Το Τζόκερ του Ολυμπιακού! Αυτός «απαγορεύει» την επόμενη μεταγραφή του Μαρινάκη

Έλεγα μια ώρα πριν από τη σέντρα στο “PartizanStadium”, σε τηλεοπτικό σχόλιο μου στο Action24, για την 11άδα στην οποία κατέληξε ο Μπέσνικ Χάσι, ότι η επιλογή των προσώπων βασίστηκε απόλυτα και αποκλειστικά στον υψηλότερο βαθμό ετοιμότητας που έκρινε ο προπονητής ότι διέθεταν οι «εκλεκτοί του».

Χαρακτηριστικά για τον Μοχάμεντ Μπεν, δανείστηκα το ερώτημα της επιτυχημένης διαφήμισης του ΟΠΑΠ για το «Τζόκερ»: «Κι αν σου κάτσει;», για να διατυπώσω την άποψη ότι ο γεννημένος στις νήσους Κομόρες, πολιτογραφημένος Γάλλος επιθετικός, έψαχνε από χρόνια την τύχη της ζωής του και όλο η μοίρα δεν του έκανε το χατίρι.

Ώσπου το παιχνίδι άλλαξε, η… μπίλια στον τροχό της καριέρας του γύρισε επιτέλους φορά και ο παίκτης βρέθηκε να έχει στα πόδια του και να «εξαργυρώνει» ιδανικά, μια ευκαιρία από το πουθενά, αν βάλει στο νου του κανείς τι έχει τραβήξει – μόνο η ψυχή του το ξέρει! – την τελευταία διετία.

Από το καταραμένο εκείνο ματς Βέροια-Πανθρακικός, της 6ης Μαΐου του ’15, που αντί για την παρουσίαση του ως νέα μεταγραφή των πρωταθλητών, βρέθηκε να περνάει το κατώφλι του χειρουργείου με ρήξη χιαστών. Από τους χειρότερους τραυματισμούς που μπορεί να τύχουν σε έναν ποδοσφαιριστή.

Άλλοι κόβουν την μπάλα ύστερα από μια τέτοια περιπέτεια και σχεδόν οι περισσότεροι επανέρχονται φοβιτσιάρικα από το σοκ, σε «ρηχούς» αγωνιστικούς ρυθμούς και απόδοση.

Ποιος να φανταζόταν, λοιπόν, ότι ο μεγάλος άτυχος εκείνου του καλοκαιριού, που κατόπιν θα βολόδερνε μεταξύ Λεβαδειακού και Πανιωνίου, θα κατάφερνε πεισματάρικα και με πολλή δουλειά και στροφή της τύχης, να ντυθεί επιτέλους στα ερυθρόλευκα και να σφραγίσει κιόλας, με τη δική του την υπογραφή φαρδιά πλατιά, την πρόκριση σε βάρος της Παρτιζάν!

Thisislife… Ο Μπεν έπιασε και τους δύο λαχνούς. Τον… λήγοντα αρχικά και το… Τζόκερ τώρα.

Τι… Ανρί, τι Μπεν!

Αν το 2ο γκολ του Ολυμπιακού και προσωπικό τέρμα του Μπεν στο Βελιγράδι το βλέπαμε στα χρόνια που μεσουρανούσε στο ευρωπαϊκό στερέωμα από το μαγικό πόδι του Τιερί Ανρί, ενδέχεται να μη του δίναμε την πρέπουσα βαρύτητα, γιατί ο συγκεκριμένος ήταν superstar, ένα από τα topονόματα που ανέδειξε ποτέ το γαλλικό ποδόσφαιρο.

Όταν όμως ο Μοχάμεντ Μπεν, που μέχρι το βράδυ της Τρίτης δεν τον… ήξερε η μάνα του στην Ευρώπη, οπλίζει το αριστερό και με επαγγελματική ευκρίνεια «ελεύθερου σκοπευτή» τραβάει τη σκανδάλη στέλνοντας την μπάλα στο παραθυράκι της σερβικής εστίας, σε σημείο όπου κανένας (και ποτέ) τερματοφύλακας στον κόσμο δεν γίνεται να διασαλεύσει την πορεία της μπάλας, τότε το παλικάρι αυτό σε προκαλεί να τον προσέξεις ιδιαιτέρως.

Σημειώστε: Δεν είναι μόνο αυτό το γκολ που σε κάνει να θαυμάζεις την ενέργεια του. Είναι και το πρώτο με το οποίο ανοίγει το σκορ.

