«Μυρίζει» λογική και Παναθηναϊκός!

​Γεια σας και πάλι και χρόνια πολλά. Εγινε λοιπόν στο Κορωπί η επίσημη παρουσίαση για την επιστροφή στην ομάδα του Νίκου Λυμπερόπουλου και του Τάκη Φύσσα. Δυο δικών μας παιδιών, που δεν είναι και οι μόνοι καθώς το τελευταίο διάστημα το τριφύλλι επιλέγει να επενδύσει και να εμπιστευτεί ξανά σε ανθρώπους που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ιστορία της ομάδας.

Στα δύο ονόματα που προανέφερα βάλτε τον Μαρίνο τον Ουζουνίδη ο οποίος ήδη με λόγια και πράξεις έχει δείξει με το καλημέρα ότι νοιώθει και ξέρει που ήρθε, αλλά έχει και τον τρόπο να το μεταφέρει και στους υπόλοιπους. Προσθέστε τον Μπλένταρ Κόλα και φυσικά τον Σπύρο Μαραγκό που είναι και ο πιο «φρέσκος» της παρέας, ενώ γενικά παρατηρείται η διάθεση στελέχωσης με πρόσωπα που και την τεχνογνωσία έχουν αλλά και τη σύνδεση με το κλαμπ. Ένα από αυτά είναι (εφ’ όσον ολοκληρωθεί) και του Μπαλτάκου και μακάρι να υπάρξουν παρόμοιες κινήσεις και σε άλλα πόστα.

Πώς να το κάνουμε; Είναι ωραίο ρε αδερφέ να βλέπεις στην πρώτη γραμμή ανθρώπους που έχουν ματώσει και υπηρετήσει το σύλλογο. Χαίρεσαι και σε κάνουν να έχεις ένα λόγο παραπάνω να θέλεις να πετύχουν. Φυσικά το ότι μιλάμε για δικά μας παιδιά δεν σημαίνει ότι αυτό φτάνει και εξασφαλίζει και την επιτυχία. Αν ήταν έτσι θα βάζαμε προπονητή ή πρόεδρο τον… «Ντόκεν» (καλές γιορτές Γιάννη) και θα καθαρίζαμε. Δεν είναι έτσι βέβαια και αυτό αποδείχτηκε περίτρανα με την υπόθεση του Νταμπίζα. Αν και «ξένος» ο «Ντάμπι» έδωσε ρέστα λειτουργώντας με γνώμονα το καλό του συλλόγου αλλά και την ποδοσφαιρική λογική.

Για το τελευταίο είναι σημαντικό ότι όσοι επιλέγονται δείχνουν να την διαθέτουν και μάλιστα είναι και «ενεργοί». Της πιάτσας. Αυτό κάνει την επιλογή πιο safe, αν και τα πάντα είναι σχετικά και όλοι κρίνονται στο φινάλε, στο… χειροκρότημα. Ο Λύμπε για παράδειγμα ξεκινάει με αβαντάζ ότι έρχεται σε ένα περιβάλλον που το (ν) λατρεύει, αλλά και ότι από τη μέρα που σταμάτησε τη μπάλα ασχολείται με το αντικείμενο είτε ως τεχνικός διευθυντής, είτε ως μάνατζερ. Εχει δηλαδή ατζέντα, ενώ επίσης ισχύει το «ξέρει που βρίσκεται». Μόνο τυχαία δεν ήταν η ατάκα του για τον Δημήτρη Σαραβάκο, που καθόταν απέναντί του σε μια γωνιά. Αυτός κι αν ξέρει…

Ο Φύσσας επίσης γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στην ομάδα και έχει όρεξη για δουλειά. Για μένα δεν είναι Τάκης, αλλά «Τάκαρος», είναι φίλος μου και επειδή δεν θα είμαι αντικειμενικός μαζί του, θα ευχηθώ απλά καλή επιτυχία και σε αυτόν και στους υπόλοιπους «γνωστούς μας άσσους», που σε μια πολύ δύσκολη περίοδο αναλαμβάνουν να βγάλουν το κάρο από τη λάσπη.

ΥΓ: Θα συμφωνήσω ότι για τον Κουρμπέλη ίσως είναι πολλά τα λεφτά. Από τη στιγμή ωστόσο που θεωρείς ότι ο προπονητής που πήρες σου ΚΑΝΕΙ και αυτός τον θέλει και τον πιστεύει, τότε τον παίρνεις. Καλώς ή κακώς από τον Αστέρα ΕΣΥ δεν μπορείς να ψωνίσεις φτηνά για τους γνωστούς και χιλιοειπωμένους λόγους. Και στην τελική, μακάρι να βγει η μεταγραφή και το τελευταίο που θα συζητάμε είναι πόσο κόστισε.

ΥΓ1: Νίκο (Καρέλη), περαστικά σου. Τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς.

Πηγή: sdna.gr