Όπου Ντιέγκο και παράνοια!

​Είναι αυτή η τρομακτική φύση του ανθρώπου. Ο εκ γενετής ανικανοποίητος εγωισμός του. Δεν του φτάνουν όσα έχει, θα ψάξει περισσότερα. Δεν του αρκεί η κλίση προς μια κατεύθυνση, θα σπάσει το κεφάλι του να στραφεί και προς δεύτερη. Και προς τρίτη, ενίοτε. Δεν φτάνει το φως που μπαίνει από το παράθυρο, θα προσπαθήσει να ανοίξει την κλειδωμένη πόρτα. Μονίμως διερευνητικός, αδηφάγος και επίμονος. Κι όμως, κατά κανόνα, η φύση, ο Θεός, τα γονίδια ή οποιοσδήποτε πιστεύει ο καθένας, λειτουργούν με δικαιοσύνη στον καταμερισμό των δυνατοτήτων. Με δικαιοσύνη και γενναιοδωρία. Είμαστε εμείς οι άνθρωποι που δεν μπορούμε να την αντιληφθούμε.

Τι σχέση μπορεί να έχει ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ με τα παραπάνω; Ο Βλάνταν Ίβιτς θα ξέρει καλύτερα να απαντήσει. Εκείνος, εξάλλου, αναγκάστηκε να τον κάνει αλλαγή στο ματς με τον Ηρακλή στο ημίωρο, παρακολουθώντας ένα εκπληκτικά ταλαντούχο ποδοσφαιριστή να βρίσκεται σε αγγαρεία, εκείνος που τον άφησε εκτός αποστολής στο ματς της Λεωφόρου και εκείνος τον κράτησε ως άσσο στο μανίκι για να τον ρίξει στο ημίχρονο της αναμέτρησης με τον Παναθηναϊκό και να αλλάξει τις ισορροπίες του ματς. Ο Ολλανδός, με καταγωγή από το Σουρινάμ, είχε πάντα το ταλέντο. Είχε τέτοιο ταλέντο, ώστε να τον χαρακτηρίζουν καλύτερο και από τον Λουίς Σουάρες. Δεν του έφτανε, όμως. Δεν ήταν ικανοποιημένος, δεν ένιωθε πλήρης και δεν σκέφτηκε ποτέ να το αξιοποιήσει όσο θα μπορούσε.

Το όνομά του είχε καταντήσει ανέκδοτο, όπως και οι ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούσε. Ενίοτε, τις αντιμετώπιζε και εκείνος – σε αντίθεση με τους κατά καιρούς προπονητές του – με χιούμορ. Δεν είχε διάθεση να αλλάξει, παρά τις νουθεσίες της οικογένειάς του. Δεν χάθηκε τελείως, παρότι θα μπορούσε. Στα 29 του, όμως, αγωνίζεται στην Ελλάδα, ενώ κάποτε έμοιαζε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει την Ευρώπη. Κι αυτό από μόνο του λέει πολλά… Όπως και οι παρακάτω ιστορίες!

And so the story goes…

Αστράντο και Σάντρα. Αν θες να ξεκινήσεις από κάπου, η αφετηρία είναι πάντα οι γονείς. Γεννημένοι στο Σουρινάμ, μετανάστευσαν στην Ολλανδία, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και τα τέσσερα παιδιά τους. Τρία αγόρια και ένα κορίτσι, με τον Ντιέγκο να έχει έρθει δεύτερος στη ζωή. «Το όνομά μου; Πολλοί το συσχετίζουν με τον Μαραντόνα, όμως απλά είναι ένα όνομα που άρεσε στους γονείς μου», θα πει ο Μπίσεσβαρ σε μια από τις πρώτες του συνεντεύξεις. Ήταν από εκείνες τις συνεντεύξεις γνωριμίας, όπου ο πρωταγωνιστής πρέπει να πει όλες τις κοινότυπες λεπτομέρειες για την παιδική του ηλικία.

Ναι, έπαιζε συνέχεια ποδόσφαιρο με τους φίλους του. Ναι, ήταν ο πλέον ταλαντούχος απ’ όλους. Ναι, κάποιος είπε στον πατέρα του να τον πάει σε ακαδημία ποδοσφαίρου. Ναι, εκεί περνούσε καλά και διασκέδαζε με τις ασκήσεις που έκαναν. Ναι, τον είδαν από τον Άγιαξ και ξετρελάθηκαν με το ταλέντο του. Ναι, ως εδώ φτάνουν οι καταφάσεις και αρχίζουν οι αρνήσεις! Ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ δεν ήθελε. Απλώς, δεν ήθελε και δεν μπορούσε να ενταχθεί σε μια ομάδα. Δεν ήταν μόνο ο κλειστός του χαρακτήρας, ήταν και οι περιορισμοί που τον τρέλαιναν.

