Οι κερδισμένοι και οι χαμένοι της πράσινης προετοιμασίας

Ο Παναθηναϊκός ήταν εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να πραγματοποιήσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του στην Ολλανδία έχοντας τρανταχτές αδυναμίες/κενά στην αποστολή του.

Σε αυτήν συμπεριλήφθηκαν αρκετοί πιτσιρικάδες, οι λεγόμενοι κομμένοι και μόλις δύο μεταγραφικά αποκτήματα (Αλτμαν, Κολοβέτσιος), με συνέπεια να μην έχει το ενδιαφέρον των προηγούμενων ετών που εμπεριείχαν καινούρια πρόσωπα/μεταγραφές με το τσουβάλι.

Παρά ταύτα υπήρξαν σαφώς ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα που προέκυψαν σε επίπεδο προσώπων, σε σχέση με το συμπλήρωμα του πράσινου παζλ για τη νέα σεζόν.

Τα συμπεράσματα αυτά θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουν τα δεδομένα στο έμψυχο δυναμικό του Παναθηναϊκού καθώς επίσης και τις ανάγκες του σε κάθε γραμμή. Αναλυτικά:

ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ

Ο Παναθηναϊκός έχει τη μαγιά από πέρυσι και το ευτύχημα, ταυτοχρόνως, να διαθέτει μία αξιόπιστη βασική τετράδα στην άμυνά του. Οι Κουλιμπαλί, Κουτρουμπής, Μολέδο και Χουλτ, ειδικότερα δε οι δύο πλάγιοι φουλ μπακ και ο Μολέδο, αποτελούν σημεία αναφοράς για την ομάδα.

Το υφιστάμενο πρόβλημα αφορά στα «μπακ απ» των Κουλιμπαλί και Χουλτ που επί της ουσίας δεν υφίστανται καν, σε αντίθεση με τους στόπερ όπου υπάρχει πληρότητα μετά την έλευση του Κολοβέτσιου που θα αντικαταστήσει τον χιλιοταλαιπωρημένο και άτυχο Τελάντερ.

Επί της ουσίας βρισκόμαστε εν αναμονή ενός δεξιού και ενός αριστερού μπακ, απλώς υπάρχουν άλλες θέσεις (9άρι, εξτρέμ) που έχουν προτεραιότητα στη μεταγραφική ιεράρχηση.

Κάτω από τα δοκάρια του τριφυλλιού, ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος είναι στην παρούσα φάση ακλόνητος, ενώ εάν τελικά ο Στιλ αποχωρήσει θα αντικατασταθεί από τον Διούδη. Τρίτος στη σειρά ο ιδιαίτερα ταλαντούχος, προερχόμενος από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, Κότσαρης.

ΜΕΣΑΙΑ ΓΡΑΜΜΗ

Το δίδυμο του άξονα που αποτελείται από τους Κάρλος Ζέκα (εξαιρετική προετοιμασία από τον αρχηγό, ίσως η καλύτερη όλων) και Δημήτρη Κουρμπέλη («οργίαζε» στις προπονήσεις, αλλά έχασε δύο φιλικά λόγω ενοχλήσεων στο γόνατο), είναι αποδεδειγμένα άκρως ανταγωνιστικό.

Πίσω τους, για «μπακ απ», υπάρχει κατ’ αρχάς ο Λουντ (πολυεργαλείο και από τους καλύτερους της προετοιμασίας για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά) και από εκεί και πέρα: ο φιλότιμος αλλά με χαμηλό ταβάνι Ρέις, ο Δώνης που επέστρεψε αρκετά πιο ώριμος από τον δανεισμό του και ο Στάικος.

Η λογική υπαγορεύει ότι πρέπει να αποκτηθεί ένας καλύτερος κεντρικός χαφ από τον Ρέις, προκειμένου να υπάρχει μία τετράδα «ασφαλείας» στον άξονα και πίσω τους ο Δώνης και ίσως ο Στάικος.

