Πώς να “χειριστείτε” ένα κακομαθημένο παιδί

Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει στον δρόμο ή σε δημόσιο χώρο κακομαθημένα κι απαιτητικά παιδιά να ταλαιπωρούν τους γονείς τους -και τον κόσμο που βρίσκεται τριγύρω- είτε να τα έχουμε στον περίγυρό μας γιατί έτσι τα έχουν μεγαλώσει οι φίλοι μας.

Είναι αλήθεια πως θα τους ακούσετε να λένε πως έχουν προσπαθήσει ό,τι περνάει από το χέρι τους για να τα συνετίσουν. Ασφαλώς και οι περισσότεροι λένε την αλήθεια, πως είναι δηλαδή αδύνατο να τα κρατήσουν σε μια τάξη και πειθαρχεία, αλλά πολύ συχνά παραβλέπουν να πουν (στον εαυτό τους), τη σοφή παροιμία “όποιος σπέρνει ανέμους, στο τέλος θα θερίσει θύελλες”. Όλοι οι γονείς προσφέρουν αγάπη και “του πουλιού το γάλα”, όμως αυτά δεν επαρκούν για να μεγαλώσει αρμονικά το παιδί τους.

Προφανώς, χρειάζονται να τεθούν όρια, κανόνες και το σπουδαιότερο ίσως και το δυσκολότερο, είναι αυτοί οι κανόνες που θα αποφασιστούν συλλογικά από τον μπαμπά και τη μαμά και μόνο από αυτούς, τελικά να εφαρμοστούν με επιμονή και αντοχή.

• Είναι σίγουρο πως τα παιδιά δεν γεννιούνται κακομαθημένα. Μπορεί κάποια να έχουν γονίδια “τσαμπουκά”, αλλά είναι υποχρέωση μας και συμφέρον μας, να εμποδίσουμε τα γονίδια αυτά να γίνουν χαρακτήρας.

• Γίνονται κακομαθημένα μόνο από δικές μας λάθος συμπεριφορές..

• Βάλτε “γεωγραφικά όρια” στο σπίτι σας και με σοβαρότητα, χαράξτε σύνορα στο σπίτι. Ασφαλώς μπορούν να τριγυρίζουν παντού, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να ξεκαθαρίσετε, πως τα σύνορα σταματούν στα ντουλάπια της κουζίνας ή τα σύνορα της βόλτα του σταματούν στο τραπέζι με την τηλεόραση.

• Μην φοβάστε την λέξη “όχι” και μην ντρέπεστε. Είναι μια λέξη ισχυρή, ίσως ενοχλητική για εκείνα. Όμως για να έχει αξία το “όχι” και να γίνει αποδεκτό – πιστευτό από το παιδί, πρέπει να το πάρει γρήγορα απόφαση ότι το “όχι” σημαίνει “όχι”.

• Το ξύλο ποτέ δεν είναι λύση! Αλλά αν όμως είστε σίγουροι πως έχετε προειδοποιήσει με σαφήνεια το παιδί τότε και σε κάθε σοβαρή παράβαση των ορίων, το βάζετε στο πάρκο.

• Μην σας περάσει από το μυαλό, να το “παίξετε”, καλοί και συμπονετικοί, όταν κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας, έχει επιβάλει ποινή στο παιδί. 

• Όταν κάποιος από τους γονείς, μαλώνει το παιδί, είναι αδιανόητο ο άλλος να επεμβαίνει – δήθεν σαν σωτήρας- υπέρ του παιδιού. Μόνο μια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα επιτρέπεται. Παρέμβαση επιβάλλεται μόνο αν και εφόσον, ο ένας γονιός χτυπάει ή βρίζει το παιδί. 

• Πολύ συχνά, υπάρχουν περιπτώσεις, που ο ένας γονιός διαφωνεί ριζικά με την απόφαση του άλλου γονιού. Το σωστό είναι, να κρατήσει τη διαφωνία του, και να μην την εκφράσει εκείνη τη στιγμή μπροστά στο παιδί. Κατόπιν, οι γονείς πηγαίνουν σε ένα άλλο δωμάτιο, και κατ’ ιδίαν προσπαθούν οι δύο τους, με κλειστές πόρτες να λύσουν τις διαφωνίες τους.