Η μέρα που έγινε «κακός» ο Πασκουάλ!

Έχασε λοιπόν ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ από τον Ερυθρό Αστέρα. Σε ένα ματς που έτσι όπως εξελίχτηκε μπορούσε και να το κερδίσει/κλέψει,μπορούσε και να το χάσει ακόμη και με βαριά και ασήκωτη διαφορά αν δεν «επέστρεφε» εντυπωσιακά από το 16-0 του ξεκινήματος. Ετσι είναι αυτά. Συμβαίνουν. Ειδικότερα στη φετινή διοργάνωση που τα συνεχόμενα ματς σε είχαν προδιαθέσει για πολλά «πάνω» και «κάτω» και μάλιστα σε μια περίοδο που εσύ ακόμη ψάχνεσαι, αναζητάς τη σταθερότητά και την ταυτότητά σου και που εν τέλει δεν είναι και βέβαιο αν θα την βρεις.

Για να μην παρεξηγηθώ φυσικά και δεν είπε κανείς να χαρούμε κιόλας επειδή χάσαμε. Ακόμη κι αν αυτό συνέβη από την πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή ομάδα της Ευρώπης, η οποία στην σκληρή και εχθρική για εμάς έδρα της παίρνει κι άλλη ενέργεια. Και να στενοχωρηθούμε και να προβληματιστούμε και τα πάντα όλα. Αλλά μέχρι ενός ορίου. Το οποίο έχει ξεπεραστεί προ πολλού. Και το χορό τον σέρνουν συγκεκριμένοι άνθρωποι, για συγκεκριμένους λόγους. Και κάποιοι οπαδοί τσιμπάνε, επηρεάζονται και εν τέλει (τα) αναπαράγουν λόγω της συσσωρευμένης πίκρας και απογοήτευσης που υπάρχει σε όλα τα σπορ.

 Εχει γίνει ο κακός χαμός με τον Πασκουάλ το τελευταίο δεκαήμερο αλλά κυρίως μετά το ματς στο Βελιγράδι. Τον έχει σταυρώσει και τον έχει κρεμάσει στα μανταλάκια, στο διαδίκτυο, στα social media και στα καφενεία ο κάθε πιθανός και απίθανος. Παρουσιάζεται λίγο έως πολύ σαν «μάγειρας», «ταβερνιάρης» «αμπάσκετος» (κατά το άμπαλος ντε) και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ποιος; Ενας – αποδειγμένα – προπονητής τοπ επιπέδου, ο οποίος προσπαθεί με τα σωστά και τα λάθη του να φτιάξει μια ομάδα που ΔΕΝ ΗΤΑΝ δικιά του, που εκ του αποτελέσματος στήθηκε εσφαλμένα και στην οποία ευτυχώς έγιναν αρκετές και σοβαρές διορθωτικές κινήσεις. Μία εξ αυτών ήταν και η άφιξη του ίδιου, για όσους δεν το έχουν καταλάβει. Για μένα η σημαντικότερη. Ρε μήπως να τον διώξουμε και αυτόν και να πάρουμε κάποιον που θα σας «μιλάει»; Αυτό (ν) θέλετε;

Για να τελειώνει η ιστορία, στο δικό μου το μυαλό ΕΝΑ λάθος έχει κάνει τον τελευταίο καιρό ο «Πασχάλης». Τα «έβαλε» άθελά του με το σύστημα. Πως; Πήρε την ταυτότητα του Σφαιρόπουλου και συνέβαλε τα μέγιστα στο πάρτι του ΣΕΦ πριν από δέκα μέρες, ενώ σε νόμιζαν για τελειωμένο και για του χεριού τους. Από τότε μπήκε στη μαύρη λίστα και σε κάθε ευκαιρία θα τον περνάνε πριονοκορδέλα. Από τους πραγματικούς γνώστες του αθλήματος έως και κάτι Μίκυ Μάους που άμα το θυμηθούν δηλώνουν και Παναθηναϊκοί, άσχετα αν επί της ουσίας είναι Φιλιππινέζες του συστήματος.

Όποιος θεωρεί ότι το συμπέρασμα είναι ακραίο, τραβηγμένο και δεν ξέρω εγώ τι άλλο ας δει πως αντιμετωπίζονται οι ήττες του Ολυμπιακού για παράδειγμα, μέχρι το κοουτσάρισμα ή και οι πρόσφατες – αστείες – δηλώσεις του προπονητή του και από την άλλη τι συμβαίνει σε κάθε δική σου στραβή. Εδώ μέχρι και τις νίκες πάνε να σου βγάλουν ξινές. Εσύ απαγορεύεται να κερδίζεις στον πόντο στην Πάτρα, ενώ ο άλλος δείχνει χαρακτήρα άμα το κάνει πχ στη Λευκάδα και οπουδήποτε αλλού. Ακόμη και για τον Παππά ο Πασκουάλ τους έφταιξε. Λες και ήταν ο πρώτος προπονητής που είχε «θέμα» μαζί του.

Όσο για τη στοχοποίηση – ανθρωποφαγία με τον Καλάθη δεν χρειάζεται να επεκταθώ. Αυτή κι αν βγάζει μάτι, αυτή κι αν έγινε μόδα. Το ότι είναι σκασμένος επειδή τόσο καιρό καθάριζε μόνος του δεν το βλέπει κανένας; Ή μήπως τον παρουσίασε ποτέ κάποιος σαν τον νέο Διαμαντίδη; Ενας χρήσιμος παίκτης είναι με συγκεκριμένες αρετές και με συγκεκριμένες αδυναμίες. Και για να μην παρεξηγηθούμε ή κάνουμε αυτά που κοροϊδεύουμε σαφώς και δεν απαγορεύεται η κριτική. Ας είναι και σκληρή. Δεν μπορείς όμως να τον ξεφτιλίζεις, επειδή σε… ξεφτίλισε (μέσα στο γήπεδο) την προηγούμενη φορά που τον έβγαλες στη σέντρα.

πηγή: sdna.gr