Από τα πόδια του ξεκινάει η πρώτη ρήξη των μετόπισθεν των Παρτιζάνων, που ακολούθως εξελίχθηκε σε μια πραγματικά θριαμβευτική «βόλτα» στο εχθρικό περιβάλλον της σερβικής πρωτεύουσας. Και αφού γίνεται παραλήπτης της ασίστ του Μάριν, ο Μπεν φαίνεται να έχει εύκολη δουλειά στο πλασέ, ωστόσο αν δούμε το πώς τελειώνει άψογα τη φάση στην κλειστή γωνία του τερματοφύλακα και με το άλλο πόδι, το δεξί, στην πρώτη ευρωπαϊκή παρουσία και με την κρισιμότητα του παιχνιδιού, καταλαβαίνουμε ότι τούτο το… Τζόκερ μοιάζει να είναι για δύο: Του Μπεν και του Ολυμπιακού.

Έχει κάνει δηλαδή πράγματα μέσα στο ματς ο «Γάλλος» που δεν γίνεται να τα εκλάβεις ως τυχαία. Ως μια σπουδαία ποδοσφαιρική νύχτα από εκείνες που «βγαίνουν» στους αθλητές, πιο πολύ κατά σύμπτωση και ελάχιστα γιατί αυτοί καθόρισαν τις επιδόσεις τους.

Έχοντας ξεκάθαρα υπόψη αυτό που προκύπτει από καιρό μέσα από το ερυθρόλευκο ρεπορτάζ, ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν σταματάει φέτος τις μεταγραφές και αναμένει «εισβολή στους ομίλους» για να προικίσει το ρόστερ του Χάσι με ακόμα έναν κυνηγό κρούσης, η ευκολία με την οποία έρχεται σε επαφή με τα δίχτυα ο μεγάλος πρωταγωνιστής του 3-1-σκορ πρόκρισης του Ολυμπιακού και η γεμάτη παρουσία του στο παιχνίδι, είναι σαν να έχει πιάσει ήδη το χέρι του προέδρου και να… το βγάζει από την τσέπη του.

Αυτός ο Μπεν, αν το εγκαταλείψει το παιδί η «γκαντεμιά» και δεν βρει άλλα προσχώματα ώστε να ξεδιπλώνει τις αρετές του στα γήπεδα, βγάζει ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΟ στην έλευση κι άλλου φορ αυτή την εποχή.

Σε ποια ομάδα στην εμπορική κατηγορία στην οποία εντάσσεται ο Ολυμπιακός πανευρωπαϊκά (είναι περιττό να συζητάμε για την Ελλάδα…), σ’ αυτή των μικρομεσαίων συλλόγων, συναντάμε επιθετικό δίδυμο επάρκειας, Μπεν-Εμενίκε;

Θα μπορούσα να αναφερθώ εκτενώς και σε άλλους ερυθρόλευκους με απόδοση πρώτης γραμμής και συνεισφοράς στο πανηγυρικό 3-1 του Βελιγραδίου:

– Στον Οφόε που έτρεξε πολλά χιλιόμετρα,καλύπτοντας χώρους, το απροσδόκητο κενό του Φορτούνη, αλλά και την ελαφρώς ανεπαρκή παρουσία του Σιώπη, ιδίως στο α’ ημίχρονο. Ο Βέλγος τα έκανε όλα στη μεσαία γραμμή. Ανασταλτικά, «κεντρικά» στον άξονα, ακόμα και δημιουργικά.

– Στα ακραία μπακ, Φιγκέιρας και Κούτρη, που έκλεισαν στους γηπεδούχους τις πτέρυγες, κάνοντας ένα πολύ μεστό παιχνίδι και οι δύο.

– Στο ντουέτο του κέντρου άμυνας, Ρομαό και Ρέτσο, που δεν θα είναι κιόλας, καταπώς διαφαίνεται, το κατ’ εξοχήν δίδυμο στο μονταρισμένο σχήμα του νέου Ολυμπιακού (θα παίζει ο Βούκοβιτς δίπλα στον μικρό), το οποίο με εξαίρεση το τελευταίο 10λεπτο του 1ου μέρους που έβγαλε «θεματάκια» και για μένα την ολιγωρία στο 1-1 (φυσιολογικό όμως να συμβεί τόσο νωρίς στο ματς προτού συντονιστούν οι δύο μεταξύ τους) ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των απουσιών που υπήρχαν στη συγκεκριμένη θέση.