Φυσιολογικά αυτό θα συμβεί απλώς μπορεί να υπάρξει προσθήκη στη συγκεκριμένη θέση (6-8) μέσα στον Αύγουστο. Στα «φτερά», πάλι, οι επιλογές του Ουζουνίδη ήταν στην προετοιμασία «μηδαμινές». Μετά την απόκτηση του Καμπέσας γίνονται «ελάχιστες».

Στη δεξιά πλευρά, ο Βιγιαφάνιες έκανε ατομικό πρόγραμμα και δεν τον είδαμε παρά μόνο διαπιστώσαμε να έχει «πάρει» περισσότερο όγκο και γράμμωση το κορμί του, ο Χατζηγιοβάνης διαθέτει ξεκάθαρα ποιοτικά χαρακτηριστικά για να διακριθεί σε αυτό το επίπεδο, πλην όμως οφείλει να δουλέψει για να περιορίσει τις στιγμές επιπολαιότητας και τις τελικές επιλογές του.

Το κυριότερο είναι ότι πρέπει να χτίσει/δυναμώσει σταδιακά το σώμα του για να μην υστερεί σε αυτόν τον τομέα στο προσεχές μέλλον.

Εσχάτως, στην προετοιμασία του Παναθηναϊκού στο Τέχελεν της Ολλανδίας, προέκυψε κι ένα νέο «φιντάνι», ονόματι Εμμανουηλίδης. Το πιο υποσχόμενο απ’ όλα τα προηγούμενα στη μετά-Νίνη εποχή.

Ηταν η πρώτη του προετοιμασία με τους μεγάλους, δεν έχει κλείσει καν τα 17 του χρόνια, αλλά είναι θρασύς/διψασμένος, ταχυδυναμικός, καλός στο ένας εναντίον ενός και -το σημαντικότερο- μπορεί να εκμεταλλεύεται και να συνδυάζεται στο χώρο.

Στις προπονήσεις και στα λεπτά που αγωνίστηκε στα φιλικά, τον είδαμε ως δεξί «φτερό» και υπήρξαν αρκετές εντυπωσιακές στιγμές στο ρεπερτόριό του.

Εάν θα τον κρατήσει στην πρώτη ομάδα ή όχι ο Ουζουνίδης είναι καθαρά θέμα «διαχείρισης». Πάντως είναι πασιφανώς ικανοποιημένος από τον μικρό…

Η έλευση του Καμπέσας (ο Ουζουνίδης τον προορίζει αρχικά για τη δεξιά πλευρά) προσθέτει στον Βιγιαφάνιες, τον Χατζηγιοβάνη και τον Εμμανουηλίδη, μία απαραίτητη έξτρα επιλογή, με τους Βιγιαφάνιες/Καμπέσας να λογίζονται ως οι πρώτες επιλογές/φαβορί.

Στην αριστερή πλευρά υπάρχει άπλετο σκοτάδι, από το οποίο διακρίνεται εμφανώς μόνο το πολυεργαλείο που λέγεται Λουντ (υποστήριξε άρτια το ρόλο του καθημερινά ως δίδυμο πλευράς με τον Χουλτ).

Συνεπώς η μεταγραφική αναγκαιότητα της ομάδας επιτάσσει την απόκτηση δύο ακόμη «winger» για το αριστερό «φτερό», με τον έναν εξ αυτών να λογαριάζεται ως ικανός να καλύψει το κενό του Εμποκού.

Το ευχάριστο για τον σύλλογο είναι ότι αυτό ακριβώς έχει εισηγηθεί και το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού και δουλεύει εδώ και καιρό συγκεκριμένες περιπτώσεις (μία εξ αυτών ήταν ο Ματέο Γκαρσία που όμως δεν είχε αίσιο τέλος).

Το δυσάρεστο για το σύλλογο είναι ότι ο χρόνος περνάει και τα κενά δεν έχουν καλυφθεί εγκαίρως/επαρκώς.

Ο νεαρός Μπουζούκης που χρησιμοποιήθηκε σε αυτή τη θέση στο Τέχελεν, έδειξε πως έχει μέλλον μπροστά του (άρτια τεχνική, πολύ καλό αριστερό πόδι) αρκεί να δουλέψει το σώμα του, να δυναμώσει και να… ξεψαρώσει.

