Ο Παναθηναϊκός έχει περάσει σε άλλο επίπεδο

​Είναι δύσκολο να προσδιορίσεις τι σημαίνει ηρεμία. Στη ζωή, στην επαγγελματική δράση, στις κοινωνικές σχέσεις. Η γραμμή που χωρίζει την ηρεμία (όταν αυτή είναι επίπλαστη) από την ανοχή, διακρίνεται με δυσκολία. Είναι σίγουρο πάντως, πως η ατμόσφαιρα στο ΟΑΚΑ μετά τα τελευταία γεγονότα δεν μπορεί επ’ουδενί λόγο να κριθεί ως ήρεμη. Οι πάντες (για τους δικούς τους λόγους), από τη διοίκηση, μέχρι τους παίκτες και τον προπονητή, τελούν υπό ενός καθεστώτος ανοχής. Με πολύ λεπτές μεμβράνες αντίστασης.

Το πιο δυσάρεστο απ’ όλα είναι ότι αντί αυτές οι μεμβράνες να ενισχύονται, δοκιμάζονται κάθε μέρα και περισσότερο. Με αποκορύφωμα την τελευταία αντίδραση/απάντηση του ιδιοκτήτη της ΚΑΕ, σε σχόλιο που ανάρτησε ένα φίλος του Παναθηναϊκού στο instagram… “Ρε φίλε, από τις αποφάσεις που πήρα δεν το κατάλαβες ότι βάζω τη γνώμη του κόσμου πάνω από τη δική μου;

Εάν δε σας υπολόγιζα θα τους είχα κόψει το μπάσκετ που δεν συμμορφώθηκαν με την απόφαση του πούλμαν” έγραψε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, μία μέρα μετά την κατακραυγή και τα επικριτικά σχόλια που δέχθηκε από ολόκληρη την Ευρώπη για την απόφασή του να επιβάλλει καψόνι στους παίκτες του Παναθηναϊκού μετά την ήττα από τη Φενέρ.

Το χειρότερο είναι ότι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος δεν αντιλαμβάνεται την εποχή που ζούμε… Δεν αντιλαμβάνεται ότι οι παίκτες δεν είναι στρατιώτες για να τους υποβάλλεις σε εξευτελιστικά γυμνάσια. Και ότι οι ίδιοι άνθρωποι, δεν είναι εργάτες στην εποχή καθεστώτων και ολοκληρωτικών πολιτευμάτων.

Δημήτρη, συγγνώμη, αν καταρρίπτω το σκεπτικό σου, αλλά εν έτει 2017, ούτε εσύ, ούτε κανείς άλλος χρηματοδότης, έχει την ικανότητα να κόψει το μπάσκετ σε οποιοδήποτε αθλητή. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστο το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΚΑΕ, θεωρεί ότι έχει τη δύναμη να το κάνει, πιστεύοντας ότι είναι ανώτερος εργασιακών δικαιωμάτων και νόμων.

Δε μου κάνει εντύπωση αυτή η κουβέντα, η οποία, εδώ που τα λέμε, μπορεί να έρχεται και ως ένα καυστικό κλισέ από μία άλλη εποχή, όταν πράγματι, οι ομάδες μπορούσαν να κρεμάσουν τα δελτία των αθλητών στο ταβάνι.

Πέραν όμως της δημόσιας τοποθέτησης για την τύχη των τεσσάρων αντιδραστικών, που τίμησαν με την στάση τους την έννοια προσωπικότητα και τις προσωπικές αξίες που οφείλει να έχει κάθε εργαζόμενος, η πρακτική που ακολουθεί ο Παναθηναϊκός τα τελευταία δύο 24ωρα αποδεικνύουν την τρικυμία εν κρανίω που επικρατεί.

Έγραψε στην ανακοίνωσή της η πράσινη ΚΑΕ, μετά την επιστροφή της ομάδας στην Ελλάδα με το πούλμαν, ότι η στάση των 4 παικτών έπληξε τη δημόσια εικόνα του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Δεν την έπληξε η απόφαση του Γιαννακόπουλου να ακυρώσει τα αεροπορικά εισιτήρια και με μία πρωτοφανή επιλογή, να βάλει την ομάδα σε πούλμαν. Η στάση των τεσσάρων την έπληξε… Ο στρουθοκαμηλισμός σε όλο το μεγαλείο του.

Δε χρειάζονται επιπλέον αναλύσεις… Είναι ξεκάθαρο πια ότι ο Παναθηναϊκός έχει περάσει σε ένα διαφορετικό επίπεδο από αυτό που βρισκόταν πριν μερικά χρόνια. Και η αλήθεια, την οποία υπαινίσσονται θεατρικά κάποιοι ότι σήμερα βλέπουν με καθαρό μάτι, είναι σκληρή.

