Η στασιμότητα αντίπαλος της οικονομίας και της χώρας!

Η στασιμότητα αντίπαλος της οικονομίας και της χώρας!nnΌποιος έχει ελάχιστη αντίληψη από το τι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες σε αυτό, που ονομάζεται γενικά “η αγορά” , καταλαβαίνει εύκολα ότι τα πάντα έχουν νεκρώσει. nnΚαμία κίνηση δεν γίνεται είτε από μεγάλες είτε από μικρομεσαίες εταιρείες. 

Όλοι, δείχνοντας αδύναμοι να αντιδράσουν στην φορολογική λαίλαπα, επιλέγουν μια αμυντική τακτική, η οποία κάθε άλλο παρά σχέση με την ανάπτυξη έχει. Κουρασμένοι άνθρωποι, περιορίζονται απλά σε μια στάση αναμονής. Τι περιμένουν; Ίσως κάποιο σήμα από την Ευρώπη ότι κάτι αλλάζει στην Ελλάδα… Ίσως τις εκλογές, που θα εκπέμψουν αν μη τι άλλο, ένα μήνυμα ανανέωσης, ένα μήνυμα ότι κάτι θα γίνει σε αυτή την χώρα ! 

 Όσοι περιμένουν το πρώτο, δηλαδή κάποιο ηχηρό σήμα από τους δανειστές, μάλλον θα απογοητεύουν! Οι Γερμανοί έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι οι όποιες αποφάσεις για το χρέος θα ληφθούν πολύ αργότερα και όσοι γνωρίζουν, τί συμβαίνει συνήθως στις συνεδριάσεις του Εurogroup, λένε ήδη οτι “όλοι δίνουν την μάχη τους, αλλά στο τέλος κερδίζει πάντα ο …Σόιμπλε»! 

Όσοι αναμένουν τις εκλογές έχουν σαφώς περισσότερες πιθανότητες να …δικαιωθούν, καθώς στον ΣΥΡΙΖΑ πληθαίνουν εκείνοι που υποστηρίζουν πολύ απλά ότι “καλύτερα τώρα παρά αργότερα…” . 

Όπως και να’ χει, πάντως, η στασιμότητα που σήμερα κυριαρχεί, δεν μπορεί να συνεχιστεί επ´ άπειρον. Αυτή η στασιμότητα είναι η θηλειά, που πνιγεί την οικονομία, την πραγματική οικονομία, την απασχόληση. Είναι ο φαύλος κύκλος των φόρων και της ύφεσης, που μόνο απαισιοδοξία προκαλεί σε όλους, ακόμη και σε εκείνους, που κάποια στιγμή σκέφτηκαν να επεκτείνουν την μικρή ή την μεγάλη επιχείρηση τους, να κάνουν προσλήψεις, να ρίξουν πολλά ή έστω λίγα χρήματα στην δουλειά τους. 

Η ευθύνη της κυβέρνησης για την κατάσταση αυτή είναι μεγάλη! Από τη μια η υπερφορολόγηση, η επίθεση σε κάθε μορφή επιχειρηματικότητας και από την άλλη η απουσία μιας σοβαρής πολιτικής προσέλκυσης επενδύσεων και ιδιωτικοποιήσεων έχουν οδηγήσει την οικονομία σε πλήρες αδιέξοδο. 

Όλοι και σε αυτή την κυβέρνηση πλέον ζουν για τη …δόση από το εξωτερικό και προσβλέπουν σε πολιτική βοήθεια είτε από την Ευρώπη είτε από την Αμερική, ξεχνώντας ότι εμείς, μόνοι μας, πρέπει να βοηθήσουμε, πριν από οποιονδήποτε άλλο, τον εαυτό μας…n