«Ήταν το όνειρό μου να παίξω στο γήπεδο του Άγιαξ, όμως μετά από ένα χρόνο κατάλαβα ότι δεν μπορώ να μείνω άλλο εκεί. Ο λόγος; Υποθέτω επειδή ήθελα πιο πολύ παιχνίδι». Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι ο άσος του ΠΑΟΚ έμεινε τέσσερα χρόνια στον Άγιαξ, πριν τοποθετηθεί ο αστερίσκος «μη διαχειρίσιμος», δίπλα στα διθυραμβικά σχόλια για το ταλέντο του. Έφυγε σε ηλικία 12 ετών και μετά από δύο χρόνια ήρθε ακόμα μια πρόκληση. Η Φέγενορντ, η αγαπημένη ομάδα του πατέρα του.

Η ιστορία του Αστράντο θα γίνει τηλεοπτική παραγωγή την εποχή που ο Ντιέγκο προσπαθούσε (μάταια) να ξεφύγει από τις κακές του συνήθειες. Ο γιγαντόσωμος άντρας από το Σουρινάμ, ο οποίος ήταν οδηγός λεωφορείου στο Άμστερνταμ και κυκλοφορούσε με μια τσάντα της Φέγενορντ στην πρωτεύουσα της Ολλανδίας. «Ποιος θα με πειράξει;», απαντούσε σε όποιον τον ρωτούσε αν φοβάται και σύμφωνα με μαρτυρίες συναδέρφου του, τον είχαν πειράξει αρκετές φορές, αλλά δεν τον ένοιαζε και ιδιαίτερα. «Είχε πάντα ένα αυτοκόλλητο της Φέγενορντ στην τσάντα του. Συχνά του το έσκιζαν κι εκείνος απλώς έπαιρνε και κολλούσε ένα καινούργιο».

Εκείνο που δεν μπορούσε με τίποτα να κολλήσει ήταν το μυαλό του γιου του. Κι έκανε προσπάθειες… Ο Ντιέγκο ήταν σε όλα αντιδραστικός. Και παρότι συχνά το παραδεχόταν και αναγνώριζε το λάθος του, παρέμενε αντιδραστικός. Σαν έναν εθισμό που γνωρίζεις ότι σε δηλητηριάζει, αλλά – δε βαριέσαι – θα το κάνω έτσι κι αλλιώς!

Η λίστα του Ντιέγκο!

Απειθαρχία. Ατομισμός. Αντίδραση. Ανωριμότητα. Κακή συμπεριφορά. Ερασιτεχνισμός. Εσείς μπορείτε να το πείτε κι εμείς θα βρούμε την ιστορία! Μέσα σε τρία χρόνια, από τον Μάιο του 2005, όταν έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο με τη Φέγενορντ, μέχρι το 2008 ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ είχε τερματίσει τον οδηγό αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς. Είχε εκδιωχθεί από δύο ομάδες και η ομάδα του Ρότερνταμ, η οποία που πρόσφερε το πρώτο συμβόλαιο όταν ακόμα ήταν 16 ετών, είχε πλέον απαυδήσει με τη συμπεριφορά του. Η αδυναμία του να αντιληφθεί τις υποχρεώσεις του ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αγγίζουν το όριο της παράνοιας!

«Δηλαδή, αν σου ζητήσουν οι φίλοι του να παίξεις μαζί τους σε ένα κρίσιμο αγώνα, θα πεις όχι;». Αστείο; Το έκανε! Τον Νοέμβριο του 2005, έχοντας επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Φέγενορντ, αποφάσισε να παίξει σε έναν αγώνα ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Χρησιμοποίησε διαφορετικό όνομα, πήγε με τα φιλαράκια του στο γήπεδο, όμως προφανώς τον αναγνώρισαν και τιμωρήθηκε με αποβολή από όλες τις επίσημες διοργανώσεις. Την ίδια εποχή, έπαιζε επαγγελματικά με την ομάδα του και είχε πετύχει το νικητήριο γκολ με τη Ρόντα εκτός έδρας.

Μέσα στην ίδια σεζόν, θα απασχολήσει τον οργανισμό της Φέγενορντ ακόμα δύο φορές. Στις 20 Φεβρουαρίου θα αποβληθεί (σ.σ. ήταν, ήδη, η τρίτη φορά στην καριέρα του) από τον διαιτητή σε αγώνα νέων λόγω άσεμνης χειρονομίας και θα υποβιβαστεί στην ομάδα νέων. Στις 31 Μαρτίου επιστρέφει και στις 15 Μαΐου το κάνει ξανά!! «Ήμουν πάντα πεισματάρης, έκανα το αντίθετο από αυτό που μου έλεγαν. Αν μου έλεγε ο προπονητής να πάω δεξιά, εγώ επέλεγα να πάω αριστερά», παραδέχτηκε σε μια έκλαμψη αυτοκριτικής, αφού πρωτίστως είχε τρελάνει μερικούς ακόμα ανθρώπους του ποδοσφαίρου.

