Ο άνθρωπος που κάνει κόλαση το γήπεδο της Μπεσικτάς! (vids)

​Κατηφορίζοντας το στενό σοκάκι (όπως λένε και οι Τούρκοι) της οδού Hattat Halim, οι μυρωδιές σου σπάνε την μύτη. Το κεμπάπ του Άλεν (ειδικά το πεϊνιρλί με την γέμιση κιμά που αποτελεί την σπεσιαλιτέ) είναι το πιο διάσημο στην πυκνοκατοικημένη συνοικία του Pangalti, όμως στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ακόμα ένα ψητοπωλείο όπως τόσα άλλα στην Κωνσταντινούπολη, μα για μία… γιάφκα!

Η διακόσμηση μαρτυρά ότι δεν πρόκειται για μία συνηθισμένη ταβέρνα. Τα πάντα είναι διακοσμημένα με εναλλαγές άσπρου και μαύρου, από τους τοίχους και τα τραπεζομάντιλα, μέχρι τα σερβίτσια και τις χαρτοπετσέτες, ενώ στους τοίχους θα δεις γραμμένους στίχους του εθνικού ποιητή της Τουρκίας Αχμέτ Αρίφ Χικμέτ.

Αν μάλιστα δεν διαθέτεις πιστοποιητικό οπαδικών φρονημάτων που να αποδεικνύουν ότι είσαι οπαδός της Μπεσικτάς, τότε καλύτερα, μην μπεις μέσα. Ειδικά αν πέσεις σε σύναξη οπαδών των «μαυραετών» που παρακολουθούν από την τηλεόραση στο στέκι του Άλεν (Aleni Ocakbaşı) κάποιο εκτός έδρας αγώνα της Μπεσικτάς.

@AlenMarkaryan ı seviyoruz….. pic.twitter.com/tA5mPgVkNE

— Sarı Emrah (@ertutan) March 7, 2017

Αν τον ρωτήσεις τι έχει σπουδάσει θα σου πει «είμαι ένας απόφοιτος του πανεπιστημίου της ζωής, που διδάσκεται μόνο στο πεζοδρόμιο». Στην πραγματικότητα, ο Άλεν Μαρκαριάν είναι πολλά περισσότερα από ένας απλός επιχειρηματίας. Είναι η πλέον εμβληματική φιγούρα στο οπαδικό κίνημα της Μπεσικτάς. Ο ιστορικός αρχηγός των Carsi, ένας τύπος που τόσα χρόνια στα γήπεδα οργανώνει την εξέδρα των «μαυραετών», έχοντας κερδίσει τον σεβασμό φίλων κι αντιπάλων.

Οι περισσότεροι στην εξέδρα τον αποκαλούν… Amigo (φίλος στα ισπανικά). Συνήθως είναι ντυμένος στα μαύρα και παρά τα 52 χρονάκια του διατηρείται ακόμα σε εξαιρετική κατάσταση. Το τελετουργικό πριν από κάθε ευρωπαϊκό παιχνίδι της Μπεσικτάς την περασμένη δεκαετία στο «Ινονού» γέμιζε δουλειά τους ωτορινολαρυγγολόγους της Κωνσταντινούπολης και απειλούσε τα ρεκόρ Γκίνες στην κατηγορία της «ηχορύπανσης».

Πριν βγουν οι ομάδες στον αγωνιστικό χώρο, όλο το γήπεδο ζητά ρυθμικά την είσοδο του Άλεν στο γήπεδο για να απογειώσει την εξέδρα. Εκείνος μπαίνει αυτοκρατορικά και με έντονες κινήσεις «δίνει χέρια» σε όλο το γήπεδο. Ξαφνικά, με μία απότομη κίνηση διατάζει νεκρική σιγή, μέχρι να δώσει το σινιάλο.

