Ο Κάμερον γεννήθηκε στο Καπουσκάσινγκ του Οντάριο στον Καναδά στις 16 Αυγούστου 1954 από τους Σίρλεϊ και Φίλιπ Κάμερον. Ο πατέρας του ήταν μηχανικός και η μητέρα του καλλιτέχνις και νοσοκόμα. Ο Κάμερον μαγεύτηκε από τον κινηματογράφο από μικρή ηλικία και εξαιτίας του επαγγέλματος του πατέρα του, μαζί με την οικογένειά του μετακόμισαν στην Καλιφόρνια το 1971. Εκεί σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Μετά την αποφοίτησή του, είχε ήδη αποφασίσει να κυνηγήσει μια καριέρα στον κινηματογράφο και δούλεψε ως οδηγός φορτηγού ώστε να υποστηρίξει τις πρώτες του προσπάθειες στη συγγραφή σεναρίου.
Ενώ συνέχιζε να μορφώνει τον εαυτό του σε τεχνικές του κινηματογράφου, ο Κάμερον ξεκίνησε να εργάζεται ως κατασκευαστής μοντέλων-μινιατούρες στα Roger Corman Studios. Η γρήγορη παραγωγή και χαμηλών προϋπολογισμών ταινιών δίδαξε στον Κάμερον να δουλεύει αποδοτικά και αποτελεσματικά. Αργότερα εργάστηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Battle Beyond the Stars (1980). Ανέλαβε την παραγωγή και τον σχεδιασμό των ειδικών εφέ στην ταινία Απόδραση από τη Νέα Υόρκη (Escape from New York, 1981) σε σκηνοθεσία Τζον Κάρπεντερ, το σχεδιασμό παραγωγής στην ταινία Galaxy of Terror (1981) και εργάστηκε ως σύμβουλος σχεδίων στην ταινία Android (1982). O Kάμερον προσελήφθη ως διευθυντής ειδικών εφέ στη συνέχεια της ταινίας Πιράνχα, τα Σαρκοφάγα (Piranha, 1978), με τον τίτλο Πιράνχας 2: Ιπτάμενοι Δολοφόνοι (Piranha II: The Spawning) το 1981. Ο σκηνοθέτης εγκατέλειψε το πρότζεκτ και τον αντικατέστησε ο Κάμερον, πραγματοποιώντας έτσι το σκηνοθετικό του ντεμπούτο.
Αφού ολοκλήρωσε το σενάριο της ταινίας Ο Εξολοθρευτής (The Terminator), o Κάμερον αποφάσισε να το πουλήσει ώστε να μπορέσει να σκηνοθετήσει την ταινία. Ωστόσο, οι εταιρίες παραγωγής με τις οποίες ήρθε σε επαφή, ενώ έδειξαν ενδιαφέρον για το πρότζεκτ, δεν ήταν διατεθιμένοι να αφήσουν ένα νέο σκηνοθέτη να κάνει την ταινία. Η Γκέιλ Αν Χερντ, η οποία είχε ξεκινήσει τη δική της εταιρία παραγωγής και είχε δουλέψει με τον Κάμερον στην εταιρία του Ρότζερ Κόρμαν, συμφώνησε να αγοράσει τα δικαιώματα της ταινίας για ένα δολάριο, με την προϋπόθεση να επιτρέψει στον Κάμερον να αναλάβει τη σκηνοθεσία. Οι Κάμερον και Χερντ είχαν συνεργαστεί με ανθρώπους στα Roger Corman Studios που τώρα εργάζονταν στην Orion Pictures. Η Orion συμφώνησε να διανέμει την ταινία αν ο Κάμερον έβρισκε από αλλού χρηματοδότηση. Τελικά, ο Κάμερον βρήκε μια εταιρία τη Hemdale Pictures, η οποία αγόρασε το σενάριο.
