Το… δαχτυλίδι της τύχης

​Υπάρχει μια πολύ ιδιαίτερη κινηματογραφική αποτύπωση. Στο «Match point». Η περί… τύχης άποψη του ευρηματικού και ακούραστου «γκουρού» του σινεμά, Γούντι Άλεν. Ένα δαχτυλίδι «πειστήριο» εγκλήματος. Το πετά ο δολοφόνος στο ποτάμι, αλλά εκείνο χτυπά στο… δοκάρι και μένει στο πεζοδρόμιο. Όποιος το έχει δει, ξέρει την συνέχεια. Όποιος δεν το έχει δει, καλό είναι να το κάνει, αν και πλέον πέρασαν 12 χρόνια από την πρώτη προβολή του…

Δοκάρι και έξω το «δαχτυλίδι» από τον Τζόναθαν Ρις Μέγιερς. Σαν το δοκάρι και… έξω του Όσκαρ Καρντόσο στο ΟΑΚΑ. Στη «σκηνή» που έμελλε να χαρακτηρίσει το πρώτο ζευγάρι των ημιτελικών. Έχει κάθε λόγο ο Ολυμπιακός να νιώθει άτυχος για αυτό το παιχνίδι της μπάλας, που τελικά απομονώνοντας τη στιγμή, έκρινε και μια πρόκριση. Αντίστοιχα έχει κάθε λόγο η ΑΕΚ να νιώθει τυχερή που διατηρεί την επιθυμία της κατάκτησης ενός δεύτερου σερί κυπέλλου. Η τύχη και η ατυχία όμως είναι συνθήκες «σχετικές». Σήμερα από εδώ, αύριο από εκεί.

Αυτό που τώρα φαντάζει «γκαντεμιά» μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτης τάξεως «δώρο» για τα επόμενα. Και τούμπαλιν. Αρκεί να έχει κάποιος την ψυχραιμία, να αναλύσει όλες τις πληροφορίες που προέκυψαν τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Διότι οι Ερυθρόλευκοι αποκλείστηκαν από έναν κλασικό αντίπαλο και αυτό είναι δεδομένα ενοχλητικό. Σίγουρα όμως έγιναν σοφότεροι για πολλά και διάφορα. Πληροφορίες εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, έπεσαν «βροχή».

Ο φετινός Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έφτασε στα όρια, και που ίσως τα… ξεπέρασε. Οι πέντε αλλαγές προπονητών, το σοκ του καλοκαιρινού αποκλεισμού από τη Μπέερ Σεβά, οι πωλήσεις που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ, έφεραν μια σεζόν με τόσα πάνω-κάτω που μοιάζει με θαύμα ότι ολοκληρώνεται με χειροπιαστές επιτυχίες. Με ένα ακόμη πρωτάθλημα. Με μια αξιοπρεπέστατη ευρωπαϊκή διαδρομή ως τους «16» του Γιουρόπα που έδωσε μπόνους 11.6000 για το κλαμπ. Με την ανάδειξη του «λαχείου» Ρέτσος αλλά και την πρόοδο του Ανδρούτσου και του Μανθάτη.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο να καταφέρνεις τόσα πολλά, με αυτές τις προϋποθέσεις. Αν λοιπόν το ομαλοποιήσεις, προφανώς μπορεί να σου προκύψουν ακόμη περισσότερα. Αν ο Ολυμπιακός έπαιρνε το νταμπλ με αυτές τις συνθήκες, ίσως στο πίσω μέρος του μυαλού εκείνων που αποφασίζουν το «μήνυμα» που θα προέκυπτε να μην ήταν ανάλογο της κατάστασης. Οι Πειραιώτες χρειάζονται αυτό που είπε την Κυριακή ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Σοβαρή ενίσχυση, και μάλιστα γρήγορα ώστε να μην (ξανά) χαθεί το καλοκαιρινό τρένο των προκριματικών. Χρειάζονται γενναίες αποφάσεις, ένα καλό μπάτζετ και μια επιστροφή στην «κανονικότητα» προηγούμενων σεζόν, που ομολογουμένως υπενθυμίζουν ότι το φετινό ήταν εξαίρεση, και όχι κανόνας.

Αυτό όμως, εντός αγωνιστικού χώρου. Εκτός; Η σχετική ανακοίνωση που εξέδωσαν χθες βράδυ, μαρτυρά πως αν μη τι άλλο έχουν καταλήξει σε μια σειρά από ασφαλή συμπεράσματα, για όσα σημαίνει πια και επίσημα η «νέα εποχή» του ποδοσφαίρου μας. Τα όσα έφερε η «εξυγίανση». Ο πρώτος ημιτελικός «χάθηκε» από ένα γκολ που δεν έπρεπε να μετρήσει, και μαζί παρολίγον να χαθεί και το πρωτάθλημα μιας και τον Ολυμπιακό τον «τύλιξαν» σε μια κόλλα χαρτί και τον κάθισαν κατηγορούμενο στο εδώλιο για μια ιστορία χωρίς λογική και κανένα σοβαρό νομικό υπόβαθρο.

Μια σειρά από «δεδικασμένα» ξεκαθάριζαν πως ένα βαρύ πρόστιμο και ισως η τιμωρία της έδρας για μια αγωνιστική ήταν η ενδεδειγμένη τιμωρία. Φτάσαμε να συζητάμε αν θα αφαιρεθούν έξι βαθμοί, και αν θα δοθεί με αυτόν τον τρόπο το πρωτάθλημα αλλού. Το ποια είναι η σημερινή ΕΠΟ και από ποιους αποτελείται, το τι συμβαίνει στην διαιτησία, το με πόσο μεγάλη ευκολία ψάχνονται αφορμές για να βρίσκονται «κατηγορούμενοι» οι Ερυθρόλευκοι είναι τόσο εμφανή που τα κατανοεί ο καθένας. Άλλοι τα απολαμβάνουν διότι τα θεωρούν… εκδίκηση, άλλοι κάνουν πως δεν τα καταλαβαίνουν με θέα στο συγκυριακό συμφέρον. Και άλλοι επιβάλλεται να τα φιλτράρουν, προκειμένου να δοθούν οι κατάλληλες απαντήσεις την επόμενη σεζόν.

Στο χορτάρι. Εκεί όπου ο Ολυμπιακός ήταν και παραμένει πρωταθλητής.

Πηγή: gazzetta.gr