Τι έκανες Μανόλο μακριά από την ΑΕΚ;

​Είναι δύσκολος μήνας ο Οκτώβριος. Η πρώτη παρέλαση περιμένει καρτερικά τους προπονητές και απλώνεται σαν γκιλοτίνα του Μεσαίωνα. Δεν χρειάζονται πολλά-πολλά για να καταδικαστείς. Ο Μανόλο Χιμένεθ είχε εξαντλήσει το άλλοθι της φρεσκάδας, αφού ήταν ήδη προπονητής της ΑΕΚ από την προηγούμενη σεζόν. Ανέλαβε στη θέση του Ντούσαν Μπάγεβιτς (τι κατάρα κι αυτή!), συχνά-πυκνά τον κατηγόρησε για έλλειψη φυσικής κατάστασης και δουλειά στην τακτική (άρα, εν αγνοία του δυσχέραινε τη θέση του) και είχε ξεκινήσει στραβά τη σεζόν.

Στραβά…; Ας το συνοψίσουμε στο γεγονός ότι η ΑΕΚ ήταν ακόμα τότε μια κανονική ομάδα, μια ομάδα που είχε κατακτήσει το κύπελλο, μια ομάδα που είχε στο ρόστερ της Δέλλα, Καλά, Λεονάρντο, Λυμπερόπουλο, αλλά προφανώς μια ομάδα που είχε αποδυναμωθεί με τη φυγή Σάχα, Ντιόπ, Σκόκο, Μπλάνκο. Στο πρωτάθλημα ήταν όλα σχεδόν καλά… Η ΑΕΚ είχε κερδίσει τον Εργοτέλη, κέρδισε σε Ξάνθη και Νέα Σμύρνη, όμως μια κάκιστη εμφάνιση και μια βαριά ήττα στην Τούμπα ήταν αρκετή για τα ανθρωποφάγα μέσα! Σε συνδυασμό με τις ευρωπαϊκές εμφανίσεις που… μίκρυναν – έλεγαν τότε – την ΑΕΚ. Μια ΑΕΚ που, ειρήσθω εν παρόδω, ενάμιση χρόνο μετά θα υποβιβαζόταν!

Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν πρόλαβε την παρέλαση. Έφυγε σαν κύριος από την μπροστινή πόρτα στη διακοπή του πρωταθλήματος, ώστε να έχει χρόνο ο αντικαταστάτης του να δουλέψει. Στις 6 Οκτωβρίου αποχωρούσε από το προπονητικό κέντρο με το αυτοκίνητό του. Σταμάτησε, κατέβηκε, στάθηκε μπροστά στο σήμα της ΑΕΚ και μίλησε σε εκείνους που τον απαξίωναν συστηματικά. Τους ευχαρίστησε κιόλας για τη συνεργασία τους. Δε βαριέσαι… Κι εκείνος τη δουλειά του έκανε κι εκείνοι τη δική τους.

«Η ιστορία μένει εδώ! Θα γράψει ό,τι είναι να γράψει και απλώς όποιος κοιτάζει προς τα πίσω θα βλέπει και το δικό μου πέρασμα», έλεγε ανάμεσα στα συνεχή κλικ των φωτογράφων και το «Vamos Bien» που ακολουθούσε την ΑΕΚ και τον Ισπανό τεχνικό ολοκληρωνόταν μέσα σε κάτι λιγότερο από ένα χρόνο. Στις 17 Οκτωβρίου του 2010 έκανε ντεμπούτο, στις 2 Οκτωβρίου έπεσε η αυλαία. Μόνο για να σηκωθεί ξανά…

Εδώ παπατζής, εκεί σωτήρας…

Η Ελλάδα ήταν ένα μεγάλο πανεπιστήμιο! Όχι μόνο επειδή βρέθηκε στην Αττική Οδό με τον ταξιτζή να τρέχει με 180 χιλιόμετρα την ώρα ή επειδή είχε τόσο καλή σχέση με τη γλώσσα που ζητούσε καφέ κι έπαιρνε λάδι, αλλά για όσα πέρασε στην ΑΕΚ. Η πρώτη του αποστολή μετά τη χώρα μας, θα ήταν εξίσου αν όχι παραπάνω, επικίνδυνη. Σαραγόσα! Ο Μανόλο Χιμένεθ αναλαμβάνει την 1η Ιανουαρίου του 2012. Καλή χρονιά, είπαμε; Να πούμε…

