Άρθρο “Κάρπετ” για Παναθηναϊκό: Στον ΠΑΟ επέστρεψε η λογική

Περισσότερο και από τη νίκη του Παναθηναϊκού στο ντεμπούτο του Μαρίνου Ουζουνίδη, ομολογώ ότι με εντυπωσίασε αυτή τη 13η αγωνιστική η απολύτως απογοητευτική εμφάνιση του ΠΑΟΚ, την οποία δεν περίμενα.

Το να χάσει ο ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό δεν είναι παράξενο:

στην Αθήνα σπανίως κερδίζει. Όμως μετά από όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα και κυρίως μετά τις δηλώσεις του Βλάνταν Ιβιτς και την τιμωρία του Γιώργου Τζαβέλα περίμενα μια αντίδραση – δεν υπήρξε. Η εικόνα του ματς δημιουργεί περισσότερες υποψίες για κακή σχέση της ομάδας με τον προπονητή, από όσες ο κόουτς του ΠΑΟΚ κατέθεσε μετά την ήττα από τον Ατρόμητο. Με τον Ατρόμητο ο ΠΑΟΚ έχασε τον Ροντρίγκες, χαλάρωσε, έμεινε με δέκα παίκτες μετά το 3-1: στη Λεωφόρο κόντρα σε ένα Παναθηναϊκό που τελείως προβλέψιμα τον περίμενε δεν έκανε απολύτως τίποτα! Δεν έπαιξε μάλιστα ούτε καν για το 0-0 ή αν το έκανε κι αυτό το έκανε λάθος , αφού υπό αυτό το πρίσμα το πέρασμα του αργού και καθόλου συνηθισμένου να μαρκάρει Μπίσεσβαρ δεν είχε λογική: αυτός είναι που πάει αργά στον Λουντ στη φάση του γκολ. Αν ο Ιβιτς έχει πρόβλημα με παίκτες, σίγουρα δεν το έχει μόνο με το Τζαβέλα: την Κυριακή κανείς δεν φάνηκε να παίζει για τον προπονητή του.

Στον ΠΑΟ αντίθετα η θέληση να φανεί ότι γίνεται μια καινούργια αρχή ήταν μεγαλύτερη κι από την υποστήριξη του κόσμου, που αρχικά μοίρασε σφυρίγματα αποδοκιμασίας στους παίκτες στο ζέσταμα, χειροκροτώντας μόνο τον Ουζουνίδη. Ο Ελληνας τεχνικός που δεν πρόλαβε να κάνει καλά καλά δυο προπονήσεις στην ομάδα δεν άλλαξε πολλά στην ενδεκάδα, άλλαξε όμως την ψυχολογία της ομάδας και κυρίως τη λογική της: ο Παναθηναϊκός που έπαιξε με τον ΠΑΟΚ ήταν ο πιο κυνικός και προσεχτικός στην άμυνα που είδαμε φέτος και δεν είχε καμία σχέση με την αφελέστατη ομάδα του Στραματσόνι. Δεν έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο, έκανε ελάχιστες τελικές, έπαιζε προβλέψιμα ψάχνοντας πάντα τον Μπεργκ, αλλά δεν επέτρεψε στον αντίπαλο να τον απειλήσει και επιτέλους κέρδισε. Εκρινε το ματς ένα γκολ του Λουντ με ένα σουτ από πολύ μακριά: η ευθύνη του τερματοφύλακα Μπρίκιτς είναι μεγάλη όμως δεν είναι σωστό να του χρεωθεί η ήττα αποκλειστικά – η εμφάνιση του ΠΑΟΚ ήταν συνολικά απογοητευτική. Ο έμεινε ζωντανός. Μόνο αυτός μπορεί να κυνηγήσει τον Ολυμπιακό και να εκμεταλλευτεί το δύσκολο πρόγραμμα που έχει ο πρωτοπόρος τον Ιανουάριο.

Όχι όπως μια εβδομάδα πριν

Ο Ολυμπιακός υποδέχτηκε το Λεβαδειακό κι όταν το πρώτο ημίχρονο τελείωσε με 0-0 πολλοί σκέφτηκαν ότι θα υπάρξει επανάληψη του ό,τι η ομάδα του Μπέντο έζησε μια εβδομάδα, πριν κόντρα στην Κέρκυρα. Ωστόσο πέραν της ομοιότητας του τελικού αποτελέσματος το πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού με το Λεβαδειακό δεν είχε καμία σχέση με το πρώτο ημίχρονο κόντρα στην Κέρκυρα. Ο Ολυμπιακός πρέσαρε πολύ, είχε ισορροπία στην ανάπτυξή του και δεν έπαιζε μόνο από τα δεξιά όπως κόντρα στην Κέρκυρα – κυρίως (και παρά τη μέτρια βραδιά του Φορτούνη και του Μάρτινς) έπαιζε πολύ για το φορ του και δεν περιοριζόταν σε μακρινά σουτ, όπως μια εβδομάδα πριν.