Τον προπονητή του, στην Heracles Almelo, για παράδειγμα. Έπρεπε να πάει καμιά δεκαριά φορές αργοπορημένος στην προπόνηση και να μην εμφανιστεί καν σε έναν επίσημο αγώνα, για να απελπιστεί και εκείνος μαζί του. Τον έστειλε στη δεύτερη ομάδα, μέχρι να εξαντληθεί η συμφωνία δανεισμό με τη Φέγενορντ. Τα… κανονάκια του Ντιέγκο έμοιαζαν να τελειώνουν μετά και από τον δεύτερο αποτυχημένο δανεισμό, στην Ντε Γκράαφσαπ αυτή τη φορά. Επιστρέφει το 2008 στο Ρότερνταμ και ενημερώνεται να βρει ομάδα για να συνεχίσει την καριέρα του. Η Γκρόνινγκεν που ενδιαφέρεται σύντομα κάνει πίσω και η Σέφιλντ Γιουνάιτεντ που τον δοκιμάζει, δεν πείθεται για να του προσφέρει συμβόλαιο.

Ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ ξεμένει στο Ρότερνταμ και στα 20 του χρόνια μοιάζει με χαμένη υπόθεση. Ο Γκέρντιαν Φέερμπεκ είναι ο τελευταίος που τον πιστεύει, ειδικά μετά την καλή προετοιμασία που θα κάνει με τη Φέγενορντ ο νυν παίκτης του ΠΑΟΚ. «Είναι αλήθεια ότι δεν έχει αίσθηση του χρόνο. Όταν έπαιζε στο Άλμελο, έμενε στο Άμστερνταμ. Είναι μια μεγάλη διαδρομή και αν κολλήσεις στην κίνηση, μπορεί να αργήσεις. Δεν τον δικαιολογώ για όσα έχει κάνει, αλλά το παιδί έχει ωριμάσει. Του είπα πως αν μάθει από τα λάθη του, τότε μπορεί να πάει μακριά». Ο Ολλανδός τεχνικός θα κατόρθωνε να αλλάξει τον Ντιέγκο και η καριέρα του θα σωνόταν εκείνη τη σεζόν. 

«Δεν πρόκειται να κάνω ξανά τα ίδια λάθη. Ξέρω ότι οι περισσότεροι σύλλογοι φοβούνται να με αποκτήσουν, εξαιτίας της φήμης που έχω. Υπάρχουν πολλές ιστορίες για μένα, αλλά δε θα τις ακούσεις ξανά», δήλωνε μετανιωμένος σε συνέντευξή του και γελώντας απαντούσε στην ερώτηση αν – επιτέλους – αγόρασε ξυπνητήρι. «Μπα, όχι! Απλώς, έχω ένα φίλο μου που ξυπνάει πάντα νωρίς. Είναι η σωτηρία μου. Είμαι ακόμα ο ίδιος τύπος, αλλά έχω ωριμάσει. Κατάλαβα τα λάθη μου».

Η ωριμότητα και η ευκαιρία που του έδωσε ο Φέερμπεκ συναντήθηκαν την κατάλληλη στιγμή. Το 2008-09, ο Μπίσεσβαρ έπαιξε σε 30 ματς και πέτυχε εφτά γκολ. Ο εκπρόσωπός του πολιορκήθηκε από ομάδες, με προεξέχουσες τη Βαλένθια και την Μπενφίκα. Ο Ντιέγκο αποφάσισε να μην αλλάξει περιβάλλον κι έμεινε στο Ρότερνταμ για ακόμα τρία χρόνια. Η καριέρα του είχε σωθεί και πατέρας του μπορούσε πιο περήφανος από ποτέ να κυκλοφορεί με την τσάντα και το αυτοκόλλητο στους δρόμους του Άμστερνταμ. Είχε κάνει κι εκείνος μεγάλη προσπάθεια για να εντάξει τον γιο του στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Λίγα λεπτά αφότου είχε ολοκληρωθεί ένα από τα πρώτα του παιχνίδια με τη Φέγενορντ, ένας ρεπόρτερ είχε πλησιάσει τον Ντιέγκο Μπίσεσβαρ. «Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση», τού είπε. «Γιατί;», απάντησε ο 18χρονος τότε παίκτης και έφυγε μακριά. Ο Αστράντο που παρακολουθούσε την στιχομυθία έτρεξε στον δημοσιογράφο και του είπε να συγχωρέσει το γιο του, γιατί δεν φέρεται λογικά.

Είχε το ταλέντο πάντα, αλλά δεν είχε τη λογική. Η φύση/ο Θεός/τα γονίδια λειτουργούν με δικαιοσύνη στον καταμερισμό των δυνατοτήτων. Με δικαιοσύνη και γενναιοδωρία. Είμαστε εμείς που αποφασίζουμε τι θα πράξουμε με όσα μας έχουν δοθεί. Όπως αποφάσισε χθες ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ.

Πηγή: sdna.gr