Πιάνει δουλειά Δευτέρα 2 του μήνα. Η Σαραγόσα ήταν στον πάτο της βαθμολογίας και έμοιαζε να βουλιάζει. Σχεδόν κανείς της έδινε πιθανότητες να παραμείνει στην κατηγορία, σε μια αρρωστημένη κατάσταση, με τον πρόεδρο να τσακώνεται με τους οπαδούς και τα αποδυτήρια χωρισμένα στα δύο. Όχι, δεν ήταν ελληνική ομάδα. «Το είδα σαν μια πρόκληση. Είχα πολύ λίγα να χάσω και πολλά να κερδίσω, αφού κανείς δεν μας έδινε τύχη», διηγήθηκε ο Μανόλο Χιμένεθ και περιέγραψε την κατάσταση που είχε να αντιμετωπίσει.

«Τα αποδυτήρια ήταν νεκρά ψυχολογικά και το κυριότερο, οι παίκτες δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να συνεχίσουν σε αυτή την ομάδα». Χμ… Ακούγεται γνώριμο! Ο Ισπανός ανέλαβε στη θέση του Χαβιέ Αγκίρε, είχε παίκτη τον Ρομπέρτο, τον Νταβίντ Ματέος, τον Ζουκουλίνι και τον Πόστιγκα που πρωτύτερα ή αργότερα θα γνωρίζαμε στην Ελλάδα και μια ομάδα που στο τέλος του πρώτου γύρου ήταν τελευταία στη βαθμολογία με δώδεκα βαθμούς, τουτέστιν δύο νίκες σε 19 ματς!

Τι έκανε ο Μανόλο; Τα πάντα και αυτό, πέρα από τα θετικά αποτελέσματα, είχε και τις συνέπειές του… Στη Σαραγόσα σύντομα θα τον κατηγορούσαν ότι είχε αναλάβει και υπεύθυνος Τύπου της ομάδας, σα να λέμε… «παπατζής» στα ισπανικά! Δεν τον πείραζε στο ελάχιστο. «Τιμή μου και καμάρι μου. Καθόλου δε με ενόχλησε ο χαρακτηρισμός γιατί έκανα ό,τι έπρεπε για την ομάδα μου. Και στην κατάσταση που ήμασταν κάποιος έπρεπε να μιλάει στον κόσμο». Η κατάσταση δεν άλλαξε από τη μια στιγμή στην άλλη. Δεν έγινε κάποιο θαύμα πέντε συνεχόμενων νικών, αλλά μια σταδιακή μεταμόρφωση.

Οι μαζεμένες νίκες ήρθαν τον Μάρτιο και τότε η Σαραγόσα άρχισε να ελπίζει. Πλησίασε στο μείον τέσσερα από τη σωτηρία και με ένα δυνατό φίνις κατάφερε το θαύμα. Μέσα στη Μαδρίτη κέρδισε τη Χετάφε με 2-0 και δεν είχε σημασία αν ο Χιμένεθ ήταν παπατζής ή προπονητής. Ήταν πετυχημένος! «Το μόνο που έκανα ήταν να δείξω το δρόμο. Ήμουν απαιτητικός. Ήμουν άλλοτε πατέρας κι άλλοτε μικρός αδερφός, όμως οι παίκτες μου ήταν εκείνοι που το κατάφεραν», έλεγε μετά το ματς κι ενώ έπαιρνε ως δώρο ένα τριετές κλειστό συμβόλαιο!

«Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος. Έμεινα στην ομάδα και ανανέωσα για τους παίκτες και για τους ανθρώπους που παλέψαμε μαζί και δεν πρόκειται να το μετανιώσω». Πώς μπήκε στη συζήτηση το θέμα της μετάνοιας; Με όσα επακολούθησαν…

Διέξοδος στο Κατάρ!

Αν το συνοψίσουμε στα μέχρι τώρα γεγονότα, ο Μανόλο Χιμένεθ μοιάζει με έναν ποδοσφαιριστή που συχνά αλλάζει τη ροή του αγώνα. Καλός για να μπαίνει αλλαγή, λίγος για να ξεκινάει βασικός. Είναι, όμως, έτσι; Η αιτίαση των γεγονότων από τη δική του πλευρά έχει και πάλι κοινή συνισταμένη με την ΑΕΚ. «Ό,τι σπέρνεις, θα θερίσεις. Κι όταν από το κακό πας στο χειρότερο, όταν δε λύνεις τα προβλήματά σου, όταν ζεις κάθε χρονιά στην κόψη του ξυραφιού κάποια στιγμή θα κοπείς», έλεγε στο φινάλε της σεζόν 2012-13 που βρήκε τη Σαραγόσα στη Secunda Division και το τριετές του συμβόλαιο κομμένο σε κομματάκια.

