Μπαρτσελόνα: Το καμάρι της Καταλονίας έχει σήμερα γενέθλια

Μπαρτσελόνα. Κάτι περισσότερο από ένας σύλλογος… Ήταν 22 Οκτώβρη του 1899 όταν ο Ζοάν Γκαμπέρ τοποθετηθεί μια αγγελία στο Los Deportes εκφράζοντας την επιθυμία του να σχηματίσει ποδοσφαιρική ομάδα. Μια θετική απόκριση από τον Χιμνάσιο Σολέστις 29 Νοεμβρίου, έμελλε να είναι η αρχή ενός συλλόγου που χρόνια αργότερα θα έφτανε στην κορυφή. 

Έντεκα παίκτες άρχισαν να γράφουν την ιστορία. Βάλτερ Βιλντ , Λουίς Ντόσο, Μπερτομέου Τεράδας, Ότο Κουνζλ, Ότο Μάιερ, Ενρίκ Ντουκάλ, Περέ Καμπότ, Κάρλες Πουγιόλ, Ζοζέπ Λομπέτ, Τζον Πάρσονς και ο Ουίλιαμ Πάρσονς φόρεσαν για πρώτη φορά την φανέλα της Μπαρστελόνα.

Το ξεκίνημα

Η Καταλανική ομάδα είχε ένα απόλυτα ικανοποιητικό ξεκίνημα. Άρχισε να μετέχει στα περιφερειακά και εθνικά κύπελλα, ενώ πήρε μέρος και στο Πρωτάθλημα της Καταλωνίας αλλά και στο Κόπα ντελ Ρέι, γνωρίζοντας την ήττα με 1–2 από την Μπισκάγια στον τελικό. 

Λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1908 την προεδρία αναλαμβάνει ο Γκάμπριελ , έχοντας κληθεί να αντιμετωπίσει τα αρκετά οικονομικά προβλήματα της ομάδας η οποία είχε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα Καταλονίας από το 1905. Ο πρόεδρος του συλλόγου, σε πέντε διαφορετικές περιπτώσεις μεταξύ 1908 και 1925, πέρασε 25 χρόνια συνολικά στο τιμόνι. Ένα από τα βασικότερα επιτεύγματα του ήταν ότι κατάφερε η "Μπάρτσα" ν’ αποκτήσει το δικό της γήπεδο και να δημιουργηθούν έτσι σταθερά έσοδα.

Στις 14 Μαρτίου του 1909 η ομάδα μετακόμισε στο Καμπ ντε λα Ιντούστρια, ένα γήπεδο με χωρητικότητα αυτή των 8.000 θεατών. Με αφορμή λοιπόν τα εγκαίνια του "καινούριου σπιτιού" ο σύλλογος πραγματοποίησε διαγωνισμό λογότυπου για το επόμενο έτος. Ο νικητής ήταν ο Κάρλες Κομαμάλα και η πρόταση του για το λογότυπο της ομάδας είναι αυτή που επικρατεί μέχρι και σήμερα με μικρές ωστόσο αλλαγές .

Ο εμφύλιος έως το τέλος της δικτατορίας

Κατά το έτος του 1925, ο εθνικός ύμνος της Ισπανίας, γιουχαΐστηκε στο γήπεδο ως ένδειξη της δικτατορίας του Μιγκέλ Ριβέρα, κάτι το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό της έδρας της Μπαρστελόνα για 6 μέρες. Ο πρόεδρος Γκαμπέρ παραιτήθηκε από την προεδρία ενώ πέντε χρόνια αργότερα, το 1930 αυτοκτόνησε λόγω της θλίψης του όπως πολλοί είπαν…

Το 1936 ο εμφύλιος πόλεμος οδήγησε αρκετούς παίκτες της Μπαρτσελόνα αλλά και της Αθλέτικ Μπιλμπάο να πολεμήσουν κατά του καθεστώτος, με τους Καταλανούς να μπαίνουν στην μαύρη λιστα της ισπανικής δικτατορίας, με την Μπαρτσελόνα να ζητά άσυλο σε Μεξικό και Γαλλία! 

Η άφιξη του Λάζλο Κουμπάλα και του Φέρντιναντ Ντάουτσικ, έφερε τρόπαια στην Βαρκελώνη, ενώ το 1961 έγινε η πρώτη ομάδα που κατάφερε να κερδίσει την Ρεάλ Μαδρίτης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μετά τον εμφύλιο, η σημαία της Καταλονίας απαγορεύτηκε, κάτι που ανάγκασε την Μπαρτσελόνα να αλλάξει όνομα σε Club de Futbol Barcelona και να αφαιρέσει την καταλανική σημαία από το σήμα της. Το 1974, η δικτατορία του Φράνκο αποχωρεί, και ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα, Ζοζέπ Λουίς Νούνιεζ, βάζει σαν στόχο να κάνει την Μπαρτσελόνα την μεγαλύτερη ομάδα του πλανήτη.Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό ήταν οι ακαδημίες. Η Μασία είχε μόλις ξεκινήσει το έργο της. Τσάβι, Ινιέστα και… Μέσι αποτελούν μερικά παιδιά από τα σπλάχνα της Μπάρτσα. 

Τίτλοι

Πρωταθλήματα Ισπανίας (23): 1929, 1945, 1948, 1949, 1952, 1953, 1959, 1960, 1974, 1985, 1991, 1992, 1993, 1994, 1998, 1999, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013, 2015.Κύπελλα Ισπανίας (27): 1910, 1912, 1913, 1920, 1922, 1925, 1926, 1928, 1942, 1951, 1952, 1953, 1957, 1959, 1963, 1968, 1971, 1978, 1981, 1983, 1988, 1990, 1997, 1998, 2009, 2012, 2015.Σούπερ-Κύπελλα Ισπανίας (11): 1983, 1991, 1992, 1994, 1996, 2005, 2006, 2009, 2010, 2011, 2013.Λιγκ-Καπ Ισπανίας (2): 1982, 1986.Τσάμπιονς Λιγκ (5): 1992, 2006, 2009, 2011, 2015.Κύπελλα Κυπελλούχων (4): 1979, 1982, 1989, 1997.Κύπελλα ΟΥΕΦΑ (3): 1958, 1960, 1966.Ευρωπαϊκά Σούπερ-Καπ (4): 1992, 1997, 2009, 2011.Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων (3): 2009, 2011, 2015.