«Το νέο όνομα» από την συγγραφέα-μυστήριο Έλενα Φερράντε

Λίγα λόγια για το βιβλίο 

Η Λίλα και η Έλενα είναι δεκάξι χρονών, εγκλωβισμένες και οι δυο σε ένα αδιέξοδο. Η νιόπαντρη Λίλα, μόλις αποκτά το επίθετο του άντρα της, νιώθει πως χάνει τον ίδιο της τον εαυτό. Η Έλενα, πρότυπο μαθήτριας τώρα πια, με τον γάμο της φίλης της ανακαλύπτει πως ασφυκτιά στη γειτονιά της, στον κόσμο που της έμελλε να ζήσει. Το δεύτερο βιβλίο της «Τετραλογίας της Νάπολης» με αφετηρία αυτό το σημείο, παρασύρει τον αναγνώστη στην καθηλωτική νιότη των δύο κοριτσιών, παρακολουθώντας τη μεταμόρφωση των ίδιων και του περίγυρού τους. Φόντο η Νάπολη και μια ολόκληρη χώρα στην οποία επωάζονται τα ανησυχαστικά γνωρίσματα της σημερινής εποχής. Οι δυο φίλες απομακρύνονται, ξανασμίγουν και μέσα από τον σαρωτικό ρυθμό της σχέσης τους συμπληρώνουν το παζλ της ζωής τους, καθεμιά με τα δικά της κομμάτια. Στον δρόμο τους προς την ωριμότητα, δυο γυναίκες τόσο όμοιες, τόσο διαφορετικές, τόσο ανάμεσά μας…

Διαβάζουμε ένα απόσπασμα

«Την άνοιξη του 1966, η Λίλα, φανερά ταραγμένη, μου εμπιστεύτηκε ένα μεταλλικό κουτί που περιείχε οκτώ τετράδια. Είπε ότι δεν μπορούσε να τα κρατήσει άλλο στο σπίτι της, από φόβο μην τυχόν και τα διαβάσει ο άντρας της. Πήρα το κουτί χωρίς να κάνω το παραμικρό σχόλιο, εκτός από κάποια ειρωνική νύξη για τον υπερβολικό σπάγκο που είχε χρησιμοποιήσει για να το δέσει. Εκείνη την περίοδο οι σχέσεις μας ήταν κάκιστες, αλλά μόνο εγώ το έβλεπα έτσι. Τις σπάνιες φορές που βλεπόμασταν, η Λίλα δεν έδειχνε καμία αμηχανία, ήταν στοργική και ποτέ δεν της ξέφευγε κάποια εχθρική κουβέντα. Όταν μου ζήτησα να ορκιστώ πως σε καμία περίπτωση δε θα άνοιγα το κουτί, της τ’ ορκίστηκα. Με το που μπήκα όμως στο τρένο, έλυσα το σπάγκο, έβγαλα τα τετράδια και βάλθηκα να τα διαβάζω. Δεν ήταν ημερολόγιο, παρότι υπήρχαν λεπτομερείς αναφορές σε γεγονότα της ζωής της από το τέλος του δημοτικού κι έπειτα. Φάνταζαν περισσότερο σαν τα χνάρια της πεισματάρικης αυτοπειθαρχίας της στη συγγραφή. Έβριθαν από περιγραφές: το κλαδί ενός δέντρου, οι βάλτοι, μια πέτρα, ένα φύλλο με λευκές νευρώσεις, οι κατσαρόλες του σπιτιού, την καφετιέρα για τον εσπρέσο με τα διάφορα εξαρτήματά της, το μαγκάλι, τα κάρβουνα και την καρβουνόσκονη, ένας λεπτομερέστατος χάρτης της αυλής, ο κεντρικός δρόμος, ο σκελετός της σιδερένιας σκουριασμένης κατασκευής πέρα από τους βάλτους, το πάρκο και η εκκλησία, η αποψίλωση γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό, οι καινούριες πολυκατοικίες, το πατρικό της, τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ο πατέρας της και ο αδερφός της για να επιδιορθώνουν τα παπούτσια, οι χειρονομίες τους όταν δούλευαν, μα πάνω απ’ όλα τα χρώματα, καθετί και το χρώμα του σε διαφορετικές φάσεις της ημέρας. Όμως τα τετράδια δεν περιείχαν μόνο περιγραφικές σελίδες». 

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

Έλενα Φερράντε είναι το λογοτεχνικό ψευδώνυμο μιας σύγχρονης ιταλίδας συγγραφέως που η πραγματική της ταυτότητα δεν έχει αποκαλυφθεί. Το μυθιστόρημά της «Βάναυση αγάπη» (εκδ. Perugia, 1997), έγινε ταινία το 1995 από τον σκηνοθέτη Μάριο Μαρτόνε. Το επόμενο μυθιστόρημά της, «Μέρες εγκατάλειψης» (εκδ. Άγρα, 2004), ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα λογοτεχνικά έργα στην Ιταλία το 2002 κι έγινε ταινία από τον Ρομπέρτο Φαέντσα. Το 2011 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο της «Tετραλογίας της Νάπολης» µε τίτλο «Η υπέροχη φίλη µου» (εκδ. Πατάκη, 2016) που κατέκτησε παγκοσμίως κοινό και κριτικούς.

ΤΙΤΛΟΣ: Το νέο όνομαΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Έλενα Φερράντε ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Δήμητρα Δότση Εκδόσεις Πατάκη Σελ.: 584Τιμή: 18,70 €