Με το “βλέμμα” στη Μέρκελ οι προσδοκίες της Αριστεράς για το QΕ(;)

Της Βούλας Μαλαίνου

Την ώρα που στην Αθήνα το κουαρτέτο των δανειστών σβήνει-γράφει προσχέδιο τεχνικής συμφωνίας, στην οποία η ελληνική κυβέρνηση διαμηνύει πως θα έχει καταλήξει από κοινού με τους θεσμούς μέσα στο επόμενο δεκαήμερο, στους ευρωπαϊκούς “κόλπους” οι “ζυμώσεις” ολοένα και εντείνονται σχετικά με το ελληνικό ζήτημα, ενόψει μάλιστα και μίας ιδιαίτερα κρίσιμης προεκλογικής περιόδου, η οποία ξεκινάει στις 15 του τρέχοντος μηνός από την Ολλανδία. 

Ο Μάρτιος κάνει “ποδαρικό” σε ένα “θολό” τοπίο γύρω από την αξιολόγηση, η οποία εξακολουθεί να “σέρνεται” από μήνα σε μήνα, αναζοπυρώνοντας το “θρίλερ” του 2015. Οι πιο… αισιόδοξοι ή οι πιο καλοί επικοινωνιακά “παίκτες” διαμηνύουν ότι η διαπραγμάτευση θα προχωρήσει με γοργό ρυθμό σε αυτή τη φάση, έτσι ώστε να επιτευχθεί συμφωνία στο επικείμενο Eurogroup. Την εκτίμηση αυτή διατυπώνει και η ίδια η Κομισιόν, η οποία όμως πάντα παίζει το ρόλο του “διαιτητή” στις διαβουλεύσεις Αθήνας και δανειστών. Από την πλευρά της η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα εξακολουθεί να υπεραμύνεται του πακέτου Τόμσεν, το οποίο η ίδια δεσμεύτηκε να λάβει, βαφτίζοντας τα μέτρα “μεταρρυθμίσεις” και επισημαίνοντας μάλιστα ότι δεν θα υπάρξει κανένα… κόστος για τον ελληνικό λαό. 

Στο Μαξίμου κάνουν λόγο για μηδενικά μέτρα… και βάζουν “βιτρίνα” τα αντίμετρα, χωρίς ωστόσο να έχει επέλθει συμφωνία με τους δανειστές ως προς τα “καυτά” αυτά ζητήματα. Τα Hilton Groups επανακινήθηκαν χθες και ήδη σημειώθηκαν… εμπλοκές στις διαβουλεύσεις. Πώς αλλιώς εξηγείται το γεγονός ότι ενώ το τελευταίο ραντεβού της ημέρας ήταν προγραμματισμένο για τις 10 το βράδυ της περασμένης Τρίτης και τελικά δεν έγινε. Οι συζητήσεις διακόπηκαν, με το κουαρτέτο να παραμένει στις αίθουσες του Χίλτον, προκειμένου να συντάξει το προσχέδιο αναθεωρημένου μνημονίου. 

Οι διαβουλεύσεις χθες δεν είχαν “ζουμί”. Οι δανειστές δεν μπήκαν στην “ουσία” των θεμάτων, που δεν είναι άλλη από το ποιά ακριβώς θα είναι τα μέτρα, σε ποιό ύψος αυτά θα ανέρχονται και με βάση ποιό χρονοδιάγραμμα θα πρέπει να εφαρμοστούν. Ωστόσο, ενώ όλα είναι στον “αέρα”, με το ΔΝΤ ακόμη να μην έχει αποσαφηνίσει, πως θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, η κυβέρνηση θέτει ως στόχο αφενός την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας, αν όχι στο Eurogroup, τότε στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου και αφετέρου την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο QE της ΕΚΤ, την ώρα που η αξιολόγηση παραμένει ανοιχτή και ο γερμανικός “εμφύλιος” για τα μεσοπρόθεσμα συνεχίζεται.

Στο πλαίσιο αυτό και ενώ κατά την πρόσφατη συνάντησή της με την Γερμανίδα καγκελάριο, η επικεφαλής του Ταμείου φαίνεται πως έκανε πίσω ως προς την επιμονή της για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους εδώ και τώρα, πληροφορίες που βλέπουν την Τετάρτη το φως της δημοσιότητας λένε ότι η Άγγελα Μέρκελ έχει αναλάβει πρωτοβουλία με σκοπό τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Η εξέλιξη αυτή φανερώνει μάλιστα την έντονη ανησυχία της “σιδηράς κυρίας” για τις εκλογικές αναμετρήσεις του Μαρτίου και κυρίως για εκείνες στη Γερμανία, την ώρα που οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον Μάρτιν Σουλτς ή μία ανάσα από την κυρία Μέρκελ ή ακόμη και μπροστά από αυτή. Προφανώς και η καγκελάριος επιθυμεί να κλείσει το ελληνικό “μέτωπο” μία ώρα αρχύτερα, αλλά σε αυτή της επιδίωξη έχει “εχθρό” τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος δεν έχει πάρει το σενάριο του grexit από το τραπέζι.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυρία Μέρκελ συναντήθηκε με τον επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, προκειμένου να συζητήσουν για τα περί QE.

Η ίδια, τονίζουν οι ίδιες πληροφορίες, αναμένεται να εντείνει τις πιέσεις για την αποσαφήνιση και των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που είναι και η προϋπόθεση του Ντράγκι για την ένταξη της Ελλάδας στο QE, ερχόμενη σε κόντρα με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, ο οποίος δεν θέλει καμία κουβέντα για τα περί βιωσιμότητας του χρέους.

Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι πως η κυρία Μέρκελ θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, εάν και εφόσον η διαπραγμάτευση στην Αθήνα έχει προχωρήσει, δηλαδή η ελληνική Βουλή έχει εγκρίνει τον “κόφτη” σε αφορολόγητο και συντάξεις. Εδώ είναι το σημείο-κλειδί για την κυβέρνηση της Αριστεράς, το αρχικό “αφήγημα” της οποίας είχε να κάνει με τη ρύθμιση του χρέους.