Δεν έτυχε… Πέτυχε!

​«Η ομάδα έχει τη σφραγίδα του προπονητή» ή καλύτερα «αρχίζει να βγαίνει/φαίνεται η δουλειά του». Φράσεις που μοιάζει κλισέ και χιλιοφορεμένες, αλλά αντικατοπτρίζουν ΟΛΗ την αλήθεια. Διότι αυτό που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό στον Παναθηναϊκό είναι αποτέλεσμα ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Και στην παρούσα φάση τα μπράβο φυσικά και ανήκουν στον Μαρίνο Ουζουνίδη στον Λύμπε και όσους βρίσκονται δίπλα τους.

Οι πράσινοι είναι «άλλη» ομάδα το τελευταίο δεκαήμερο, καθώς μέσα στο γήπεδο φαίνονται και βγαίνουν ξεκάθαρα πολλά από τα «θέλω» του κόουτς. Το γεγονός και μόνο ότι σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια έβαλες από τέσσερα γκολ ενώ μέχρι πρότινος αδυνατούσες να κάνεις ακόμη και φάση δείχνει ότι κάτι αλλάζει. Σαφώς και θα χρειαστεί σύνεση και χαμηλοί τόνοι. Άλλωστε δεν είναι καλοκαίρι που χτίζεσαι από την αρχή αλλά μιλάμε για μια «βασανισμένη» ομάδα. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο νομίζω πως αυτό που βλέπουμε τώρα ελάχιστοι το περίμεναν να συμβεί τόσο σύντομα με βάση το τι παρέλαβε ο Μαρίνος. Στην πολιτική το λες και καμένη γη… 

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν έριξε για δεύτερη σερί φορά «ντόρτια», σε ένα παιχνίδι πάντως πολύ διαφορετικό από το αμέσως προηγούμενο. Τότε μιλάγαμε για επιβλητική εμφάνιση, καθολική υπεροχή και 90άλεπτο… βομβαρδισμό, τώρα απλώς για ένα εξαιρετικό φινάλε. Ήταν κακός ο Παναθηναϊκός στο πρώτο μέρος, κάτι όχι πάντως και μη αναμενόμενο με δεδομένο ότι έπαιξε με την ίδια ενδεκάδα και μοιραία δεν είχε φρεσκάδα. Ήταν επίσης εμφανές ότι ο Παναιτωλικός θα άντεχε μέχρι να φάει το πρώτο. Το έκανε το γκολ ο Μπεργκ και σχόλασε ο γάμος. Ή μάλλον άρχισε το πάρτι, αυτό που συνήθως έπεται της γαμήλιας τελετής. 

Τρία «τεμάχια» λοιπόν από τον… ξενερωμένο Σουηδό. Είναι ξεκάθαρο ότι έχει νεύρα ο Μάρκους. Μάλλον γι’ αυτό και σταμάτησε στα τρία. Θέλω να πω ότι όταν ΟΚ ο Σουηδός έβαζε και τέσσερα με τη Μίντιλαντ και πέντε με τον Πανθρακικό. Τότε ντε που δεν το ‘χε πάρει χαμπάρι ο Στραματσόνι ότι πάει για ρεκόρ και τον έβγαλε. Ρε λέτε να του έμεινε κουσούρι από τότε; Το… ξενέρωμα.

Σε κάθε περίπτωση αυτό που φάνηκε για μια ακόμη φορά και το λέμε εδώ και καιρό είναι η δουλειά που έχει γίνει στη φυσική κατάσταση. Έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ τα τρεξίματα της ομάδας και αυτό δεν αποδείχτηκε μόνο στα τρία συνεχόμενα ματς το τελευταίο οκταήμερο, αλλά γενικότερα μέσα στο μήνα. Βλέπεις τι ενέργεια βγάζουν, θυμάσαι ότι ήταν σκασμένοι από το… ζέσταμα και συμπεραίνεις το αυτονόητο.

Προσωπικά μου αρέσει και κάτι άλλο. Ο Παναθηναϊκός είναι πιο «τσαμπουκαλεμένος» μέσα στο γήπεδο. Ρίχνει και καμία (στα όρια του επιτρεπτού έτσι;) αν χρειαστεί, δεν είναι αυτό το εξοργιστικά soft πράγμα που έβλεπες. Βγάζει ΝΕΥΡΟ ρε αδερφέ. Και αυτή η αλλαγή της νοοτροπίας ανήκει στον Ουζουνίδη και τους συνεργάτες του, οι οποίοι όντως δουλεύουν πολύ και μάλιστα σε δύσκολες συνθήκες. Ούτε κλάφτηκε για τις μεταγραφές που δεν έγιναν ή έγιναν αργά, ούτε τίποτα. Δούλεψε, βελτίωσε τους παρόντες και αγωνιστικά και στα… μυαλά τους και δικαιώθηκε. Το αποτέλεσμα δείχνει όλα αυτά και μακάρι και στο μέλλον να συνεχιστεί αυτή η βελτίωση. Διότι η ζωή στον Παναθηναϊκό έχει αποδείξει ότι θα πρέπει να προσέχεις τι λες και να μην ανοίγεσαι πολύ…

Πηγή: sdna.gr