Αρχικά για το ρόλο του Εξολοθρευτή, ο Κάμερον ήθελε κάποιον που να μην είναι ιδιαιτέρως μυώδης και που να μπορεί να “αναμειχθεί” εύκολα με το πλήθος. Ο Λανς Χένρικσεν, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην ταινία Πιράνχας 2: Ιπτάμενοι Δολοφόνοι (Piranha II: The Spawning), θεωρήθηκε πιθανός για το ρόλο, αλλά όταν οι Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και Κάμερον πρωτοσυναντήθηκαν για να συζητήσουν για το ρόλο του Κάιλ Ρις που θα υποδυόταν ο Σβαρτσενέγκερ, και οι δύο συμφώνησαν ότι ο ρόλος του κακού σάιμποργκ θα του ταίριαζε καλύτερα. Ο Χένρικσεν πήρε τον πολύ μικρότερο ρόλο του Ντετέκτιβ Χαλ Βούκοβιτς και ο ρόλο του Κάιλ Ρις δόθησε στον Μάικλ Μπιν. Επίσης, η Λίντα Χάμιλτον πραγματοποίησε στην ταινία την πρώτη της εμφάνιση ως Σάρα Κόνορ και λίγα χρόνια αργότερα παντρεύτηκε τον Κάμερον. Η ταινία Ο Εξολοθρευτής έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, ξεπερνώντας τις προσδοκίες της Orion Pictures ότι η ταινία θα ήταν απλά μια ακόμη ταινία επιστημονικής φαντασίας η οποία θα παιζόταν μόνο για μία εβδομάδα στους κινηματογράφους. Ήταν μια χαμηλού προϋπολογισμού ταινία που κόστισε μόλις 6,4 εκατομμύρια δολάρια[28] και κατέληξε να συγκεντρώσει 78,3 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Επόμενη ταινία του Κάμερον, ήταν η συνέχεια της ταινίας Άλιεν: Ο Επιβάτης του Διαστήματος (Alien, 1979) που σκηνοθέτησε ο Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο Κάμερον ονόμασε τη συνέχεια Aliens και έδωσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Έλεν Ρίπλεϊ για δεύτερη φορά στη Σιγκούρνι Γουίβερ. Σύμφωνα με τον Κάμερον, το συνεργείο της ταινίας ήταν εχθρικό απέναντί του, καθώς τον θεωρούσε ως κατώτερο αντικαταστάτη του Σκοτ. Ο Κάμερον προσπάθησε να τους δείξει την ταινία Ο Εξολοθρευτής αλλά η πλειοψηφεία του συνεργείου αρνήθηκε το δει και παρέμεινε σκεπτικό ως προς τη σκηνοθεσία του κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Παρά αυτό και άλλα προβλήματα εκτός οθόνης (όπως τον καυγά με έναν μη συνεργάσιμο κάμεραμαν και την αντικατάσταση ενός από τους πρωταγωνιστές – ο Μάικλ Μπιν πήρε τη θέση του Τζέιμς Ρεμάρ στο ρόλο του Διοικητή Χικς), το Άλιενς: Η Επιστροφή έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, αποφέροντας 131 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και έλαβε υποψηφιότητες για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Γουίβερ, καλλιτεχνικής διεύθυνσης, μοντάζ, μουσικής, ήχου και κέρδισε εκείνα για μοντάζ ηχητικών εφέ και οπτικών εφέ.
Το επόμενο πρότζεκτ του Κάμερον προήλθε από μια ιδέα που είχε κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος βιολογίας στο λύκειο. Η ιστορία των εργατών εξόρυξης πετρελαίου οι οποίοι ανακαλύπτουν υποθαλάσσια πλάσματα έγινε το κεντρικό θέμα του σεναρίου της ταινίας Η Άβυσσος (The Abyss, 1989). Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Εντ Χάρις, Μέρι Ελίζαμπεθ Μαστραντόνιο και Μάικλ Μπιν. Με προϋπολογισμό 41 εκατομμύρια δολάρια, η ταινία θεωρήθηκε μια από τις ακριβότερες παραγωγές της εποχής της και χρειάστηκε εφέ τελευταίας τεχνολογίας. Λόγω του ότι το περισσότερο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται κάτω από το νερό και η τεχνολογία δεν είχε αρκετά προχωρήσει ώστε να δημιουργήσει ψηφιακά το υποθαλάσσιο περιβάλλον, ο Κάμερον προτίμησε να γυρίσει την ταινία σε μικρότερο βάθος. Για το σχεδιασμό των σκηνικών, μετέτρεψε ένα αχρησιμοποίητο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας και χρησιμοποίησε δύο τεράστιες δεξαμενές. Η ταινία απέφερε 90 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως και έλαβε δύο υποψήφιοτητες για Όσκαρ καλύτερου ήχου και κέρδισε εκείνο για καλύτερα οπτικά εφέ.
