Καρκίνος θυρεοειδούς: Η σχέση του με τα υφάσματα επίπλων

Όπως υποστηρίζει η επιστημονική κοινότητα, ο καναπές μας, ενδέχεται να αποδειχτεί βλαβερός για την υγεία μας, καθώς το ύφασμά του μπορεί να μας εκθέτει σε καρκινογόνες ουσίες.

Σύμφωνα με νέα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του πρόσφαρου συνεδρίου της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας (ENDO 2017) στο Ορλάντο της Φλόριντα, φλογοεπιβραδυντικές ουσίες που χρησιμοποιούνται σε υφάσματα επίπλων φαίνεται πως συνδέονται με τη συνηθέστερη μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς, τον θηλώδη καρκίνο του θυρεοειδούς (PTC). Αν και οι ουσίες αυτές έχουν απαγορευτεί σε μεγάλο βαθμό, χρησιμοποιούνται ακόμη στη βιομηχανία ειδών σπιτιού.

Παλαιότερες μελέτες σε πειραματόζωα έχουν υποδείξει ότι πολυάριθμες κλάσεις φλογοεπιβραδυντικών ουσιών λειτουργούν ως ενδοκρινικοί διαταράκτες που παρεμβαίνουν στη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, εν μέρει επειδή η χημική τους δομή μοιάζει πολύ με αυτήν των θυρεοειδικών ορμονών, εξηγεί η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Αν Σόσα, καθηγήτρια χειρουργικής και ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ της Βόρειας Καρολίνα. «Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, η μεγαλύτερη έκθεση σε ποικίλες φλογοεπιβραδυντικές ουσίες στο περιβάλλον του σπιτιού ενδεχομένως συσχετίζεται με τη διάγνωση αλλά και τη σοβαρότητα του θηλώδους καρκίνου».

Η Σόσα αναφέρει πως ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι η μορφή καρκίνου που παρουσιάζει την ταχύτερη αύξηση στις ΗΠΑ, με τα περισσότερα νέα περιστατικά να αφορούν τον θηλώδη καρκίνο. Βάσει μελετών που υποδεικνύουν ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να εμπλέκονται στην εξέλιξη αυτή, η καθηγήτρια και οι συνεργάτες της εκτιμούν ότι οι φλογοεπιβραδυντικές ουσίες στο σπίτι μπορεί πιθανώς να εξηγήσει την παρατηρούμενη αύξηση.

Οι ερευνητές κατέληξαν στη συσχέτιση μεταξύ φλογοεπιβραδυντικών και καρκίνου του θυρεοειδούς έπειτα από ανάλυση της οικιακής σκόνης στα σπίτια 140 ατόμων, καθώς θεωρείται ενδεικτική της έκθεσης του ατόμου σε διάφορες ουσίες. Από τα 140 άτομα που συμμετείχαν, οι 70 είχαν διαγνωστεί με θηλώδες καρκίνωμα στον θυρεοειδή και οι άλλοι 70 όχι (ομάδα ελέγχου). Οι ερευνητές συνυπολόγισαν στις αναλύσεις τους βασικούς παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, το φύλο, η εθνικότητα, ο δείκτης μάζας σώματος και το μορφωτικό επίπεδο. Επίσης, να σημειωθεί ότι όλοι οι συμμετέχοντες κατοικούσαν στο ίδιο σπίτι κατά μέσο όρο για 11 χρόνια, επομένως ήταν δυνατό να αξιολογηθεί η μακροπρόθεσμη έκθεσή τους σε περιβαλλοντικά χημικά. Η έκθεση στις φλογοεπιβραδυντικές ουσίες μετρήθηκε με τη βοήθεια αιματολογικών δειγμάτων. Η κλάση στην οποία επικεντρώθηκαν οι ερευνητές ήταν οι πολυβρωμιωμένοι διφαινυλαιθέρες (PBDEs).

Δεδομένου ότι ο θηλώδης καρκίνος πλήττει συχνότερα τις γυναίκες απ’ ό,τι τους άνδρες, στο δείγμα των συμμετεχόντων συμπεριλήφθηκαν περισσότερες γυναίκες (79%). Τα αυξημένα επίπεδα δύο φλογοεπιβραδυντικών ουσιών συγκεκριμένα (BDE-209, TCEP) συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο για θηλώδες καρκίνωμα.

Στον χώρο του σπιτιού, οι φλογοεπιβραδυντικές ουσίες βρίσκονται κυρίως σε αλεξίπυρα υφάσματα, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή καναπέδων και στρωμάτων, και σε πλαστικά είδη.