Γιάννης Στουρνάρας: Το κλείσιμο της γ’ αξιολόγησης προϋπόθεση για τη διευθέτηση του χρέους

Ο Γιάννης Στουρνάρας κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης για την παρουσίαση του βιβλίου των Παν. Λιαργκόβα και Χρ. Παπαγεωργίου «Το Ευρωπαϊκό Φαινόμενο – Η ενοποίηση και οι προσπάθειες υλοποίησης της ιδέας», υποστήριξε ότι η εντατικοποίηση των προσπαθειών για την ταχύτατη ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης του προγράμματος και η εφαρμογή των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων σε όλους τους τομείς, είναι οι βασικές πτυχές που θα οδηγήσουν σε μία μελλοντική διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

"Η βελτίωση της εμπιστοσύνης και η συνακόλουθη άνοδος της οικονομικής δραστηριότητας θα επιταχύνουν την επιστροφή καταθέσεων και θα έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω χαλάρωση και τελικά την πλήρη κατάργηση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων" είπε χαρακτηριστικά.

Υπεθύμισε δε ότι η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ήδη κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για μια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους, όπως, για παράδειγμα, η μετάθεση της μέσης σταθμικής διάρκειας αποπληρωμής των τόκων των δανείων του EFSF κατά 8,5 χρόνια τουλάχιστον. Αυτή η πρόταση ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους, όπως είπε, είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα, ενώ για τους εταίρους της συνεπάγεται ελάχιστο μόνο κόστος.

Αναφορικά με την ευρωζώνη στο σύνολό της, ο κ. Στουρνάρας ανέφερε ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και αποτελεί ζητούμενο η εξεύρεση τρόπων για την ενδυνάμωση της ΟΝΕ. Όπως εκτίμησε, η κατάλληλη ευκαιρία είναι τώρα που η ανάκαμψη στη ζώνη του ευρώ επιταχύνεται και οι ευρωπαϊκές οικονομίες ανακάμπτουν. 

Τόνισε δε την ανάγκη να ενισχυθούν οι μηχανισμοί οικονομικής εξισορρόπησης εντός της ευρωζώνης και να λειτουργούν συμμετρικά και για τις χώρες-μέλη με ελλείμματα στο εξωτερικό ισοζύγιο και για τις χώρες-μέλη με πλεονάσματα. 

Προς τον σκοπό αυτό πρέπει να εξασφαλιστεί, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών), ότι τηρούνται τα όρια που προβλέπονται στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ιδιαίτερα στις χώρες-μέλη που συσσωρεύουν μεγάλα και συνεχή πλεονάσματα.

Όπως υπενθύμισε ο ίδιος, σύμφωνα με τη Διαδικασία Μακροοικονομικών Ανισορροπιών, για να λειτουργεί η νομισματική ένωση αποτελεσματικά, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών δεν μπορεί να είναι πέρα από τα όρια από -3% του ΑΕΠ ως και +5% του ΑΕΠ. 

Υπάρχουν σήμερα χώρες που έχουν 7% του ΑΕΠ επί επτά-οκτώ χρόνια και δεν λαμβάνουν μέτρα για να το περιορίσουν. Αυτό κάνει δυσκολότερη τη ζωή των χωρών-μελών που είχαν έλλειμμα, όπως η Ελλάδα.