Η ομάδα του Μανόλο Χιμένεθ πήρε 13 παίκτες το καλοκαίρι και έχασε εννέα, αλλά η άμυνα ήταν το πρόβλημά του εξ αρχής. «Μας λείπει ποσότητα και ποιότητα», είχε δηλώσει μια εβδομάδα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα και ήθελε ενίσχυση σε δεξί μπακ, κεντρικό αμυντικό και αμυντικό χαφ! Διορθωτική κίνηση δεν έγινε, η Σαραγόσα ξεκίνησε με πέντε ήττες σε εφτά ματς και πρακτικά δεν ανέκαμψε ποτέ! «Μπορείς να έχεις την καρδιά, τη διάθεση, την αγάπη και καλούς εργάτες. Θα κλείσεις τα μάτια σου και θα κάνεις ό,τι μπορείς χωρίς φόβο, αλλά πρέπει να έχεις κάποιους παίκτες στο επίπεδο της κατηγορίας. Μπορεί να μην το έλεγα ξεκάθαρα τότε, όμως η οικονομική δυνατότητα ορίζει το μέλλον σου».

Το δικό του μέλλον ήταν ξαφνικά στο Κατάρ! Στις 5 Νοεμβρίου αποδέχτηκε την πρόταση της Αλ Ραγιάν και δεν κρύφτηκε πίσω από το δάκτυλό του. «Ο βασικός λόγος που πάω είναι το συμβόλαιο. Δε σημαίνει, όμως, ότι πας στο Κατάρ και πετάς την καριέρα σου. Χρειαζόμουν μια διαφυγή μετά απ’ όσα έγιναν στη Σαραγόσα. Έπρεπε να αλλάξω το τσιπάκι». Ο Μανόλο Χιμένεθ άλλαξε παραστάσεις, συνήθισε στον τρόπο ζωής, στα μουσουλμανικά έθιμα, στη ζέστη, συνήθισε ακόμα και σε ένα πολύ αργό και κακό ποιοτικά πρωτάθλημα.

«Για μένα είναι εδώ σα να παίρνω μάστερ ή σα να κάνω μεταπτυχιακό. Υπάρχουν παίκτες που πρέπει να διδαχτούν από το Α και παίκτες – εκείνοι που έρχονται από την Ευρώπη – που είναι έτοιμοι. Πρέπει να κάνεις συνδυαστική προπόνηση, πρέπει να είσαι πολυπράγμων. Είναι πρόκληση». Η πρόκληση τον γέμισε για σχεδόν ενάμιση χρόνο, αλλά ως εκεί. Υπήρχαν στιγμές που αναρωτιόταν τι κάνεις ένας έντονος άνθρωπος, ποδοσφαιρικός και παθιασμένος, σε ένα γήπεδο με 70 οπαδούς! «Θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε χειραψία με καθένας από τους οπαδούς μας, αντί να τους χαιρετήσουμε από τη σέντρα», έλεγε χαριτολογώντας όμως έπαψε να είναι αστείο.

Τον Μάιο του 2015 ο Μανόλο Χιμένεθ ολοκλήρωσε την εμπειρία του στο Κατάρ και επέστρεψε στην Ισπανία. Εκεί έβλεπε το επαγγελματικό του μέλλον, έστω κι αν ήξερε ότι θα έπρεπε να περιμένει. «Είμαι προπονητής επειδή μ’ αρέσει. Θέλω να επιστρέψω στη δουλειά, αλλά με κάτι που να με γεμίζει. Είμαι πολύ επίμονος και όταν αναλάβω ένα πλάνο, είμαι διατεθειμένος να πεθάνω γι’ αυτό».

Η ΑΕΚ τού προσφέρει αυτό το πλάνο. Και υπάρχει κάτι περίεργο στη συγκυρία. Το 2016 όλες οι ημερομηνίες πέφτουν στις ίδιες μέρες με το 2011. Το ίδιο ισχύει για το 2017 σε σχέση με το 2012. Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζει σα να κλείνει κύκλος. Είναι προφανές ότι συμβαίνει το αντίθετο! Ο κύκλος, όμως, μόλις ξανάνοιξε… 

Πηγή: sdna.gr