Η φανέλα είναι βαριά, η ιστορία θα συνοδεύει πάντα την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης για 20 χρόνια, ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει για πολύ, πάρα πολύ καιρό να είναι ένα βαρύ όνομα, αλλά το τρέχων στάτους της είναι πλέον υπό συζήτηση… Πόσες και πόσες ομάδες, που έγιναν κάποτε μεγάλες, είναι εκτός χάρτη πια και ανυπόληπτες; Ο κίνδυνος, όσο μακρινός κι αν είναι πάντα θα καραδοκεί…

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούν όλοι είναι ότι το μπάσκετ, ο αθλητισμός, περνάει σε μία άλλη εποχή. Επί 20 χρόνια, ο Παναθηναϊκός είχε μια αδιαπέραστη δομή, με αντίβαρα, αλεξικέραυνους, απορροφητήρες εντάσεων και λειτουργούσε με ένα μελετημένο πλάνο.

Σήμερα, δεν έχει τίποτα απ’ όλα αυτά. Στο μέλλον, με την επέλαση του ΝΒΑ, η Ευρώπη θα χωριστεί ταξικά και είναι αναπόφευκτο: Στις πλουτοκρατικές ομάδες και στις ρομαντικές “φιλοσόφους”. Ο Γιαννακόπουλος (και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με αυτό) δεν έχει ικανότητα να αγοράσει ομάδες. Αλλά ακόμα κι αν είχε, θα ήταν λάθος να το κάνει.

Η τύχη που συνάντησε κάποτε, να δημιουργήσει κορμό με Έλληνες παίκτες και να τους πλαισιώσει με σπουδαίους (σε νοοτροπία) κυρίως παίκτες, δεν υπάρχει πια. Ελληνική φουρνιά νέων παικτών δεν υπάρχει πια, το ταλέντο είναι είδος εν ανεπάρκεια και…

α) Οι σπουδαίοι Ευρωπαίοι θα πηγαίνουν στα αμέτρητα δολάρια του ΝΒΑ

β) Οι λιγότερο σπουδαίοι θα υπογράφουν στις ομάδες που ελλείψει άλλων θα τους χρυσοπληρώνουν

γ) Οι καλοί Αμερικάνοι παίκτες, αν δεν επιλέγουν το ΝΒΑ, θα υπογράφουν υπεραξιακά συμβόλαια στις ομάδες που θα έχουν την ικανότητα και τη διάθεση να το κάνουν…

Νικητές δε θα είναι πάντα οι πλουτοκράτορες. Δεν είναι αυτός ο κανόνας του αθλητισμού. Απεναντίας. Για να φανείς ανταγωνιστικός όμως, απέναντι σε αυτούς οφείλεις να πάρεις μία και μοναδική απόφαση:

Να δημιουργήσεις αληθινές ομάδες… Αθλητικές “οικογένειες” όπου ο σεβασμός θα περισσεύει, το κίνητρο θα είναι αυτοδημιούργητο, ο βαθμός της επικοινωνίας του σεβασμού και της κατανόησης θα είναι υπέρτερος του μάξιμουμ. Και να επιλέξεις τον άνθρωπο που στην άκρη του πάγκου θα είναι ο απόλυτος πρεσβευτής όλων αυτών των αξιών. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε πράγματι, η ιστορία, ο κόσμος και το βάρος της φανέλας θα τοκίζουν το αξιακό κεφάλαιο… Χρειάζονται ομάδες που θα κάνουν υπερβάσεις, ψυχικές και σωματικές. Κάτι φυσικά που δε συμβεί, ούτε με τα πούλμαν, ούτε με απαράδεκτες ανακοινώσεις, όπως η χθεσινή του Παναθηναϊκού, ούτε φυσικά με ατάκες τύπου: “Αν δεν ήσασταν εσείς, θα τους έκοβα το μπάσκετ”. Μόνο το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα μπορούν να προσφέρουν τέτοιες αντιδράσεις.

Σήμερα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει τίποτα, πλην της ιστορίας και της φανέλας του. Υστερεί σε επίπεδο σεβασμού και αυτό το χάντικαπ που δημιουργήθηκε με την αρνητική δημοσιότητα της απόφασης του πούλμαν (και όχι λόγω της ανταρσίας των 4 φυσικά), θα χρειαστεί χρόνος και υπομονή για να καλυφθεί. Αν καλυφθεί.

Υ.Γ. Αν ο Γιαννακόπουλος αξιολογούσε τις αντιδράσεις του κόσμου όπως είπε, το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνει ήταν να ζητήσει συγγνώμη για την εν θερμώ απόφαση που πήρε κι εξέθεσε τον Παναθηναϊκό.

Πηγή: sdna.gr