Συνέχισε να τους τρομάζεις, Ατρόμητε

Ναι, ρε φίλε! Μπουχτίσαμε την κόντρα των λεγόμενων μεγάλων. Βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια. Πέρσι είμαστε με τον Πανιώνιο και δεν μας «έκατσε». Φέτος είμαστε με τον Ατρόμητο μήπως μας «κάτσει».

Το ερώτημα είναι ένα και αναπάντητο από τον καιρό που η Λάρισα τους μπήκε στο μάτι και τους πήρε το πρωτάθλημα: Μπορεί να το πάρει πάλι μια ομάδα που δεν είναι ανάμεσα στις λεγόμενες ομάδες; Τόσα χρόνια που το έπαιρνε ο Ολυμπιακός λέγαμε ότι το έπαιρνε ο Κόκκαλης και ο Μαρινάκης. Παλιότερα ότι το έπαιρνε ο Βαρδινογιάννης κι όλοι ξέραμε τι εννοούσαμε.

Τώρα άρχισε η φασαρία ότι φέτος θα το χάσει ο Μαρινάκης και θα το πάρει ή ο Σαββίδης ή ο Μελισσανίδης. Ε, λοιπόν θα ήταν πολύ ωραίο να μπει στο κόλπο ο Ατρόμητος. Αυτός που «σφάχτηκε στο γόνατο» από τον Παπαπέτρου στην Τούμπα και φωνάζει για τις αποφάσεις του Μάνταλου στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο Περιστέρι.

Δεν με νοιάζει τι ακριβώς έγινε ούτε αν έχουν δίκιο στον Ατρόμητο. Κι ο Παναθηναϊκός φωνάζει για την διαιτησία του Μάνταλου. Με νοιάζει που ο Ατρόμητος ενοχλεί και υπολογίζεται. Πως ένας Ατρόμητος τους φοβερίζει και απειλεί να σπάσει παλιές και νέες κυριαρχίες. Με νοιάζει που ο προπονητής του έφτιαξε μια ομάδα που παίζει σε κάθε παιχνίδι για να νικήσει. Γουστάρω που παίκτες από μεγαλύτερες ομάδες βρήκαν καταφύγιο στον Ατρόμητο και προσπαθούν να πάρουν το αίμα τους πίσω, να αποδείξουν ότι κακώς δόθηκαν ως δανεικοί ή προβληματικοί, όπως συνέβη με τον Αιγύπτιο Ουάρντα. Και θα με «τσούξει» αν τον Γενάρη αυτοί που τους δάνεισαν τους πάρουν πίσω για να μην ανακατεύεται ο Ατρόμητος στα πόδια τους.

Δεν μένω στο Περιστέρι κι ούτε από μικρός υποστήριζα τον Ατρόμητο. Υποστηρίζω όμως με πάθος κάθε υποψήφια Λέστερ που χαλάει την σούπα των ίδιων και των ίδιων. Ακούω πιο καθαρά τη φωνή του Ατρόμητου όταν διαμαρτύρεται για την διαιτησία από την φωνή των μεγάλων που πολλαπλασιάζεται από τους επικοινωνιακούς στρατούς που διαθέτουν.

Εύχομαι να αντέξει στην πίεση και τις αναποδιές και να το πάει μέχρι τέλους. Γουστάρω τις αέρινες προσποιήσεις του Ουάρντα, τα τελειώματα του Ντάουντα, τους κεραυνούς του Μάντσον, τα ρεφλέξ του Γιαννιώτη, το πάθος του Ρισβάνη, τις προωθήσεις του Γιαννούλη.

Υποκλίνομαι στην αξία του Κάναντι που πήρε παίκτες που ήρθαν τελευταία στιγμή στην ομάδα και τους έκανε συμπαγές σύνολο σε λίγες εβδομάδες ενώ ο Λεμονής και ο Λουτσέσκου το παλεύουν ακόμα.

Μην τρομάξεις, Ατρόμητε και συνέχισε να τους τρομάζεις…