Πούλα, φύγε!

​Ο Δημήτρης Μελισσανίδης έχει αναμφίβολα μεγάλες ευθύνες για το φετινό χάλι της ΑΕΚ. Και ο Ιβάν Σαββίδης αντίστοιχα για το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να κάνει το βήμα παραπάνω και να διεκδικήσει πρωτάθλημα, παρότι έχει όλες τις προϋποθέσεις. Για τον Γιάννη Αλαφούζο και τα τεράστια – και επαναλαμβανόμενα – λάθη του δεν το συζητάμε καν. Και οι τρεις, σε μια χρονιά όπου ο Ολυμπιακός είναι μετριότατος και η διαιτησία έπαιξε μικρό ρόλο σε κάποια ματς στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, Γενάρη μήνα βλέπουν τον Μαρινάκη με το κιάλι. Η κριτική, λοιπόν, στα πεπραγμένα τους είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά επιβεβλημένη. Αλλά, βέβαια, άλλο κριτική, άλλο ισοπέδωση,

Και οι τρεις ομάδες έχουν ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ διοικητικά στο πρόσφατο παρελθόν. Σχεδόν διαλύθηκαν από τα λάθη παραγόντων που κανονικά θα έπρεπε να βρίσκονται στην φυλακή. Οι υπερασπιστές του Ιβάν και του Μελισσανίδη κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιούν πάντα το συγκεκριμένο επιχείρημα: Που θα ήμασταν χωρίς αυτούς. Το οποίο, προφανώς, είναι ένα καλό επιχείρημα. Δεν μπορεί, όμως, να είναι και πανάκεια. Αλλά ταυτόχρονα, δεν μπορεί να ακυρώνεται κιόλας. Χρειάζεται να βρεθεί μια ισορροπία. Ασφαλώς θα θεωρώ πάντα τον Ιβάν ευεργέτη του ΠΑΟΚ και θα τρέμω τι θα συμβεί αν κάποια στιγμή βαρεθεί τις αποτυχίες και σηκωθεί και φύγει! Και ταυτόχρονα, θα κριτικάρω την αδυναμία του να μετουσιώσει το χρήμα που ρίχνει στην ομάδα σε αγωνιστικές επιτυχίες. Κατανοητό μέχρι εδώ;

Πάμε παρακάτω. Εκείνο που δεν καταλαβαίνω ειλικρινά, είναι η ευκολία με την οποία οι οπαδοί και των τριών γεμίζουν μετά από κάποια γκέλα της ομάδας τους τα social media με την προτροπή «πούλα, φύγε», σε διάφορες βερσιόν.

Να πουλήσουν και να φύγουν. Εντάξει. Αλλά, σε ποιον να πουλήσουν ρε παιδιά; Έχετε δει εσείς να κάνουν ουρές οι υποψήφιοι επενδυτές στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Θα αντιλαμβανόμουν τους οπαδούς της ΑΕΚ, π.χ., αν είχε έρθει ο Μπιλ Γκέιτς να συζητήσει το πλειοψηφικό πακέτο της ΠΑΕ και ο Μελισσανίδης δεν του το έδωσε. Δεν γνωρίζω να έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Εκείνο που γνωρίζω και για τον ΠΑΟΚ και για την ΑΕΚ αλλά και για τον Παναθηναϊκό είναι ότι όσο κι αν η σημερινή τους βαθμολογική θέση πονάει τον κόσμο τους, η διάλυση και ο υποβιβασμός θα πονούσαν περισσότερο. Οι ΑΕΚτσήδες αλλά και οι Αρειανοί ξέρουν καλά τι εννοώ.

Ο Ιβάν πλήρωσε και ξεχρέωσε τον ΠΑΟΚ. Ο Μελισσανίδης πήρε την ΑΕΚ στην Γ΄ Εθνική και την έκανε κυπελλούχο Ελλάδος. Ο Αλαφούζος ανέλαβε μετά την πολυμετοχική λαίλαπα και κατάφερε, ειδικά στην αρχή, να σουλουπώσει την κατάσταση και διοικητικά και αγωνιστικά. Καλή και δίκαιη η κριτική για όσα συνέβησαν και δεν συνέβησαν επί των ημερών τους (δεν συνέβη να πάρουν πρωτάθλημα ακόμα, ας πούμε). Άδικη και επικίνδυνη η ακύρωση. Αν ο κόσμος θεωρεί ότι οι τρεις τους δεν συνάδουν με όνειρα που έχουν για τις ομάδες τους, καλώς. Απλώς τα όνειρα σπανίως βγαίνουν αληθινά. Και αν μη τι άλλο, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έπρεπε να έχει διδάξει όλους όσους βρίζουν προέδρους και ιδιοκτήτες και συχνά τους οδηγούν σε παραίτηση, ότι η διάδοχη κατάσταση συνήθως είναι χειρότερη.

Πηγή: sdna.gr