Τσενάμο: «Έγκλημα που έφυγα από τον Ολυμπιακό»

Αναλυτικά η συνέντευξη του 37χρονου πορτιέρο της Λαμίας στην ιστοσελίδα «lamiaragate3.blogsport.gr»:

-Λουίτζι Τσενάμο. Ένα όνομα ταυτισμένο με το Ελληνικό πρωτάθλημα. Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ελληνο-Ιταλός, μεγαλωμένος στην Θεσσαλονίκη. Πες μου για τα πρώτα σου βήματα στο ποδόσφαιρο: «Ναι ο πατέρας μου Ιταλός, η μαμά εδώ από τα Φάρσαλα. Μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη και τα πρώτα βήματα έγιναν στις ακαδημίες Ηρακλή. Πιο συγκεκριμένα Άγιος Γεώργιος, μια τοπική ομάδα για ένα χρόνο, στη συνέχεια ακαδημίες Ηρακλή, ακαδημίες ΠΑΟΚ , μετά Αθλητική Ένωση Νέας Κρίνης και έπειτα το ¨λαχείο”…Ολυμπιακός!!!»

-Πρώτο επαγγελματικό συμβόλαιο στον Ολυμπιακό ως τρίτος τερματοφύλακας σωστά; «Ναι πολύ σωστά. Ήταν ένα τετραετές συμβόλαιο. Τον τρίτο χρόνο του συμβολαίου είχα πάει δανεικός στο Αιγάλεω στην Β’ Εθνική, σε μία Β’ Εθνική…φωτιά..Εκεί κατάφερα να κάνω 26 παιχνίδια, αν και η ομάδα δεν βγήκε, για άλλους λόγους, αλλά ήταν μια πάρα πολύ καλή σεζόν και για μένα και για την ομάδα. Και μετά επέστρεψα στον Ολυμπιακό.»

-Στην επιστροφή σου στον Ολυμπιακό έρχεται και πρόταση ανανέωσης την οποία αρνείσαι.Τι έγινε εκεί; «Εσύ τα ξέρεις βλέπω (σ.σ γέλια). Ναι πολλά σφάλματα, πάρα πολλά. Ήρθε πρόταση ανανέωσης την οποία αρνήθηκα,με τελείως λάθος σκεπτικό, γιατί βιαζόμουν πάρα πολύ να αγωνιστώ και να δείξω πράγματα. Δεν είναι κακό να πιστεύεις στον εαυτό σου,κακό είναι να μην πηγαίνεις σκαλοπάτι σκαλοπάτι, να βιάζεσαι…Το αποτέλεσμα ήταν να ζητήσω από τον κο. Λούβαρη (τότε ήταν στην ομάδα και οι Ελευθερόπουλος και Γεωργίου) να αποδεσμευτεί ο Γεωργίου ώστε να μείνω εγώ με τον Ελευθερόπουλο, ώστε να έχω εγγυημένο χρόνο, όχι απαραίτητα συμμετοχών, αλλά παρουσίας στις αποστολές κλπ. Βέβαια το να ζητά ένα παιδί 22 χρονών κάτι τέτοιο προφανώς και δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό. Μου είπαν ότι με ήθελαν και όποιος ήταν ο καλύτερος θα έπαιζα όμως τους κούνησα μαντίλι!»

-Το έχεις μετανιώσει; « Ήταν έγκλημα, ασφαλώς και το έχω μετανιώσει. Όλη η καριέρα μου θα είχε διαμορφωθεί διαφορετικά γιατί εκείνη τη σεζόν, από τη στιγμή που δεν δέχτηκα εγώ να ανανεώσω, προώθησαν τον Κλέοπα Γιάννου, ο οποίος είναι και πολύ καλός φίλος και εκείνη τη σεζόν έκανε 15-20 συμμετοχές. Κάπως έτσι ήρθε η Αγγλία…»

-Εκεί με την φανέλα της Μπέρνλι πως είδες τα πράγματα; «Eγκλήματα και εκεί! Η νοοτροπία μου εκεί ήταν τελείως εσφαλμένη. Δεν μπόρεσα να προσαρμοστώ κιόλας, όμως ήταν μια εκπληκτική εμπειρία.»

