El Pais: Γιατί η Ελβετία λατρεύει τα μετρητά και η Σουηδία τα μισεί;

Οι Ελβετοί αγαπούν τα μετρητά χρήματα, κυρίως για λόγους παράδοσης, ιδιοσυγκρασ ιστορίας, και την Κυριακή διεξάγουν δημοψήφισμα για να είναι συνταγματικά αδύνατη η μετάβαση στην ψηφιακή οικονομία. Απεναντίας, οι Σουηδοί έχουν ελάχιστα χρήματα στα σπίτια τους.

Οι Ελβετοί συγκεντρώνουν κατά μέσο όρο 11.000 φράγκα σε τραπεζογραμμάτια και κέρματα (λίγο πάνω από 11.000 ευρώ), περίπου 22.000 φράγκα ανά οικογένεια, ενώ στη Σουηδία οι άνθρωποι έχουν λιγότερα από 500 ευρώ στο σπίτι . Στην Ελβετία, θα διεξαχθεί σύντομα δημοψήφισμα για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα διατήρησης μετρητών στο σύνταγμα.

Στη Σουηδία καυχιούνται ότι είναι η πιο προηγμένη χώρα στον κόσμο στην απαγόρευση των πληρωμών σε μετρητά. Εκεί μόνο οι ηλικιωμένοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούν λογαριασμούς και κέρματα.

Πώς μπορεί η σχέση με τα χρήματα να είναι τόσο διαφορετική;

Στην Ελβετία, μια συλλογικότητα που ονομάζεται Ελβετικό Κίνημα Ελευθερίας συγκέντρωσε 157.000 υπογραφές από τους πολίτες με πανεθνικό δημοψήφισμα.  Πίσω από αυτή την πρωτοβουλία κρύβεται ο φόβος ότι το χαρτονόμισμα κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί και ότι όλες οι συναλλαγές θα γίνουν ψηφιακές, κάτι που πιστεύουν ότι θα αυξήσει επίσης τον κίνδυνο παρακολούθησης. Περιέργως, ούτε η κυβέρνηση ούτε η κεντρική τράπεζα έχουν ανακοινώσει ότι θέλουν να τερματίσουν τα μετρητά.

Οι υποστηρικτές της διαβούλευσης θέλουν να ενσωματώσουν μια συνταγματική εγγύηση, ώστε η χώρα να έχει πάντα αρκετά κέρματα και τραπεζογραμμάτια για να πραγματοποιήσει πληρωμές, ακόμη και σε περιπτώσεις κυβερνοεπίθεσης, βλάβης συστήματος ή μεγάλης διακοπής ρεύματος. «Τα μετρητά είναι ελευθερία και απόλυτη προτεραιότητα για την Ελβετία», αναφέρει η ελβετική ομάδα pro-cash στην ιστοσελίδα της. «Είναι αντίθετο με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κληρονομιά της ελευθερίας μας να αποκλείουμε άτομα που προτιμούν να χρησιμοποιούν μετρητά παρά κάρτα».

Η ελβετική ιδιοσυγκρασία είναι στενά συνδεδεμένη με την ελευθερία και την ουδετερότητα . Για αιώνες, οι πόλεις της ήταν καταφύγιο για πολιτικούς και θρησκευτικούς διωκόμενους από όλη την Ευρώπη. Υπήρξαν επίσης το λίκνο μακροχρόνιων μαγικών τραπεζιτών (οι Rothschild, οι Lombard Odiers, οι Pictet…) όπου εκατομμυριούχοι από όλο τον κόσμο μπορούσαν να αφήσουν μέρος της περιουσίας τους με ασφάλεια.