Ο σοβαρός κίνδυνος που κρύβουν οι ανοξείδωτοι νεροχύτες!

Σύμφωνα με μια νέα ολλανδική μελέτη, οι νεροχύτες και οι βρύσες από ανοξείδωτο ατσάλι αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο για μια σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού.

Όπως εκτιμούν οι ερευνητές, ο κίνδυνος είναι αυξημένος επειδή το ανοξείδωτο ατσάλι ευνοεί την ανάπτυξη των βακτηρίων που προκαλούν τη λοίμωξη.

Σύμφωνα με τη μελέτη, καθώς η προστατευτική επίστρωση του νεροχύτη και της βρύσης φθείρεται με τον καιρό διευκολύνεται η εμφάνιση σκουριάς, η οποία αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για τη νόσο των Λεγεωναρίων ή λεγεωνέλλωση, μια οξεία νόσο του αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από βακτήρια του γένους Λεγεωνέλλα.

Για να μειωθεί ο κίνδυνος λεγεωνέλλωσης, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC) συνιστά τα συστήματα που λειτουργούν με ζεστό νερό να διατηρούνται σε θερμοκρασία μεταξύ 50-60°C και επίσης να χρησιμοποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι βρύσες ώστε να αποφεύγεται η παραμονή νερού στο εσωτερικό των σωληνώσεων.

Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές από την Ολλανδία ανέλυσαν τέσσερα διαφορετικά συστήματα πόσιμου νερού που βρίσκονται σε οικιακές εγκαταστάσεις. Και τα τέσσερα συστήματα ήταν κατασκευασμένα από ανοξείδωτο ατσάλι, ορείχαλκο και κεραμικό ορείχαλκο και χρησιμοποιήθηκε σε αυτά μη χλωριωμένο πόσιμο νερό.

Στο πρώτο από τα τέσσερα συστήματα χρησιμοποιήθηκε μόνο πόσιμο νερό, στο δεύτερο πόσιμο νερό και σκουριά από χυτοσίδηρο, το τρίτο μολύνθηκε με το βακτήριο Legionella anisa (το πιο συχνό στέλεχος Λεγεωνέλλα που απαντάται στην Ολλανδία) και το τέταρτο μολύνθηκε με Λεγεωνέλλα και σκουριά από χυτοσίδηρο.

Σε διάστημα 34 μηνών, ελήφθησαν συνολικά 450 δείγματα νερού από τα τέσσερα συστήματα και αναλύθηκαν για την παρουσία Λεγεωνέλλας.

Τα αποτελέσματα των αναλύσεων αποκάλυψαν ότι η συγκέντρωση Λεγεωνέλλας ήταν μεγαλύτερη στις ανοξείδωτες βρύσες που περιείχαν μολυσμένο νερό και σκουριά, με το βακτήριο να βρίσκεται σε ποσοστό 46,4% των δειγμάτων. Στις βρύσες με μολυσμένο νερό αλλά χωρίς σκουριά, το βακτήριο εντοπίστηκε σε ποσοστό 14,3% των δειγμάτων.

«Ο τύπος της βρύσης που χρησιμοποιείται σε ένα σύστημα πόσιμου νερού καθώς και η παρουσία ή απουσία χυτοσιδήρου φαίνεται να καθοδηγεί την ανάπτυξη της Λεγεωνέλλας» σημειώνουν οι ερευνητές στη μελέτη τους.