Τα… μπουνίδια του Θανάση, το ζόρικο πεντάρι και η γιορτή στον Φώτση

Ο Χρήστος Ξανθάκης σε μία μοναδική ανάλυση όλων των νέων μεταγραφικών αποκτημάτων του Παναθηναϊκού. Ποιος παίκτης πιστεύει ότι θα αποδειχθεί λίρα εκατό;

Διαβάστε όσα γράφει στο sportdog.gr:

Πέστε να με φάτε, αλλά νομίζω ότι οι ως τώρα μεταγραφές του μπασκετικού Παναθηναϊκού είναι αν όχι οι καλύτερες τουλάχιστον οι πιο στοχευμένες των τελευταίων ετών. Ούτε δέκα τριαροτεσσάρια μαζί, ούτε όλο σουτέρηδες που έλεγε κι ο Λέσιτς, ούτε τύποι που τελειώνουν την καριέρα τους ευδοκίμως. Εδώ έχουμε να κάνουμε με παίκτες που είναι στην καλύτερη φάση της διαδρομής τους, που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να παίξουν στα μεγάλα γήπεδα και, πάνω απ’ όλα, που δεν έχουν βγάλει σοβαρούς τραυματισμούς. Το τελευταίο ειδικά είναι απολύτως απαραίτητο με τη φρέσκια μορφή της Ευρωλίγκας, όπου πέφτουν οι παίκτες σαν τα κοτόπουλα απ’ τους απανωτούς αγώνες.

Πάνε όμως να τους δούμε έναν έναν τους παίκτες που έκλεισε ο Παναθηναϊκός:

Ξεκινάμε με τον πρεσβύτερο Αντετοκούνμπο, που μας έδειξε ότι μπορεί να προσαρμοστεί από το ΝΒΑ στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Και μάλιστα σε πρωτάθλημα της προκοπής, όχι σε τίποτα λιμά. Έχει σημασία αυτή η προσαρμογή, μιας και δεν είναι οι λίγοι οι παίκτες που θέλουν μήνες, για να μην πω χρόνια, για να βγάλουν τις αμερικανικές συνήθειες από πάνω τους. Από εκεί και πέρα τον Θανάση τον ξέρουμε. Ξύλο, μπουνίδι, σπρωξίδι, ρημπάουντ φουλ, καρφώματα σερί, σουτ μηδέν. Το οποίον σημαίνει ότι είναι παίκτης ειδικών αποστολών και τριών περιόδων –τέταρτη δεν παίζει, γιατί θα τον στέλνουν απευθείας στις βολές οι αντίπαλοι. Και ρωτάω τώρα εγώ: Μπορείς να τα βρεις όλα αυτά σε πακέτο ελληνικού διαβατηρίου και σωστής νοοτροπίας (έχουν σημασία τα αποδυτήρια…) με 350 χιλιάρικα δολλάρια το χρόνο; Δεν νομίζω, σε καμία περίπτωση, και πιστεύω ότι στο πρόσωπο του Θανάση ο Παναθηναϊκός ανακάλυψε το καλύτερο συμπλήρωμα για τους χεράδες αλλά… φιλήσυχους Ρίβερς και Γκάμπριελ. Αυτό έψαχνε, αυτό βρήκε.

Πάμε τώρα και στον Λεκαβίτσιους. Κι εδώ για συμπλήρωμα μιλάμε. Γιατί όταν έχεις στην ομάδα σου ένα από τα καλύτερα πλέη μέηκερ της Ευρωλίγκας (ναι, ο Καλάθης είναι ένα από τα καλύτερα πλέη μέηκερ της Ευρωλίγκας!), δεν χρειάζεσαι πρωταγωνιστή. Χρειάζεσαι ανάσες, για να μην κλατάρει πάλι ο Νικ γύρω στα Χριστούγεννα. Χρειάζεσαι να πηγαίνει Τρίκαλα ο Παναθηναϊκός και να παίζει δέκα λεπτά ο Καλάθης –ή να μένει Αθήνα για σλάφεν. Κι αυτόν τον ρόλο, μπορεί να τον αναλάβει ανέτως ο Λεκαβίτσιους. Είναι και παίκτης προπονητή, μην το ξεχνάμε αυτό. Δεν θα στραβώσει και δεν θα βαράει τζαμαρίες στα καλά καθούμενα όπως κάτι άλλα καϊνάρια. Απλώς, ούτε αυτός διαθέτει κανένα συγκλονιστικό σουτ…

Εκείνος που το έχει το σουτ, και μάλιστα σε οκάδες όχι σε κιλά, είναι ο Ντένμον. Μιλάμε για πολύ βρώμικο χέρι, επιπέδου Ρίβερς, που θα κλείσει σπίτια και θα σηκώσει πολύ περισσότερες ευθύνες από τον αφερέγγυο Φελντέιν. Και είναι και παίκτης δίχως λάθη ή «πουλήματα». Απλώς μην περιμένετε πάσες (ούτε για δείγμα…) και σπουδαία άμυνα. Μιλάμε για ύψος στην καλύτερη ένα-ενενήντα και στη χειρότερη ένα-ογδονταπέντε –ανάλογα αν μετρήθηκε με παπούτσια ή άνευ. Για δυάρι δηλαδή, μάλλον κοντός. Τουλάχιστον είναι γρήγορος!

Και να το κλείσουμε με τους δύο σέντερ. Μια χαρά είναι στη θέση του Μπουρούση ο Βουγιούκας, την ίδια δουλειά κάνουνε. Δεινόσαυροι είναι και οι δύο κι αφού δεν κατόρθωσε πέρυσι ο Πασκουάλ να εκμεταλλευθεί την καταπληκτική πάσα του Γιάννη, ούτε φέτος θα το κατάφερνε. Και περισσέψανε λεφτά μια χαρίτσα για να αποκτηθεί ο Όγκαστ. Ένα πεντάρι ζόρικο, γρήγορο, με δεξί αριστερό κάτω απ’ το καλάθι. Το σουτ μόνο να το ξεχάσετε, με πρόσωπο στο διχτάκι ο Ζακ τυφλώνεται και δεν βλέπει τίποτε απολύτως. Στα συν το ελληνικό διαβατήριο, μην το λησμονούμε.

Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι, ως εδώ όλα καλώς καμωμένα. Με τις συγκεκριμένες μεταγραφές ίσως και να φτιάχνει τον καλύτερο πάγκο της Ευρωλίγκας ο Παναθηναϊκός. Αλλά είναι ανοιχτά δυο μεγάλα θέματα για την πρώτη πεντάδα του. Νούμερο ένα το δυάρι που θα φέρνει σκορ με μαγκιά και πρωτοβουλία, όταν κολλάνε τα συστήματα του Πασκουάλ. Και νούμερο δύο η τύχη του Σίνγκλετον. Αν τον κρατήσει το τριφύλλι, τότε θα έχει τον πρώτο λόγο για το ελληνικό πρωτάθλημα και πολλές πιθανότητες για το Final Four. Αν όχι, θα μπλέξει. Και μπορεί να μπλέξει άσχημα!

Υ.Γ.: Ας κάνει μια ωραία γιορτή ο Γιαννακόπουλος κι ας αποχαιρετήσει τον Φώτση. Δεν είναι πια γι’ αυτό το επίπεδο ο Αντώνης.