Όλα ήταν απλά θέμα χρόνου κι όταν ο Ιντέγιε στο 47΄ άνοιξε το σκορ με ψαλίδι σαν του Αναστόπουλου όλα απλοποιήθηκαν: ο σκόρερ είναι σε θέση οφσάιντ στο ξεκίνημα, αλλά το γκολ του είναι θεαματικότατο. Ο Ολυμπιακός καρδιοχτύπησε μόνο μια φορά, στο 61΄, όταν ο καλός Τόνι Σίλβα δεν κατάφερε να νικήσει τον Λεάλι, αλλά τελείωσε το ματς με ένα επιθετικό κρεσέντο που θύμισε όσα είχε δείξει κόντρα στη Βέροια στην πρεμιέρα: ο Μιλιβόγεβιτς, ο Φορτούνης και ο Ιντέγιε διαμόρφωσαν το τελικό 4-0 σε φάσεις που καθοριστική συμμετοχή είχε ο Ντελα Μπέγια.

Κι όμως δεν ήταν έκπληξη

Δεν υπήρξαν εκπλήξεις αυτή την αγωνιστική: ακόμα και η νίκη του Ηρακλή κόντρα στον ΠΑΣ δεν είναι έκπληξη, αφού ο ουραγός Ηρακλής στα ματς στην έδρα του έχει μοχθήσει πολύ κόντρα σε όλους. Καθοριστικό βέβαια το ντου των οπαδών του μετά το γκολ του Κοζωρόνη: ο μεγάλος κύριος που λέγεται Γιάννης Πετράκης δεν αναφέρθηκε σ αυτό, όμως, με τον κόσμο έτοιμο να μπει μέσα δεν είναι ποτέ εύκολο να παίξεις ποδόσφαιρο.

Εκπληξη δεν ήταν και ότι το Σάββατο η ΑΕΚ πέταξε άλλους δυο βαθμούς στην Κέρκυρα παρουσιάζοντας τα ίδια προβλήματα που μας έχει δείξει σε όλη την περίοδο που έχει προπονητή τον Μοράις. Βρήκε νωρίς ένα γκολ (το πρώτο του Λαμπρόπουλου στη Σουπερλίγκα με κεφαλιά μετά από εκτέλεση κόρνερ), αλλά δεν κατάφερε να πετύχει ένα δεύτερο γιατί ο τερματοφύλακας Κουτσαβασίλης αντέδρασε σωστά σε τρία ωραία σουτ, και όταν οι γηπεδούχοι έπαιξαν με πέντε χαφ η ΑΕΚ βραχυκύκλωσε.

Στο β ημίχρονο δεν έκανε ευκαιρίες, κράτησε τη μπάλα λιγότερο και ισοφαρίστηκε από την Κέρκυρα που στη φάση που η μπάλα καταλήγει στον Τουράμ κι από αυτόν στα δίχτυα, άλλαξε ανενόχλητη 14 πάσες, όπως η Εθνική Ολλανδίας απέναντι στους Γερμανούς στον τελικό του μουντιάλ του 74΄. Ειπώθηκε ότι το 4-4-2 με ρόμβο, με το οποίο έπαιξε η ΑΕΚ, ταιριάζει στην Ενωση – πιθανότατα να είναι έτσι ωστόσο κανένα σύστημα δεν μπορεί να είναι μυστικό επιτυχίας, αν για την εφαρμογή του θυσιάζονται παίκτες όπως ο Πατίτο πχ που είναι από τους καλύτερα προικισμένους τεχνίτες της ΑΕΚ.

Κατά τα άλλα ο Πανιώνιος πέταξε δυο βαθμούς με τον Πλατανιά, η Βέροια που δεν κέρδισε τον άχρωμο Παναιτωλικό βυθίζεται στη βαθμολογία, η Ξάνθη απέδειξε πως μπορεί να κερδίσει και στην έδρα της βάζοντας τρία γκολ στον Αστέρα στο πρώτο μισάωρο και ο Ατρόμητος του Κορακάκη πέρασε και από τη Λάρισα με τη φόρα που είχε από την Τούμπα. Δυο φοβερά γκολ του Λημνιού με ψαλίδι και του Λεταλέκ με σουτ εκτός περιοχής χάλασαν το ντεμπούτο του Τσιώλη μπροστά στο κοινό της ομάδας. Η ΑΕΛ παίζει καλό ποδόσφαιρο, αλλά πρέπει να μάθει να είναι πιο κυνική: καμιά φορά και ο ένας βαθμός χρήσιμος είναι. Το ξέρει κι ο Κορακάκης αυτό: πριν αρχίσει την παραγωγή «διπλών» (με Ηρακλή, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ) μια λευκή ισοπαλία με την Ξάνθη έπεισε το Γιώργο Σπανό να του δώσει την ευκαιρία να συνεχίσει στον πάγκο της ομάδας…

Πηγή: novasports.gr