Στο Τατόι. Με τιμές αρχηγού κράτους.

«Η Ιστορία θα τον κρίνει δίκαια και αυστηρά», δήλωσε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης για τον αξιολογικό απολογισμό του πολιτικού έργου του πρώην βασιλιά Κωνσταντίνου, που ξεψύχησε χθες, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Η Ιστορία, όχι ως μόνο έργο της εξειδικευμένης επιστημονικής κοινότητας, αλλά ως διαρκές γίνγνεσθαι με συντάκτες τους ίδιους τους πολίτες, έχει αποφανθεί όμως από το 1974. Ο Κωνσταντίνος ήταν, εδώ και μισό αιώνα, ένας τέως ή, όπως ο ίδιος προτιμούσε να ισχυρίζεται χαριτολογώντας και αυτοσαρκαζόμενος, ένας «τέως κάτι», αφού πράγματι (τουλάχιστον) «ένα τέως κάτι» είμαστε όλοι μας. Κι ορθά, οι Έλληνες επέλεξαν τον προεδρευόμενο χαρακτήρα της τρίτης ελληνικής δημοκρατίας, αντί της βασιλευόμενης δημοκρατίας.

Επιπλέον, ο τέως βασιλιάς δεν αμφισβήτησε ποτέ, και απολύτως ορθά, την νομική εγκυρότητα του δημοψηφίσματος του 1974. Δεν συμμετείχε ποτέ σε καμία πολιτική οργάνωση που να έθετε πολιτειακό ζήτημα, που να έθετε υπό αμφισβήτηση το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Έτσι έπρεπε να πράξει, έτσι έπραξε, παρά το ότι ήταν unfair το ότι ο υποψήφιος ήταν αποκλεισμένος από την προεκλογική εκστρατεία που αφορούσε – αλλοίμονο – τον ίδιο. Ο Κωνσταντίνος είναι ο πρώην βασιλιάς των Ελλήνων. Είναι ο τελευταίος της βασιλικής Δυναστείας των Γλύξμπουργκ, οι οποίοι βασίλευσαν από το 1863 έως το 1974.

Η Ιστορία έχει ήδη αποφανθεί, οι ιστορικοί έχουν ήδη πάρει μέρος στην ψευδεπίγραφη διαμάχη, που συντηρείται στην επιφάνεια από τη χολή και τον αρνητισμό ψοφοδεών αριστερών. Τώρα, λοιπόν, που οι μέσες λυγίζουν και οι σβέρκοι σκύβουν εθελόδουλα, ακόμη και ένας αξιοπρεπής κομμουνιστής θα διαπίστωνε το εξόφθαλμο: ταφή δίπλα στα κοιμητήρια των προγόνων του, με τιμές Αρχηγού Κράτους. Οι σύγχρονες δημοκρατίες δεν βιάζουν τις ιστορικές πορείες τους, «πατούν» και διδάσκονται από αυτές.

Καλοτάξιδος.