Η Πιαφ κοιμήθηκε πρόωρα αλλά ο Χορν γνωρίζει σταδιακά την καλλιτεχνική καταξίωση, την αναγνώριση από τους συναδέλφους του, αλλά και από τον πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κόντρα σε κάθε πρόβλεψη, σε κάθε προγνωστικό, ο Χορν και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα παραμείνουν δύο αγαπημένοι φίλοι έως το τέλος της διαδρομής. Ο Χορν δεν θα του ζητήσει ποτέ ρουσφέτια και ατομικές τακτοποιήσεις και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα τον επαναφέρει στην τάξη κάθε φορά που θα αρχίζει να διηγείται σόκιν ιστορίες μπροστά του.
Για να του δείξει, μάλιστα, πόσο τον εκτιμά, γιατί τον εκτιμούσε βαθιά ο «Πρόεδρος», θα τον τοποθετήσει, χωρίς δεύτερη κουβέντα, μεταβατικό διευθυντή στην πρώτη, μεταχουντική ΕΙΡΤ. Νέες σκοτούρες και νέα άγχη για τον Χορν. Τον πρωταγωνιστή που λάτρεψε το εθνικό σπουργίτι της Γαλλίας και που ο Χορν τίμησε την αγάπη του, χωρίς να υπεισέρχεται ποτέ σε λεπτομέρειες.