Τσάβας: “Η επιτυχία της ΑΕΚ το ’68 έφερε τα πάνω – κάτω”

​Αναλυτικά όσα δήλωσε σε γνωστό ραδιοφωνικό σταθμό:

Για τις ομάδες της Θεσσαλονίκης σε σχέση με της Αθήνας: «Η απόσταση είναι μεγάλη. Δεν υπάρχει ανάλογη χρηματοδότηση, με τις δύο μεγάλες ομάδες της Αθήνας. Γίνεται μία προσπάθεια, αλλά δεν φτάνει. Ο Άρης και ΠΑΟΚ με τα γήπεδα που έχουν, θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό. Μακάρι να δούμε και μία ομάδα της Θεσσαλονίκης στην Ευρωλίγκα κάποια στιγμή». 

Για το 1968 και τον τελικό της ΑΕΚ με τη Σλάβια Πράγας: «Ήταν το γεγονός που έφερε τα πάνω-κάτω στον ελληνικό ομαδικό αθλητισμό. Έτυχε γενικής υποδοχής και δεν υπήρχε φίλαθλος άλλης ομάδας που να μην υποστήριζε την ΑΕΚ. Όλα τα ΜΜΕ ήταν μαζί μας και η προσμονή του τελικού από τον κόσμο ήταν τρομακτική για όλη την Ελλάδα. Στόχος ήταν να πάμε όσο πιο ψηλά γινόταν. Υπήρχε η επιτυχία του ‘66 που φτάσαμε στο Φάιναλ Φορ της Ιταλίας και έτσι κοιτάζαμε πολύ ψηλά. Πιστεύαμε στην ομάδα και ξέραμε τους αντιπάλους μας. Η πρόκριση επί της Βαρέζε στον ημιτελικό ήταν μεγάλη υπόθεση. Ξέραμε ότι ο τελικός θα γινόταν με κλήρωση ή στην Πράγα ή στην Αθήνα. Όμως, δεν έγινε με κλήρωση γιατί η Σλάβια είχε ζητήσει απλά να έρθει μία εβδομάδα πριν για να εγκλιματιστεί, επειδή θα γινόταν στο ανοικτό γήπεδο. Ήταν μεγάλη η διαφορά για εμάς, που έγινε στην Αθήνα και όχι στην Πράγα». 

Για το κλίμα πριν τον τελικό: «Όπου κι αν εμφανιζόμασταν, ήμασταν το θέμα της συζήτησης. Πριν τον αγώνα δεν υπήρχε εισιτήριο. Στο Καλλιμάρμαρο ήταν 70.000 κόσμος και 10-15.000 στα Προπύλαια. Ακόμη και εκείνοι συμμετείχαν. Η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική, αλλά για τη νίκη έπαιξε ρόλο και η εμπειρία μας, γιατί δεν παρασυρθήκαμε». 

Για το αν άργησε να αξιοποιήσει η Ελλάδα το Κύπελλο του ‘68: «Ναι, θα μπορούσαμε να το πούμε. Οι ιταλικές και οι ισπανικές ομάδες δυνάμωσαν με τους νέους κανονισμούς. Στη συνέχεια έκαναν κάποιους Αμερικάνους δικούς τους παίκτες και έτσι είχαν πολύ καλές ομάδες. Οι Σοβιετικοί ήταν πάντα πρωταγωνιστές, αλλά και οι ομάδες της Γιουγκοσλαβίας πολύ καλές. Η Ελλάδα με περιορισμένα μέσα ήταν δύσκολο να τις ανταγωνιστεί. Ήμασταν υποδεέστεροι έναντι των μεγάλων ομάδων». 

Για το Ευρωμπάσκετ του ‘87: «Ήταν μία καλή συγκυρία όλων των παικτών μας, με πρωταγωνιστή τον Γκάλη. Αλλά και οι άλλοι καθιερώθηκαν σαν μεγάλοι Ευρωπαίοι παίκτες μετά από εκείνη τη διοργάνωση. Στόχος ήταν να μπούμε στην οκτάδα αρχικά. Παίξαμε με την Ιταλία που ήταν αήττητη και όχι μόνο τη νικήσαμε, αλλά κάναμε και μία καλή εμφάνιση. Μετά με την Γιουγκοσλαβία, ένα παιχνίδι εκπληκτικό, παρότι είχαν προηγηθεί και φαινόταν δύσκολο να γυρίσει. Με τη Σοβιετική Ένωση κάναμε ένα από τα καλύτερά μας παιχνίδια, απέναντι σε μία τεράστια ομάδα. Και από τότε ήρθε η αναγέννηση του ελληνικού μπάσκετ. Ήρθαν χορηγοί και επενδυτές».

Πηγή: sdna.gr