Το γήπεδο παραληρεί και ΟΛΟΙ αγκαλιασμένοι αρχίζουν να χοροπηδούν: 1, 2, 3, Μπεσικτάς, Μπεσικτάς. Ω, Μπεσικτάααας…

Κάπως έτσι, οι «μαυραετοί» έσπασαν τρεις φορές το παγκόσμιο ρεκόρ θορύβου σε ποδοσφαιρικό γήπεδο, φτάνοντας το κοντέρ στα 142 ντεσιμπέλ. Απίθανο…

Δεν είναι ο συνηθισμένος τύπος οπαδού που έχεις συνηθίσει. Μπορεί στην ζωή του να έχει κάνει διάφορες δουλειές (από κοσμηματοπώλης, μέχρι ατζέντης τραγουδιστών), όμως σήμερα είναι εκ των παρουσιαστών στην εκπομπή Karakartal Forum που μεταδίδεται από το επίσημο κανάλι της Μπεσικτάς, αρθρογραφεί επώνυμα στην εφημερίδα Aksam και πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο του βιβλίο. Το προφίλ του απέχει πολύ από το στερεότυπο του αρχηγού των οργανωμένων οπαδών, αφού δηλώνει εντελώς απολιτίκ μπροστά στην Μπεσικτάς.

Μάλιστα η αποχή του (έστω κι αν οι Carsi συμμετείχαν) στην κοινή πορεία διαμαρτυρίας στην Πλατεία Ταξίμ των οπαδών της Γαλατά, της Φενέρ και της Μπεσικτάς το καλοκαίρι του 2013 κατά της κυβέρνησης Ερντογάν είχε σχολιαστεί ποικιλοτρόπως αν και ο ίδιος δηλώνει: «Στην εξέδρα της Μπεσικτάς δεν χωράει η πολιτική». Το αστείο της υπόθεσης; Λίγες ημέρες μετά συνελήφθη και ανακρίθηκε ως υποκινητής και οργανωτής αυτής της πρωτοβουλίας.

Υποστηρίζει ότι κόλλησε την «ασθένεια» της Μπεσικτάς, κρυφακούγοντας από το δωμάτιο του, τον πατέρα του και τους φίλους του να πίνουν ρακί και να διηγούνται τα κατορθώματα των παικτών της ομάδας την δεκαετία του ’50. Πάτησε για πρώτη φορά στις εξέδρες του «Ινονού» σε ηλικία 12 ετών, κρυφά από την (Αρμένια) μητέρα του που του το είχε απαγορεύσει ρητά διότι εκτός των άλλων έπασχε από βρογχικό άσθμα. Για να γίνει αυτό περίμενε καρτερικά την στιγμή μέχρι να αποκοιμηθεί, ώστε να κλέψει το κλειδί της εξώπορτας που φύλαγε κάτω από το προσκεφάλι της. Έκτοτε έχει χάσει ελάχιστα παιχνίδια της.

Δηλώνει against modern football και της εμπορευματοποίησης των οπαδών από τις ομάδες – εταιρίες και κάνει ότι μπορεί για να αντισταθεί σε αυτό. Στο δεξί του πόδι έχει ακόμα 9 ράμματα, σουβενίρ από μία εσωτερική διαμάχη με αρχηγό άλλου συνδέσμου οπαδών της Μπεσικτάς που κατέληξε με έναν πυροβολισμό, μα είναι μία ιστορία που θέλει να ξεχάσει.

Πατέρας μίας κόρης πια, είναι πιο σοφός, πιο ώριμος, πιο συνειδητοποιημένος. «Δεν είμαι κάποιος. Είμαι ο κανένας. Είμαι ο αδερφός Άλεν κάθε συνοπαδού μου». Ο σύνδεσμος του (Carsi) και ο ίδιος έχουν αποτελέσει θέμα για πτυχιακές εργασίες στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, κάτι που έκανε περήφανο, όμως ο μεγάλος του πόθος είναι άλλος. Ένας ευρωπαϊκός τελικός και για να μείνει το όνειρο ζωντανό ο Ολυμπιακός πρέπει να φύγει από την μέση. Από το δικό του μετερίζι, ο Άλεν θα κάνει ότι μπορεί για αυτό…

Πηγή: sdna.gr