Τα πατατάκια είναι… εθιστικά;

Κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα, είναι η κλασική ατάκα που συνοδεύει τα… πατατάκια! Τι είναι όμως αυτό που τα κάνει εθιστικά;

Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού έχει συνδεθεί στο παρελθόν με την παχυσαρκία, ακόμη και ανεξάρτητα από την κατανάλωση θερμίδων. Έρευνα δείχνει ότι οι αλμυρές, λιπαρές τροφές, συνδέονται περισσότερο με την υπερκατανάλωση τροφής και το υπερβολικό βάρος, ακόμη και σε σύγκριση με τα γλυκά. Την ίδια ώρα, μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Nutrition, δείχνει ότι το αλάτι παίζει ένα ακόμα πιο ισχυρό ρόλο από ό,τι νομίζαμε στο να μας κάνει να τρώμε περισσότερο.

Ειδικότερα, ερευνητές από το πανεπιστήμιο Deakin στην Αυστραλία εξέτασαν τις περιπτώσεις 48 υγιών ανθρώπων και μέτρησαν με ειδικό τεστ την “ευαισθησία” τους στη γεύση του λίπους. Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι εκείνοι που αντιλαμβάνονται πιο αποτελεσματικά τη γεύση του λίπους, καταλήγουν να καταναλώνουν και λιγότερο λίπος συνολικά.

Τα γεύματα που δόθηκαν στους συμμετέχοντες στο πλαίσιο του τεστ, ήταν πιάτα με τους ακόλουθους συνδυασμούς τροφών: Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι Υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι Υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η προσθήκη αλατιού αύξησε το πόσο “αρεστά” ήταν αυτά στους συμμετέχοντες. Ήθελαν να τρώνε περισσότερα από τα γεύματα υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι σε σχέση με εκείνα χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι (όπως ήταν αναμενόμενο), αλλά αυτό δεν ίσχυσε και για τα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τρόφιμα σε σχέση με εκείνα που ήταν χαμηλά σε λιπαρά.

Συγκεκριμένα, το παραπάνω αλάτι έκανε τους συμμετέχοντες να τρώνε 11% περισσότερη ποσότητα φαγητού και θερμίδων, ανεξάρτητα από το πόσο λίπος περιείχε το γεύμα.

Αλλά το πιο αποκαλυπτικό εύρημα προήλθε από εκείνους τους συμμετέχοντες, που ήταν πιο ευαίσθητοι στην γεύση του λίπους και οι οποίοι συνήθως τρώνε λιγότερο λίπος. Όταν γεύτηκαν τα γεύματα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, επέδειξαν πολύ καλό έλεγχο στην ποσότητα που κατανάλωσαν. Αλλά όταν οι ερευνητές προσέθεσαν αλάτι στο ίδιο φαγητό, ξαφνικά οι ίδιοι συμμετέχοντες “έχασαν τον έλεγχο” του πόσο πολύ έφαγαν.

Τα άτομα με έντονη ευαισθησία στο λίπος βρέθηκε ότι έτρωγαν τα αλμυρά τρόφιμα ακριβώς στις ίδιες ποσότητες με τα άτομα που δεν είχαν αντίστοιχη ευαισθησία στην γεύση του λίπους. Αυτό υποδηλώνει ότι ο εγκέφαλος επηρεάζεται τόσο πολύ από την γεύση του αλατιού, ώστε εξασθενίζει τα σήματα πληρότητας που μας κάνουν να νιώθουμε χορτασμένοι.

Το λίπος μπορεί εξακολουθεί φυσικά να αποτελεί βασική αιτία της υπερφαγίας. Τα υψηλά σε λιπαρά γεύματα οδήγησαν τους συμμετέχοντες στην μελέτη να καταναλώνουν κατά μέσο όρο 60% περισσότερες θερμίδες. Αλλά επειδή το λίπος είναι τόσο υψηλής ενεργειακής πυκνότητας, έτρωγαν σταθερά την ίδια ποσότητα φαγητού.

Αλλά τρώγοντας περισσότερο αλάτι, έτρωγαν και περισσότερο φαγητό. Το αλάτι, ως εκ τούτου, φαίνεται να οδηγεί άμεσα στην υπερβολική κατανάλωση λίπους, θερμίδων και φαγητού γενικότερα.