Αληθώς Ανέστη (ο Λάζαρος)!

​Με πόνο ψυχής και ραγισμένη καρδιά ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος ομολογούσε κάποτε ότι «το προσκλητήριο μου έπεσε απ’ τα χέρια». 

Είχε ευχηθεί επίσης «να ‘ταν οι καρδιές αμπάρες», αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης. 

Της παρούσης είναι το σουξέ του… συνεπίθετού του στην ΑΕΚ. Και η μετατροπή του σε πρώτο όνομα -όχι της πίστας- αλλά της αντεπίθεσης της «Ένωσης»! 

Ερχόμενος χθες από τον πάγκο, ο Λάζαρος λύτρωσε τους «κιτρινόμαυρους». Πλήγωσε (ξανά) τους «πράσινους». Έκανε τους «ασπρόμαυρους» (του ΠΑΟΚ) να τον νοσταλγήσουν εκ νέου. Και δικαιολογώντας το παρατσούκλι του «οικοδόμου» που του κόλλησαν κάποτε, συνέχισε να χτίζει την ιστορία της ποδοσφαιρικής του αναγέννησης. 

Χωρίς πολλά λόγια. Χωρίς να εξηγεί ότι «έτσι, σας γ…αω μ’ αυτό το μαλλί», όπως έκανε κάποτε στην Ξάνθη. Με… μουστάκι πλέον, πιο ώριμος από ποτέ και φανερή τη βελτίωση που χαρακτηρίζει κάθε Έλληνα παίκτη που βγαίνει στο εξωτερικό. 

Έτσι, δυο περίπου μήνες πριν το Σάββατο του Λαζάρου, ξεκίνησε τη δική του «ανάσταση». Σε κάτι παραπάνω από τρεις μήνες μέτρησε (με το κοντέρ ακόμα να γράφει) επτά γκολ και κάμποσες επιπλέον ασίστ. 

Και από μια μεταγραφή αμφιβόλου αποδοτικότητας δεν μετατράπηκε απλώς στον πιο φορμαρισμένο παίκτη της ΑΕΚ. Αλλά και σε έναν απ’ αυτούς που μπορούν να θεωρηθούν «κολώνες» ώστε να βασιστεί η ομάδα (και) της νέας σεζόν. 

Πηγή: sport-fm.gr