ΓΡΑΜΜΗ ΚΡΟΥΣΗΣ

Στο Τέχελεν της Ολλανδίας υπήρχαν διαθέσιμοι για τις δύο θέσεις της επίθεσης μόνο οι Αλτμαν, Μολίνς και οι Πίσπας, Ρινάλντι.

Ο Αλτμαν επιβεβαίωσε στην προετοιμασία ότι διαθέτει προοπτική και η παρουσία του ήταν άκρως ελπιδοφόρα. Ικανός να παίξει με πλάτη και με πρόσωπο, δυνατός και ικανός να γίνει επικίνδυνος στο επιθετικό τρίτο έχοντας κάθετη κίνηση με τη μπάλα, ο Ισραηλινός ήταν σαφώς από τους καλύτερους στο Τέχελεν.

Χρειάζεται, ωστόσο, να «στεγνώσει» περισσότερο το κορμί του και να βελτιώσει τα τρεξίματά του και δη τα πρώτα μέτρα.

Ο Μολίνς είχε μακράν του δεύτερου «πράσινου» τα καλύτερα τελειώματα στο Τέχελεν. Γενικώς έκανε καλή προετοιμασία, πιστοποίησε την καλή τεχνική του μπροστά από την εστία και στις επαφές του με τη μπάλα, ωστόσο, δεν (μπορεί να) είναι ο ταχυδυναμικός στράικερ ή ο επιθετικός με τα πολλά τρεξίματα που θα βγάζει τη γλώσσα στους αντίπαλους στόπερ…

Είναι σημαντικό, ωστόσο, από μόνο του το γεγονός ότι ο Μολίνς (απ)έδειξε πως είναι σε θέση να βοηθήσει την ομάδα στη διάρκεια της σεζόν. Αρχής γενομένης από τα προκριματικά της Ευρώπης…

Ο νεαρός Πίσπας έχει το ένστικτο του γκολτζή, είναι έξυπνος παίκτης, με ενδιαφέροντα στοιχεία, αλλά το σώμα του χρειάζεται… ενίσχυση για να μπορεί να τα βάζει με στόπερ της σωματοδομής π.χ. του Μολέδο.

Η εικόνα του Ρινάλντι, πάλι, στις προπονήσεις ήταν ενός επιθετικού που δεν μπορούσε να περάσει στο ένας εναντίον ενός (ποτέ) τον αντίπαλό του, που δυσκολευόταν να δημιουργήσει ρήγματα και να κρατήσει τη μπάλα, ο οποίος μέσα στο «κουτί» δεν ήταν τόσο τραγικός όσο ίσως να πιστεύουν αρκετοί.

Μέσα στην περιοχή είναι υποφερτός, αλλά έξω από την περιοχή δεν… υπάρχει. Ούτως ή άλλως δεν υπολογιζόταν εξ αρχής και, μείνει δεν μείνει, δεν θα έχει ρόλο.

Οι Αλτμαν και Μολίνς, συμπερασματικά, θα ξεκινήσουν στην αφετηρία της σεζόν και θα περιμένουν την ενσωμάτωση του Λουτσιάνο και του (πρώτου) 9αριού που προβλέπεται να αποκτηθεί τις προσεχείς ημέρες.

Η απόκτηση του 24χρονου Βραζιλιάνου ήταν (τηρουμένων των συνθηκών) η ευχάριστη μεταγραφική έκπληξη του Παναθηναϊκού, καθώς ο Λουτσιάνο είναι ποιοτικός επιθετικός και μπορεί να προσφέρει επιλογές τόσο για την κορυφή όσο και για τη θέση «1» πίσω από τον φορ, αυξάνοντας την ποιότητα της ομάδας στο επιθετικό τρίτο.

Ως εκ τούτου, οι Αλτμαν, Μολίνς, Λουτσιάνο, περιμένουν τουλάχιστον ένα ακόμη «ταίρι» για την τετράδα/πεντάδα των δύο θέσεων της επίθεσης του Παναθηναϊκού ενόψει της επικείμενης αγωνιστικής περιόδου.

Πηγή: sdna.gr