-Και από την Μπέρνλι…Παναιγιάλειος… « Ναι, γύρισα στην Ελλάδα και τον Παναιγιάλειο στην Β’ Εθνική, αν και μου είχαν πει από τον Ολυμπιακό, να επικοινωνήσω μαζί τους αν αποφασίσω να επιστρέψω. Μάλιστα είχε βγει στις εφημερίδες ότι είχα φύγει σαν δανεικός. Όμως δεν τους πήρα ποτέ.Τα μυαλά ήταν πάνω από το κεφάλι .. Στον Παναιγιάλειο λοιπόν πέρασα πολύ ωραίες στιγμές. Σώσαμε την ομάδα μαθηματικά μέχρι την τελευταία αγωνιστική, ο κόσμος ήταν δίπλα μας, όμως η ομάδα δεν τα κατάφερε και υποβιβάστηκε λόγω χρεών..»

-Και μετά ήρθε η Προοδευτική… « Ναι εξαργυρώνοντας τις πολύ καλές εμφανίσεις εκεί, πήγα στην Προοδευτική, Α’ Εθνική τότε. Είχε χτυπήσει ο τερματοφύλακας της ομάδας ο Καραναστάσης στην προετοιμασία και ο Σούλης Παπαδόπουλος μου έδωσε την ευκαιρία, για το οποίο θέλω να τον ευχαριστήσω. Εκεί είχα κάποιες καλές εμφανίσεις αλλά έκανα και κάποιες γκέλες.Λογικό για ένα παιδί που αγωνίζεται για πρώτη φορά σε μεγάλη κατηγορία. Όμως, όπως καταλαβαίνεις, ομάδα που παλεύει για την παραμονή δεν τα συγχωρεί αυτά. Έτσι τον Γενάρη έρχεται στην ομάδα ο Φώτης Στρακόσια για να ενισχύσει τη θέση με την εμπειρία του και εγώ, επειδή έβραζε το αίμα μου, φεύγω για το Αιγάλεω με κλειστό 5ετές συμβόλαιο… Εκεί ήταν και η προσωρινή ταφόπλακα στην καριέρα μου…»

-Πως είχε η κατάσταση εκεί; «Πήγα σε ένα Αιγάλεω, το οποίο συμμετείχε σε ομίλους του UEFA τότε, πράγμα που δυσκολεύονται ομάδες ακόμα και σήμερα να το καταφέρουν και εν μέσω αυτού του Θωμά του Μητρόπουλου, τον οποίο δεν θέλω να χαρακτηρίσω, η ομάδα έφτασε από τα σαλόνια, στα αλώνια της Γ’ Εθνικής. Ήμουν εγκλωβισμένος σε εκείνη την ομάδα. Δεν άφηνε παίκτες να φύγουν. Όσους παίκτες έδιωχνε τους έπαιρνε σε εκείνο το έκτρωμα, που πήγε να δημιουργήσει με τον Ηλυσσιακό, ώστε να κάνει συγχώνευση στη συνέχεια, με το Αιγάλεω για να το ανεβάσει από την Γ’ στην Β’. Γελάει ο κόσμος με αυτά τα πράγματα. Όσοι δεν δεχτήκαμε να συμμετάσχουμε σε αυτή την φαρσοκωμωδία, μείναμε στο Αιγάλεω της Γ’ Εθνικής, κάναμε προπονήσεις σε χωράφια, στο χώμα, και περίμενα στοϊκά, να τελειώσει το συμβόλαιό μου τον Δεκέμβριο του ’08.»

-Φαντάζομαι δεν θες να θυμάσαι αυτές τις εικόνες…« ‘Ημουν σε μία ομάδα Γ’ Εθνικής με πεσμένες τις μετοχές μου, και ευτυχώς βρέθηκε τότε ο σημερινός μου ατζέντης, ο Γιάννης Γλύκος, ο οποίος με πήρε και με πήγε στην Κύπρο σε μία μικρή ομάδα, αλλά δεν έπαυε να είναι Α’ Εθνικής, όπου εκεί σε ενάμιση χρόνο έκανα 40 παιχνίδια και ξαναβρήκα τα πατήματα μου.»

-Για το πρωτάθλημα της Κύπρου και την συνέχεια: «Το πρωτάθλημα της Κύπρου είναι ένα πολύ ενδιαφέρον πρωτάθλημα. Εκεί κάνοντας 40 συμμετοχές, έρχεται ο Παναιτωλικός της Β’ Εθνικής που προσπαθούσε να ανέβει κατηγορία και πήρα την μεταγραφή. 2 χρόνια εκεί, με τις καλύτερες εμπειρίες αν και στο τέλος δεν καταφέραμε να σταθεροποιήσουμε την πορεία και η ομάδα έπεσε..»

