Ο Μελισσανίδης και η ΑΕΚ της υπερβολής

Είναι αλήθεια ότι κάθε φορά που μια κρίση είναι προ (ή εντός) των πυλών της ΑΕΚ, ο κίνδυνος να βυθιστεί ολόκληρος ο περίγυρος του συλλόγου στην εσωστρέφεια είναι τεράστιος αφού η συγκεκριμένη διέξοδος είναι “αγαπημένη” εδώ και χρόνια. Όπου υπάρχει λειψυδρία, υπάρχουν και μηχανισμοί που ενεργοποιούνται, γενικεύσεις που κάνουν την κατάσταση αχταρμά και συμπεράσματα που βγαίνουν περισσότερο με τον θυμό και λιγότερο με τη λογική. Θεμιτό μέχρι ενός σημείου, ανάλογα βέβαια με τα κίνητρα και τα κριτήρια.

Η δυνατότητα της χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης απογείωσε το… μαυτομαστίγωμα σε έναν οργανισμό που έχει παραδοσιακά φωνακλά και αντιδραστικό περίγυρο, χιλιάδες διαφορετικές απόψεις οι οποίες διατυπώνονται πάντα και καθορίζουν το κλίμα. Με τα χρόνια, η ΑΕΚ έμαθε να ζει και να έχει στο πετσί της ως δεδομένη την κατάσταση: Ή πηγαίνει καλά ή ροντέο. Επειδή, όμως, τα τελευταία χρόνια κυρίως δεν πηγαίνει καλά (ίσως και κάτι χειρότερο) το κλίμα βαραίνει πανεύκολα.

Στην -τρέχουσα- εποχή Μελισσανίδη η κατάσταση έγινε βαριά πέρσι λίγο μετά την ήττα από τον Ολυμπιακό αλλά με την πρόσληψη Πογιέτ και με τη συμπαθητική πορεία που έκανε η ομάδα την περσινή σεζόν, το πράγμα ίσιωσε. Πλέον, το πράγμα έχει ξαναβαρύνει τη χρονιά που διανύουμε και τα πράγματα δείχνουν να είναι ακόμα χειρότερα: Μπινελίκια στον Μπάγεβιτς, λίγος κόσμος στο γήπεδο και μια εικόνα απαξίωσης που μόνο συμβατή δεν είναι με όσα έχουν ειπωθεί και παρουσιαστεί.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕXTREME ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Ακόμα και η έκδοση σκληρής ανακοίνωσης μεμονωμένου συνδέσμου οπαδών εναντίον του Μελισσανίδη, αποδεικνύει ότι υπάρχουν απολύτως μπουχτισμένες φωνές στις τάξεις του κόσμου. Μπορεί να μην είναι πολλές, αλλά υπάρχουν. Όχι μόνο σε οργανωμένους οπαδούς, αλλά και σε απλούς φιλάθλους.

Όλοι αυτοί, είχαν πιθανότατα, βάλει λανθασμένα στο κεφάλι τους ότι η ΑΕΚ θα έπρεπε να έχει μπει ήδη στο νέο της γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια και να πρωταγωνιστεί με πιο σοβαρό τρόπο αγωνιστικά. Κι αν για το δεύτερο η αλήθεια είναι πως η ομάδα θα μπορούσε να είναι πιο ανταγωνιστική, στο θέμα του γηπέδου δεν τίθεται καν συζήτηση αφού οι εξωτερικοί αντίπαλοι που αντιμετωπίζει η κατασκευή ενός αναπτυξιακού έργου είναι πολλοί και υπαρκτοί.

Μπορεί να θεωρηθεί και λίγο παράξενο που ένας οπαδός της ΑΕΚ στρέφεται πρώτα μέσω ανακοίνωσης εναντίον του Μελισσανίδη (που δεν έχει την άδεια για να ξεκινήσουν οι εργασίες στα χέρια του) και όχι εναντίον αυτών που αποδεδειγμένα καθυστερούν τη συγκεκριμένη ιστορία, έχουν προσφύγει στο ΣτΕ και… ξεχνούσαν τη μελέτη στα συρτάρια για μήνες, με απώτερο σκοπό να πάει παρακάτι. Αν μη τι άλλο δεν συνηθίζεται.

Το θέμα είναι τι συμβαίνει και τι επιλογές έχεις

Η ΑΕΚ μπορεί αυτή τη στιγμή να ζει μια μέτρια πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Ερμήνευσε λάθος την κατάκτηση του Κυπέλλου, επαναπαύθηκε παίρνοντας παίκτες οι οποίοι δεν μπορούν να τη βοηθήσουν, ή παίκτες που μπορούν να τη βοηθήσουν και ήταν ανέτοιμοι. Ανέθεσε στον Μπάγεβιτς να βρει προπονητή, με αποτέλεσμα να προτιμήσει τον προπονητή που πήρε το πρωτάθλημα στην Κύπρο με τον ΑΠΟΕΛ από τον προπονητή που οδήγησε την Μπόκα Τζούνιορς στο νταμπλ στην Αργεντινή την ίδια σεζόν. Κυρίως όμως δε διέθεσε ποσά που να δικαιολογούν ότι μπορεί να είναι ανταγωνιστική σε υψηλό επίπεδο.

