Άλογο χωρίς αναβάτη

Πέταξε άλλους δύο βαθμούς ο Παναθηναϊκός στη Βέροια και έδειξε ανίκανος να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Δεν μπορείς να διεκδικήσεις τίτλο όταν δεν μπορείς να διαχειριστείς παιχνίδια που είσαι τόσο ανώτερος από τον αντίπαλο σου. Ο Παναθηναϊκός, που δημιουργεί ο Αντρέα Στραματσόνι, έχει διαστήματα που κρύβει την μπάλα, τον βλέπεις ευχάριστα. Δεν έχει μάθει όμως να κερδίζει.

Δεν γίνεται να είσαι Παναθηναϊκός και να μένεις μόνο στο χειροκρότημα για το γεγονός πως αποδίδεις -για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα- καλό ποδόσφαιρο.

Πρέπει να μπορείς να διεκδικήσεις τους στόχους σου.

ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙΟ Αντρέα Στραματσόνι, για να έχει φρέσκια την ομάδα του στα προκριματικά παιχνίδια, πήγε σε χαλαρή προετοιμασία, κάτι που το είχα γράψει εκείνη την εποχή σε άρθρο μου στο Contra.gr. Ο λόγος που καταρρέει στο δεύτερο ημίχρονο είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Παίζει σίγουρα ρόλο η προετοιμασία, τα χαρακτηριστικά κάποιων ποδοσφαιριστών, η υπερβολική ένταση που βγάζει η ομάδα στο διάστημα που είναι φρέσκια, η χρησιμοποίηση παικτών που δεν είναι σε καλό ατομικό επίπεδο, η έλλειψη κεντρικών χαφ, ικανών να ελέγξουν το ρυθμό, το μικρό ροτέισον και το κακό κουτσάρισμα του Στραματσόνι.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα παζλ που κάνει τον Παναθηναϊκό να πετάει βαθμούς σε παιχνίδια που για μεγάλο διάστημα είναι καλύτερος. Δεν μπορεί να διεκδικήσει τους στόχους του.

Είναι δεδομένο πως ο συνδυασμός του ποδοσφαίρου που θέλει να παίξει το “τριφύλλι” με την ατομική κατάσταση και τα χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών το οδηγούν να βγάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα. Θα μπορούσε το καλό πρώτο μέρος και το πλεονέκτημα που δίνει στον Παναθηναϊκό να αρκούσε, αν επρόκειτο για μία καπάτσα ομάδα με ποδοσφαιριστές που όταν χρειαστεί ξέρουν και να “τρώνε” την μπάλα. Άλλωστε είναι ελάχιστες ομάδες που μπορούν να παίζουν με την ίδια ένταση σε όλο τον αγώνα. Εδώ βέβαια έχουμε και μεγάλη αυξομείωση. Όπως και να ‘χει το αποτέλεσμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να πετύχει τους στόχους του.

ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗ ΛΥΣΗΟ Αντρέα Στραματσόνι πρέπει να βρει λύσεις, αλλιώς ο σύλλογος σύντομα θα πρέπει να αναζητήσει διάδοχο. Δεν είμαστε ακόμα σε αυτή τη στιγμή, ο Ιταλός έχει την κατάσταση στα χέρια του και το δικαίωμα να προσπαθήσει να λύσει το πρόβλημα που έχει προκύψει. Έχει πετύχει ήδη να κάνει τον Παναθηναϊκό να παίζει πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο, κάτι πολύ σημαντικό, αλλά αν δεν συνδυαστεί με διεκδίκηση των στόχων που έχει βάλει ο σύλλογος, δεν σημαίνει τίποτα.

Το πρώτο που o Ιταλός οφείλει ν’ αλλάξει είναι τον εαυτό του: να φροντίσει να κοουτσάρει καλύτερα και να ελέγχει την ομάδα του. Πρέπει να κοουτσάρει, γιατί ο Παναθηναϊκός μοιάζει σαν άλογο στον στίβο του ιπποδρόμου χωρίς αναβάτη. Όταν ο αναβάτης χάνει τον έλεγχο, ο ίππος τούς ξεπερνά όλους και εξαντλείται από την αδυναμία του να ελέγξει τις δυνάμεις του. Αυτό συμβαίνει και στον Παναθηναϊκό. Χρειάζεται οι 7-8 τελικές να βγαίνουν πιο απλωμένα στο 90λεπτό, ν’ ανοίξει η ομάδα, να παίζουν όσο γίνεται λιγότεροι ποδοσφαιριστές με αργά πόδια.

Το να εξαντληθείς στη Λιέγη και στο Βίγο από το ρυθμό του αντιπάλου στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα είναι κάτι που πρέπει να αποφευχθεί, αλλά και πιθανό να συμβεί.

Το να συμβεί αυτό στη Βέροια απέναντι σε μία ομάδα, που το ρόστερ της είναι Β’ Εθνικής και ο ρυθμός που έβγαλε στο παιχνίδι της Δευτέρας με επιείκεια ανήκει σε μια κατηγορία πιο κάτω είναι ανεπίτρεπτο.

ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΠΟ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΧΑΦΤο εύκολο είναι να σταθείς στο ότι στο καλό διάστημά του ο Παναθηναϊκός μπορούσε να βάλει περισσότερα τέρματα. Σωστό, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αφού μπορεί να σπαταληθεί πολλές φορές μεγάλος αριθμός ευκαιριών. Αυτό που δεν γίνεται να συμβεί είναι να έχεις απέναντι μία ομάδα που παίζει τόσο αργό και ακίνδυνο ποδόσφαιρο και στο τέλος χωρίς λόγω να της δίνεις μπάλα και να παίζεις παθητικά.

Είναι θέμα διαχείρισης, κράτα την μπάλα, πάρε τα στημένα σου, παίξε με το χρόνο. Σύμφωνοι, έχει γίνει λάθος το καλοκαίρι στη διαμόρφωση του ρόστερ, ο Παναθηναϊκός έχει λιγότερα κεντρικά χαφ απ’ όσα θα έπρεπε. Η τελευταία καλή ομάδα του 2010 είχε Καραγκούνη, Κατσουράνη, Ζιλμπέρτο Σίλβα, αυτή του 2000-04 Μπασινά, Καραγκούνη, Μικάελσεν, στις αρχές Γκαλέτο και Σόουζα. Τώρα κεντρικό χαφ “καθαρό” είναι μόνο ο Βιγιαφάνες και ο Λεντέσμα που όταν ξεκινά στην 11άδα μετά το 60 είναι “νεκρός”.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙΧρειάζεται όμως να κατανοήσεις το πρόβλημα για να το λύσεις. Στον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να υπάρξει άλλο καμπανάκι, το επόμενο φοβάμαι ότι θα δημιουργήσει κρίση, κάτι που θα είναι άδικο. Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να βγάλει μία θετική χρονιά ο Παναθηναϊκός. Στην οποία ακόμα κι αν στο τέλος της δεν έχει πετύχει τίποτα, από τους υλικούς στόχους που έχει βάλει, να έχει “ζεστάνει” τον κόσμο του με την προσπάθεια και την εικόνα που έχει δει.

Όμως για να έχει νόημα η εικόνα πρέπει να παίζει για κάτι και αν συνεχίσει να χαρίζει βαθμούς, πολύ σύντομα θα ξεμείνει από κίνητρο. Και το ποδόσφαιρο χωρίς κίνητρο δεν είναι όμορφο από μόνο του. Ούτως ή άλλως αυτό το πολύ ανταγωνιστικό άθλημα δεν μπορεί να γίνει θέαμα επίδειξης.

πηγή : contra.gr