Και μετά πάλι στο εξωτερικό: «Ναι ακόμη μια εμπειρία στο εξωτερικό την περίοδο με τα σενάρια περί κρίσης και χρεοκοπίας, γεγονός το οποίο με έκανε να πανικοβληθώ. Ήρθε η πρόταση με τα ασφαλισμένα δολλάρια της Μέσης Ανατολής, την οποία δεν αρνήθηκα. Καλή εμπειρία και εκεί, παίξαμε προκριματικά Europa League, πραγματοποίησα καιε εκεί 30-40 συμμετοχές συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις.»

Και μετά Ατρόμητος: «Ναι. Ατρόμητος στη καλύτερη σεζόν της καριέρας μου. Σπάσαμε κάθε ρεκόρ. Ρεκορ συγκομιδής βαθμών, ρεκόρ κατάταξης, ρεκορ clean seat. Eξαιρετική σεζόν. Την επόμενη χρονιά φιλοδοξούσα να πάω ακόμη πιο ψηλά, ήμουν και πολύ κοντά την προηγούμενη σεζόν να κληθώ στην εθνική ομάδα, όμως στις λεπτομέρειες και εκτός γηπέδων δεν ήρθε αυτή κλήση. Δυστυχώς. Η δεύτερη χρονιά στον Ατρόμητο ήταν ένα προσωπικό δράμα για εμένα, καθώς έχασα τον πατέρα μου και ο τρόπος που ήρθε αυτός ο χαμός δεν μου επέτρεπε να παίξω ποδόσφαιρο. Φάνηκε εκ των υστέρων πως δεν μπορούσα να κρατήσω δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη. Δεν απέδωσα τα αναμενόμενα.»

Μετά τον Ατρόμητο ήρθε η Ξάνθη: «Η Ξάνθη για μία σεζόν σε ένα σύλλογο που είναι σοβαρός και σωστός. Ευχαριστήθηκα το ποδόσφαιρο εκεί αλλά κάτι μου έλειπε. Αυτό που έλειπε από την Ξάνθη και ήρθα να βρω εδώ στη Λαμία ήταν η σπίθα του κόσμου, η φλόγα της διοίκησης να πετύχει κάτι. Να κάνεις κάτι που θα είναι αξιέπαινο και αξιοσημείωτο. Να γράψεις ιστορία. Και ας είσαι μια κατηγορία πιο κάτω, με ότι αυτό συνεπάγεται…»

Πως υποδέχτηκες την πρόταση της Λαμίας; «Ηταν αυτό που έψαχνα. Στο χώρο του ποδοσφαίρου μαθαίνονται όλα. Ήξερα ότι η ομάδα είχε κίνητρο. Ήθελε να ανέβει κατηγορία και να γράψει ιστορία, με στιβαρή διοίκηση και σοβαρό προπονητή. Πολύ καλό ρόστερ. Δεν το σκέφτηκα καθόλου.»

Επαιξε ρόλο η γνωριμία σου με τον Μπάμπη Τεννέ; «Ασφαλώς. Είχαμε ξανασυνεργαστεί. Γνώριζα πως είναι ένας προπονητής που και καλή προπόνηση κάνει, και διατηρεί άψογες σχέσεις μέσα στα αποδυτήρια, και πως σε όποια ομάδα πηγαίνει, παράγει έργο.»

Για την καλή εκκίνηση σε πρωτάθλημα και Κύπελλο: «Η πορεία στο Κύπελλο ήταν ένα δίλημμα. Υπήρχαν αρκετές συζητήσεις μέσα στα αποδυτήρια, για το πώς θα το χειριστούμε. Την τελική απόφαση την παίρνει πάντα ο προπονητής ο οποίος αποφάσισε πως θα διαχειριστεί το ρόστερ. Δεν ρισκάρεις μια καλή εμφάνιση στο Κύπελλο και να είσαι με μισή ομάδα στο πρωτάθλημα. Είχαμε μια καλή παρουσία σεβόμενοι και τον κόσμο μας ο οποίος ήθελε να μας δει ανταγωνιστικούς σε αυτά τα παιχνίδια, και συγχρόνως παιδία που δεν είχαν πολύ χρόνο συμμετοχής, πήραν την ευκαιρία να αγωνιστούν στο Κύπελλο ενώ παράλληλα τα υπόλοιπα παιδιά πήραν τις απαιτούμενες ανάσες για τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Θεωρώ πως έγινε εξαιρετική διαχείριση.»