– Στον βιρτουόζο Καρσελά, ο οποίος με το που θα έρθει στα γνώριμα (ποδοσφαιρικά) «συγκαλά» του, υπόσχεται να… αλλάξει τα “υδραυλικά” διαφόρων αντιπάλων του.

– Στον Σεμπά που κλήθηκε εσπευσμένα, στο ζέσταμα του Φορτούνη να τον αντικαταστήσει και βοήθησε πάρα πολύ – επιθετικά και αμυνόμενος κλασικά – με τη γνώριμη μαχητικότητα, το δυναμισμό αλλά και τα σπριντ που διαθέτει στο ελεύθερο γήπεδο στον κενό χώρο. Αν μετουσίωνε σε γκολ την μεγάλη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε, φάτσα στο τέρμα, θα ήταν για μένα κορυφαίος στο πλευρό του Μπεν.

– Στον Εμενίκε, γιατί κατά την άποψη μου αυτό το γκολ που σημείωσε θα τον απαλλάξει από πολύ στρες για να τον φέρει μαζί με τη δέουσα φυσική κατάσταση στο επιθυμητό σημείο το συντομότερο. Ο Νιγηριανός – όπως και η πλειοψηφία των παικτών που έχουν την αίσθηση του γκολ – έχει μια προσωπικότητα που στηρίζεται κατά κόρον στην ψυχολογία. Γι’ αυτό και αναφέρομαι στις ευεργετικές ιδιότητες του πρώτου σκοραρίσματος του με τους πρωταθλητές Ελλάδας καθώς και με την άνεση που απλούστευσε την τελική πορεία της μπάλας προς τα δίχτυα.

Το «έργο» Χάσι

Άφησα τελευταίο τον Χάσι. Γιατί του αξίζει ειδική αναφορά. Η μισή δουλειά της πρόκρισης έγινε στο Βελιγράδι από τους παίκτες και η άλλη μισή από τον προπονητή.

1) Διάβασμα αντιπάλου και απαιτήσεων αγώνα.

2) Στήσιμο 11άδας με σαφείς αγωνιστικούς στόχους και προσανατολισμούς.

3) Ανατροπή σχεδιασμού με το αιφνίδιο πρόβλημα Φορτούνη και επιστράτευση στο πρόσωπο του Σεμπά, τον οποίο όπως μας είχε δείξει στα φιλικά μόνο στις πρώτες σκέψεις του δεν τον είχε ο προπονητής.

4) Ψυχολογία νικητή και (ουσιώδους, όχι στα λόγια) ανωτερότητας της ομάδας του, προερχόμενης εκ πείρας και ποιότητας. Τα εμφύσησε 100% σε όσους έπαιξαν. Ήξεραν – και φαινόταν – ποιος είναι ο Ολυμπιακός και ποια η Παρτιζάν…

5) Ομάδα και εμφάνιση για πολλά θαυμαστικά! Φρεσκάδα, επιθετικότητα και αγωνιστική διάθεση έως το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Στοιχεία πολύ δύσκολα, για να μην πω σχεδόν πρωτοφανή, τέτοια εποχή, για ελληνική ομάδα. Όχι μόνο για τα δεδομένα του Ολυμπιακού. Και δεν συζητάω καν για πέρσι, που ήρθε το κάζο από τους Ισραηλινούς.

6) Οικογενειακή λειτουργία και συμπεριφορά ομάδας. Προέκυψε στο γήπεδο, αποδείχθηκε και εξωαγωνιστικά. Από το κάλεσμα του ίδιου του προπονητή στους παίκτες να αγκαλιαστούν ενωμένοι στο κέντρο του γηπέδου με τη λήξη του αγώνα και αναφορά από τον ίδιο στον πρόλογο των δηλώσεων του, με αφιέρωση της επιτυχίας στη μνήμη του θρύλου του Θρύλου, Θανάση Μπέμπη.

Όλα αυτά είναι το «απόσταγμα» των ασφαλών θεμελίων πρόκρισης που έβαλε ο Ολυμπιακός στο Βελιγράδι.

Χωρίς θριαμβολογίες και πανηγυρισμούς. Γεγονότα και πραγματικότητα. Μόνο.

ΠΗΓΗ: sportdog.gr