίμα (ισχαιμία) και να απειλείται με μόνιμη νέκρωση, τονίζει ο κ. Τσούγκος.

Τρεις κύριες απορίες δημιουργούνται σχετικά με αυτό το φαινόμενο:

Μπορεί να προβλεφθεί το έμφραγμα;

Πρακτικά, επισημαίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Τσούγκος, είναι αδύνατον να προβλεφθεί η εκδήλωση του εμφράγματος, «είναι κάτι ανάλογο με τον ακριβή χρόνο προσδιορισμού ενός σεισμού».

Ποιες είναι οι βλάβες των στεφανιαίων αγγείων που προκαλούν έμφραγμα;

«Οι βλάβες που προκαλούν έμφραγμα παραδόξως είναι οι μικρές στενώσεις που πολλές φορές είναι μόλις ορατές στη στεφανιογραφία (εξέταση που απεικονίζει τα στεφανιαία αγγεία). Από πολλές μελέτες αποδείχθηκε ότι ο βαθμός της στένωσης, το περίφημο βούλωμα της αρτηρίας, έχει την μικρότερη προγνωστική αξία όσον αφορά την πιθανότητα να πάθει κάποιος έμφραγμα».

Γιατί δημιουργούν οι μικρές στενώσεις το έμφραγμα και όχι οι μεγάλες;

Ο κ. Τσούγκος εξηγεί ότι για να δημιουργηθεί το έμφραγμα πρέπει «να σπάσει» η στένωση και να δημιουργήσει θρόμβο, ο οποίος μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να φράξει τελείως την αρτηρία.

«Οι μικρές ασταθείς στενώσεις αποτελούνται κυρίως από πυρήνα χοληστερίνης που περιβάλλεται από λεπτή ινώδη κάψα και εύκολα μπορεί να σπάσει. Αντίθετα οι μεγάλες στενώσεις που φράζουν την αρτηρία σε ποσοστό άνω του 70% περιβάλλονται από παχιές ανθεκτικές ινώδεις κάψες που σπανιότερα μπορούν σπάσουν και να δημιουργήσουν ένα οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου».

Με λίγα λόγια, αναφέρει ο κ. Τσιούγκος, ακόμη και εάν κάνουμε στεφανιογραφία δεν μπορούμε να προβλέψουμε το έμφραγμα. 

Η πιθανότητα εμφάνισης του εμφράγματος εξαρτάται κυρίως από τους βασικούς προδιαθεσικούς παράγοντες, όπως υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία, υπερλιπιδαιμία και κάπνισμα. Έλλειψη φυσικής άσκησης και ισορροπημένης διατροφής συμβάλλει στην δημιουργία ασταθούς αθηρωματικής πλάκας.