Περιμένατε το καλοκαίρι πως στα μέσα της σεζόν, με τα ονόματα που υπάρχουν στο πρωτάθλημα, ότι θα βρίσκεστε σε διαρκή επαφή με την κορυφή; «Σε κουβέντες που είχαμε με τα παιδιά, είχαμε θέσει σαν έναν πολύ ωραίο στόχο , την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, να είμαστε σε τροχιά ανόδου. Δηλαδή, το πολύ 4 βαθμούς μακριά, από την δεύτερη προνομιούχο θέση και να συνεχίσουμε να είμαστε ανταγωνιστικοί μέχρι το τέλος. Σίγουρα δεν περιμέναμε αυτή την πορεία. Στο πρακτικό κομμάτι βλέποντας τις αποδόσεις των άλλων ομάδων στο γήπεδο, και τη δική μας απόδοση, καταλαβαίναμε πως δεν είχαμε να φοβηθούμε καμία ομάδα. Καταλαβαίναμε πως είμαστε η καλύτερη ομάδα της κατηγορίας. Και αυτό φαίνεται μέσα στο γήπεδο.»

Τι λείπει από τις μεγάλες ομάδες της κατηγορίας και δυσκολεύονται να έχουν διάρκεια; «Toυς λείπει η ηρεμία. Μια ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Για να λειτουργήσει σαν ρολόι και να αποδώσει, χρειάζεται συγχρονισμός. Αυτό θα πει ηρεμία. Ο καθένας να έχει το κομμάτι του και κάθε κομμάτι να δουλεύει σωστά. Αυτό στη Λαμία γίνεται. Σε άλλες ομάδες όχι μόνο δεν γίνεται αλλά βγάζει και μάτι μέσα στο γήπεδο. Το κλίμα στη Λαμία είναι εξαιρετικό.»

Για τον Βαγγέλη Πίτκα και αν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός: «Ασφαλώς και υπάρχει. Για να κάνεις πρωταθλητισμό σε οποιοδήποτε επίπεδο, πρέπει να έχεις βάθος. Εμείς αυτή τη στιγμή στην ομάδα έχουμε την πολυτέλεια, να έχουμε στο θέμα του Τερματοφύλακα το κεφάλι μας ήσυχο. Είτε χτυπήσω εγώ «κακή ώρα» είτε πάθει κάτι ο Βαγγέλης, υπάρχει βάθος. Και αυτό είναι ένα από τα κλειδιά για να βγει η ομάδα πρωταθλήτρια. Πρέπει να έχεις βάθος σε όλες τις θέσεις ούτως ώστε να αντιμετωπίσεις τυχόν τραυματισμούς, τιμωρίες, ντεφορμάρισμα και να μην μείνει η ομάδα ακάλυπτη. Η ομάδα έχει απόλυτο βάθος σε όλες τις θέσεις συμπεριλαμβανομένης και του τερματοφύλακα.»

Η επέμβαση στο πέναλτι του Άρη, μπορεί να συναγωνιστεί την επέμβαση στο παιχνίδι Παναιτωλικός –ΑΕΛ το 2011 για το Κύπελλο; «Η αδρεναλίνη εκείνο το βράδυ χτυπούσε κόκκινο. Τα συναισθήματα ήταν απερίγραπτα διότι είχαμε μια απίστευτη κούραση από όλο το παιχνίδι. Πατούσα πολύ καλά σε εκείνο το παιχνίδι και ένιωθα κυρίαρχος και τα 120 λεπτά κάτω από τα δοκάρια. Έρχεται η διαδικασία των πέναλτι στην οποία αν βάλλουν το πέμπτο γκολ τελειώνει το ματς. Κάνω την απόκρουση εκεί και τους έκοψα τα φτερά. Πήραμε ψυχολογικό αβαντάζ. Τελειώνει και η δεύτερη πεντάδα και δεν περνά καν από το μυαλό μου, ότι έρχεται η σειρά μου να εκτελέσω. Δέχομαι το πέναλτι και κάνω στην άκρη για να εκτελέσει ο συμπαίκτης μου ο οποίος είχε σειρά. Εκεί έρχεται ο διαιτητής και μου λέει «πήγαινε να εκτελέσεις» Στην αρχή πίστεψα ότι έδωσαν εντολή να το κάνω εγώ και σκέφτηκα ποιος έκανε τέτοιο πράγμα γιατί δεν φημίζομαι για τις εκτελέσεις. Για να ξεφορτίσω τα πόδια μου πήγα να βγάλω τις καλαμίδες αλλά ο διαιτητής μου είπε φόρα τες και πήγαινε να εκτελέσεις. Ρίχνω λοιπόν ένα πέναλτι της κακιάς ώρας και ευτύχισα να το βάλω. Μετά ήταν η σειρά του έτερου τερματοφύλακα του Σωτηρίου, ο οποίος είχε εξαιρετικά χτυπήματα, κάνει καλή εκτέλεση και το βγάζω με το πόδι! Εκείνες οι στιγμές ήταν απερίγραπτες. Στο παιχνίδι με τον Άρη έπρεπε να κάνω τον παιδαγωγό. Όλη την ορμή, έπρεπε να την προσγειώσω μέχρι τη λήξη. Προσπαθούσα τα επόμενα 2-3 λεπτά να μείνω συγκεντρωμένος και να αφήσω την επέμβαση στην άκρη. Οι στιγμές που έζησα με την λήξη ήταν εξίσου συγκλονιστικές με εκείνο το παιχνίδι. Όμως αυτή την επέμβαση την θεωρώ πολυτιμότερη από πλευράς αξίας. Ίσως να πρόκειται για την πολυτιμότερη επέμβαση της καριέρας μου. Ήταν το τι μας προσέφερε, η χρονική στιγμή την οποία ήρθε. Ήταν πολλά.»