Λειτούργησε, μάλιστα, σαν να μην την ενδιέφερε η είσοδός της στους ομίλους του Europa League, όσο δύσκολη κι αν ήταν. Αυτό που μετράει είναι ότι η ίδια δεν εξάντλησε τις πιθανότητές της με μια σχεδόν απαράδεκτη προσέγγιση του τύπου “καμία ομάδα δεν ενισχύεται από τον Ιούλιο”. Λάθος, γιατί μια ομάδα που θέλει να μπει μετά από χρόνια στον ευρωπαϊκό χάρτη, πρέπει να ποντάρει όλο της το… είναι για να καταφέρει να επανέλθει, ειδικά όταν μιλάμε για την ΑΕΚ που είναι η μοναδική ελληνική ομάδα που έχει φτάσει στους “8” όλων των διοργανώσεων και πλέον την περνάνε μικρομεσαίες κυπριακές ομάδες και ομάδες του Καζακστάν.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ…

Αυτή η μέτρια πραγματικότητα που ζει η ΑΕΚ αυτή τη στιγμή, στεναχωρεί, πληγώνει τον μέσο οπαδό της, όμως προσεγγίζοντας την κατάσταση γενικά κανείς, θα καταλάβει ότι υπάρχουν οι βάσεις για να πάει το πράγμα προς τα πάνω, αν στην ΠΑΕ επιστρέψει ο ορθολογισμός. Για τον μέσο οπαδό είναι παντελώς αδιάφορο το αν η ΑΕΚ έχει νέα γραφεία, ή αν βελτιώθηκε η λειτουργικότητα του προπονητικού κέντρου. Τον ενδιαφέρει ότι η ομάδα πήρε το Κύπελλο πέρσι, δεν πάει καλά στο πρωτάθλημα -και- φέτος, δεν υπάρχει γήπεδο.

Αυτό που διαφεύγει γενικώς, είναι ότι αν δεν υπήρχε Μελισσανίδης δε θα υπήρχε ούτε Κύπελλο, ούτε γραφεία, ούτε κανονικότητα, ούτε -έστω- το συμπέρασμα ότι τελικά γίνεται νόμιμα γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια χωρίς… γραφικό υπόβαθρο, αλλά με νόμο του κράτους που κρίθηκε ως συνταγματικός από το ΣτΕ. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη για αυτό, από το γεγονός ότι όλα τα Μέσα που πρόσκεινται σε αντιπάλους της ΑΕΚ (είτε πρόκειται για τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας, είτε για τον Ολυμπιακό) προβάλλουν με θέρμη κάθε εσωτερική πρόσκρουση που αγγίζει τον Μελισσανίδη.

Εκτός αν θεωρεί κανείς (αφελής) ότι οι εφημερίδες του Ολυμπιακού που έκαναν πρωτοσέλιδο τις μπηχτές του μεμονωμένου συνδέσμου κατά του Μελισσανίδη, το έκαναν από το… μαράζι τους γιατί δεν πέφτουν λεφτά για να γίνει η ΑΕΚ πιο ανταγωνιστική, και όχι για να βάλουν ένα λιθαράκι στην αποδόμηση της μοναδικής σοβαρής λύσης, που δεν ξέρω αν τη φοβούνται, αλλά σε κάθε περίπτωση την υπολογίζουν.

Έχει δρόμο μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου

Από εκεί και πέρα, το μόνο σίγουρο είναι ότι πρέπει να κάνει πολλά πράγματα η ΑΕΚ μέχρι να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου της, την οποία δικαιολογημένα έχασε. Το πρώτο και σοβαρότερο είναι να υπερισχύσουν των λόγων, τα έργα, να περιοριστεί ο “ενθουσιασμός” για οτιδήποτε κινείται και αναπνέει μέσα στην ΠΑΕ, γιατί δημιουργείται η αίσθηση στον κόσμο, ότι η εταιρεία τον έχει πάρει στο ψιλό και τον δουλεύει. Το σημαντικότερο λάθος που έκανε η ΑΕΚ από το 2013 είναι ότι δεν είπε ΟΛΗ την αλήθεια στον κόσμο της.

ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΗ ΚΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΠΗΓΗ… ΥΠΕΡΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ

Επέλεξε να επεξεργαστεί την κατάσταση, να επικοινωνήσει “θα σας φέρω όποιον θέλετε”, να δώσει άκυρα χρονοδιαγράμματα για το γήπεδο είτε επειδή δεν ασχολήθηκε σοβαρά, είτε γιατί ήταν αδικαιολόγητα αισιόδοξη και να λέει… Σκόκο, τη στιγμή που έψαχνε σαφώς πιο οικονομικές λύσεις από ομάδες που βρίσκονταν στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα στην Τουρκία. Όλα αυτά όταν η ΑΕΚ χάνει, γίνονται αχταρμάς στο κεφάλι του κόσμου και ξεσπάει, αφού ας μη γελιόμαστε, όλο αυτό το πράγμα λειτουργεί αθριστικά. Και δε μιλάμε για έναν κόσμο ο οποίος είναι χορτασμένος στις επιτυχίες, αλλά για έναν κόσμο που τα έχει δει κυριολεκτικά όλα.

ΕΓΚΛΗΜΑ Η ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ

Αυτό όμως δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να ισοπεδώνει την προσπάθεια που γίνεται, που ξεκίνησε από το 0 και πήγε στο 6,5-7, με το επιχείρημα ότι δεν πήγε στο 10. Ούτε βέβαια δικαιολογεί κάποιον που πανηγυρίζει για τα όσα πέτυχε η ΑΕΚ επειδή πήρε ένα Κύπελλο και τερμάτισε στην 4η θέση.

Η αλήθεια είναι στη μέση και η λύση είναι μία. Μπορεί η ΑΕΚ να βελτιωθεί αν δεν έχει παρωπίδες (ανεξάρτητα το πώς βλέπει τη διοίκηση, θετικά ή αρνητικά) για να φτάσει στο σημείο που την ονειρεύονται οι ΑΕΚτζήδες. Η υπερβολή και ο θυμός, όμως, μόνο κακός σύμβουλος είναι. Το ίδιο κακός με την αβάντα στη διοίκηση και με το βάφτισμα των λανθασμένων επιλογών σε “σωστές”.

Πηγή: contra.gr