Μετά την επιτυχία της πρώτης ταινίας Ο Εξολοθρευτής, για καιρό γίνονταν συζητήσεις για μία συνέχεια που θα συνέχιζε την ιστορία της Σάρα Κόνορ και τον αγώνα της ενάντια των μηχανών από το μέλλον. Παρά το γεγονός ότι ο Κάμερον είχε μια βασική ιδέα για τη συνέχεια και ο Σβαρτσενέγκερ εξέφρασε ενδιαφέρον να συμμετέχει, υπήρχαν προβλήματα για το ποιος είχε τα δικαιώματα της ταινίας καθώς και τα ειδικά εφέ που χρειάζονταν για τη συνέχεια. Τελικά, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, ο Μάριο Κασάρ της Carolco Pictures διασφάλισε τα δικαιώματα της συνέχειας, επιτρέποντας στον Κάμερον να προχωρήσει στην παραγωγή της ταινίας με τον τίτλο Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης (Terminator 2: Judgment Day).
Όπως και η προηγούμενη ταινία του Κάμερον, ο Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης ήταν από τις ακριβότερες παραγωγές της εποχής της, με προϋπολογισμό 102 εκατομμύρια δολάρια. Η ταινία συγκέντρωσε συνολικα 204,8 εκατομμύρια στο αμερικανικό box office και 519,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, και έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία της χρονιάς.Κέρδισε τέσσερα Όσκαρ: Μακιγιάζ, ήχος, μοντάζ ηχητικών εφέ και οπτικά εφέ και ήταν υποψήφιο για άλλα δύο στις κατηγορίες φωτογραφία και μοντάζ.
Πριν την κυκλοφορία του δεύτερου Εξολοθρευτή, ο Κάμερον είχε την ιδέα να σκηνοθετήσει ένα ριμέικ της γαλλικής κωμωδίας La Totale! (1991). Με τον τίτλο Αληθινά Ψέματα (True Lies, 1994), η ιστορία εστιάζει σε ένα μυστικό πράκτορα-κατάσκοπο που ζει διπλή ζωή ως παντρεμένος οικογενειάρχης, καθώς η γυναίκα του πιστεύει ότι εργάζεται ως πωλητής υπολογιστών. Ο πρωταγωνιστικός ρόλο του Χάρι Τάσκερ δόθηκε στον Σβαρτσενέγκερ ενώ ο ρόλος της συζύγου του στην Τζέιμι Λι Κέρτις. Με προϋπολογισμό 115 εκατομμύρια δολάρια, το Αληθινά Ψέματα απέφερε 378,8 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.Επίσης έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ οπτικών εφέ.
Ο Κάμερον εξέφρασε ενδιαφέρον για το διάσημο ναυάγιο του Τιτανικού. Αποφάσισε να γράψει και να κινηματογραφίσει το επόμενο πρότζεκτ του βασισμένο στο ναυάγιο. Η ταινία εστίαζε γύρω από ένα πλασματικό ρομάντζο μεταξύ ενός ζευγαριού από διαφορετικές τάξεις που γνωρίζονται πάνω στο πλοίο. Πριν αρχίσει η παραγωγή, ο Κάμερον γύρισε πλάνα από τον αληθινό Τιτανικό. Ακολούθησε το κάστινγκ με τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κέιτ Γουίνσλετ, Μπίλι Ζέιν, Κάθι Μπέιτ, Φράνσις Φίσερ, Γκλόρια Στιούαρτ, Μπέρναρντ Χιλ και Μπιλ Πάξτον να πρωταγωνιστούν. Ο προϋπολογισμός της ταινίας έφτασε τα 200 εκατομμύρια δολάρια, κάνοντας τον Τιτανικό την ακριβότερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ, μέχρι τότε. Πριν κυκλοφορήσει η ταινία στους κινηματογράφους δέχτηκε ισχυρή κριτική για τον πολυέξοδη παραγωγή της.
Ο Τιτανικός κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 19 Δεκεμβρίου 1997 και απέφερε 600,7 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 1,8 δισεκατομμύριο δολάρια παγκοσμίως. Έγινε η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών, έναν τίτλο που κράτησε μέχρι το Δεκέμβριο του 2009, όταν κυκλοφόρησε η επόμενη ταινία του Κάμερον Άβαταρ. Έλαβε 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας 11 μεταξύ των οποίων καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας.
ΗΠΑ: «Κατά τη διάρκεια αυτής της σύντομης καταδίωξης, ένας αστυνομικός άνοιξε πυρ με το υπηρεσιακό του όπλο και πέτυχε αυτό το πρόσωπο», είπε ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Μπόρις Τζόνσον τροχαίο: Η κίνηση ενός διαδηλωτή να κατευθυνθεί προς το αυτοκίνητο που μεταφέρει τον Μπόρις Τζόνσον, οδήγησε σε τροχαίο ατύχημα. Καρέ καρέ τι συνέβη.