Για την δύσκολη συνέχεια: «Έχουμε πράγματι πολύ δύσκολη συνέχεια, κρατάμε την τύχη στα χέρια μας. Είμαι αισιόδοξος.»

Για την παρουσία του κόσμου: «Ένα από τα κίνητρα για να έρθω στην Λαμία, είναι να κάνουμε κάτι αξιοσημείωτο. Να κάνουμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει. Εμείς οι ποδοσφαιριστές είμαστε και λίγο ψυχαγωγοί. Θέλουμε να δίνουμε χαρά στο κόσμο. Το να καταφέρουμε να ανεβάσουμε την ομάδα στην Α’ Εθνική και να κάνουμε το κόσμο να ζήσει καταστάσεις που δεν έχει ξαναζήσει τόσα χρόνια, έμενα με γεμίζει. Γιατί θα θυμάμαι την πορεία μου στην Λαμία, όχι ότι έκανα τα χρήματα μου και έφυγα, αλλά ότι κατορθώσαμε και δώσαμε χαρά στο κόσμο. Ότι κάναμε κάτι που θα μείνει στο βάθος της ιστορίας. Από εκεί και πέρα ο κόσμος ειδικά στο ΔΑΚ μας βοηθά πάρα πολύ, θέλουμε να το βλέπουμε ακόμη πιο γεμάτο. Αυτό είναι το στοίχημά μας. Αν τα καταφέρουμε, θα έχουμε πετύχει κάτι.»

Για τις εγκαταστάσεις της ομάδας: «Κακά τα ψέματα η ομάδα όσον αφορά τις εγκαταστάσεις υστερεί. Είναι δεδομένο αυτό. Τα γήπεδα της από εμένα προσωπικά είναι πολύ αποδεκτά γιατί είναι μαλακά. Πέρυσι στα Πηγάδια για παράδειγμα τα γήπεδα ήταν αρκετά σκληρά. Έδειχναν χαλί αλλά ήταν χάλι. Προτιμώ τέτοιου είδους γήπεδα. Πιο μαλακά. Πάντως πιστεύω πως ο πρόεδρος της ομάδας μας, αν εμείς δώσουμε αυτό που πρέπει, δηλαδή την άνοδο, θα τα εξελίξει όλα σε χρόνο μηδέν. Δεν τον φοβάμαι.»

Για τις προσωπικές σου βλέψεις και αν σκέφτεσαι την ανανέωση: «Πλέον μετά από όλα αυτά τα χρόνια στο ποδόσφαιρο, δεν μου αρέσει να κοιτάω το μεθεπόμενο σκαλοπάτι. Όταν ανέβουμε με το καλό, θα τα βάλουμε κάτω και θα τα ζυγίσουμε. Ασφαλώς και θα ήθελα να συνεχίσω στην ομάδα. Δεδομένα θα συνεχίσω το ποδόσφαιρο για ακόμη ένα χρόνο.»

Να σε ευχαριστήσω για την συνέντευξη και ας ελπίσουμε να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την άνοδο το καλοκαίρι: «Και εγώ ευχαριστώ πολύ. Όχι όμως το καλοκαίρι, ας το κάνουμε τον Μάιο, να μην περιμένουμε μέχρι την τελευταία αγωνιστική.(σ.σ γέλια) Καλή συνέχεια στην σελίδα σας.»