Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1994 στου Ζωγράφου από Νιγηριανούς γονείς. Είναι Έλληνας επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής νιγηριανής καταγωγής. Μεγάλωσε και έκανε τα πρώτα του μπασκετικά βήματα στη χώρα μας. Οι δυσκολίες στα παιδικά του χρόνια για τον ίδιο και την οικογένειά του ήταν πολλές. Κανείς δε θα στοιχημάτιζε πως αυτό το παιδί θα φτάσει στ’ άστρα. Μερικά χρόνια αργότερα, ο Γιάννης είναι στην κορυφή του κόσμου. MVP στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη, στο NBA.
Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στην Α2 κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης ως παίκτης του Φιλαθλητικού. Κατόπιν επιλέχθηκε στο ντραφτ του ΝΒΑ στη θέση 15 από τους Μιλγουόκι Μπακς το 2013, όπου και εξελίχθηκε στον κορυφαίο παίκτη της ομάδας στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες. Έχει τον αριθμό 34 στην φανέλα του και το αγωνιστικό παρατσούκλι του είναι The Greek Freak.
Οι γονείς του Γιάννη, ο Τσαρλς και η Βερόνικα, ήρθαν στην Ελλάδα από το Λάγος της Νιγηρίας το 1991. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, ο Φράνσις, παρέμεινε πίσω στο Λάγος με τον παππού και την γιαγιά του. Οι γονείς του απέκτησαν άλλα 3 αγόρια στην Ελλάδα, τον Θανάση, τον Κώστα, και τον Αλέξη. Ο πατέρας του Αντετοκούνμπο ήταν πρώην επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στην Νιγηρία, ενώ η μητέρα του αθλήτρια του άλματος εις ύψος. Η οικογένεια απέκτησε πέντε παιδιά, τα οποία πήραν ένα ελληνικό κι ένα νιγηριανό όνομα. Το νιγηριανό όνομα του Γιάννη είναι “Ούγκο”.
Έως την ηλικία των 18 ετών, ο Αντετοκούνμπο δεν είχε επίσημα έγγραφα και δεν ήταν πολίτης ούτε της Ελλάδας ούτε της Νιγηρίας. Μεγάλωσε στα Σεπόλια, εκεί που δεσπόζει πλέον ένα γηπεδάκι μπάσκετ που στο δάπεδο έχουν φτιάξει ένα τεράστιο γκράφιτι με τον Γιάννη να καρδώνει. Οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας ήταν δύσκολες, καθώς οι γονείς του δυσκολεύονταν να βρουν εργασία, και έτσι ο Αντετοκούνμπο μαζί με τον αδερφό του τον Θανάση έβγαζαν τα προς το ζην πουλώντας γυαλιά ηλίου, τσάντες και ρολόγια στις υπαίθριες αγορές.
Ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στα 17 του στον Φιλαθλητικό και δύο χρόνια αργότερα, μόλις στα 19 του, ήρθε το άλμα. Επιλέχθηκε στο νούμερο 15 του ντραφτ του NBA στις 4 Απριλίου του 2013 από τους Μιλγουόκι Μπακς. Ο ίδιος πανηγύρισε μαζί με τον αδερφό του τον Θανάση κρατώντας την ελληνική σημαία και καταλαμβάνοντας την υψηλότερη θέση σε ντραφτ για Έλληνα παίκτη του NBA έως τότε.
Τα πρώτα χρήματα που άρχισε να βγάζει από το NBA πήγαιναν πίσω στην Αθήνα. Στήριζε πάντα την οικογένειά του, ήταν πάντα εκεί γι’ αυτούς. Μέχρι που η οικογένεια εγκαταστάθηκε στην Αμερική, όταν πια ο Γιάννης είχε εδραιωθεί για τα καλά στο NBA. Ο αδερφός του, ο Θανάσης, επιλέχθηκε επίσης στο ντραφτ του NBA το 2014 για τους Νιου Γιορκ Νικς στο νούμερο 51, ενώ ο Κώστας, ο οποίος είναι ο αμέσως νεότερος αδερφός τους παίζει κολεγιακό μπάσκετ στις ΗΠΑ στο πανεπιστήμιο του Ντέιτον και ο μικρότερος αδερφός, ο Αλέξης, είναι αθλητής της καλαθοσφαίρισης στα σχολικά πρωταθλήματα των ΗΠΑ.
Στις 25 Ιουνίου του 2019 ήρθε η μεγάλη στιγμή για τον Γιάννη και τον ελληνικό αθλητισμό. Ψηφίστηκε ως ο MVP του πρωταθλήματος του NBA, μια στιγμή που θα μείνει αξέχαστη σε όλους. Ο Γιάννης αναδείχτηκε κορυφαίος στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Και με δάκρυα στα μάτια δεν ξέχασε από που ξεκίνησε και ποιοι τον βοήθησαν για να φτάσει ως την κορυφή.
Ορισμένες από τις δηλώσεις του με δάκρυα στα μάτια όταν πήρε το βραβείο του MVP:
- Πρώτα από όλα θέλω να ευχαριστήσω τον θεό που με ευλόγησε με αυτό το ταλέντο για να βρίσκομαι στη θέση που βρίσκομαι σήμερα. Θέλω να ευχαριστήσω τον Θεό που με έβαλε σε αυτή τη θέση, όλα αυτά τα κάνω με τη βοήθειά του.
- Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα μου, πρώτα από όλα τους συμπαίκτες μου, χρειάζεται περισσότερο από έναν παίκτη για να κερδίσει 61 παιχνίδια. Όλοι ήταν έτοιμοι να έρθουν στον πόλεμο μαζί μου. Θέλω να ευχαριστήσω το προπονητικό επιτελείο που μας πίεζε καθημερινά και μας δίδαξε αυτά που κάνουν καθημερινά για εμάς.
- Θέλω να ευχαριστήσω τους ιδιοκτήτες των Μπακς, οι οποίοι πίστεψαν σε εμένα που ήμουν 18 όταν ήμουν στην Ελλάδα. Με εμπιστεύτηκαν. Θέλω να ευχαριστήσω την πόλη του Μιλγουόκι, την Ελλάδα και τους Νιγηριανούς που με στηρίζουν. Τώρα είναι 6 το πρωί στην ελλάδα και μένουν ξύπνιοι για να με παρακολουθήσουν.
- Θέλω να ευχαριστήσω τον πατέρα μου, ο οποίος δεν βρίσκεται κοντά μας. Πριν από δύο χρόνια είχα έναν στόχο, να γίνω ο κορυφαίος του πρωταθλήματιος. Πάντα όταν περνάω στο παρκέ σκέφτομαι τον πατέρα μου, ο οποίος με πίεζε περισσότερο να γίνω καλύτερος και μου έλεγε ότι μόνο έτσι θα τα καταφέρω.
- Σας αγαπώ πολύ. Είστε τα πρότυπά μου. Σας ευχαριστώ για όλα όσα κάνατε για εμένα.
- Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εκπληκτική μου μητέρα, τη Βερόνικα. Είναι η ηρωίδα μου. Δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον σου, αλλά αν δεν έχεις καλό γονιό δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον σου. Πρόκειται για το στήριγμά μου.
- Προφανώς θέλω να ευχαριστήσω τους ατζέντηδές μου, ευχαριστώ που πιστέψατε σε εμένα και δεν… με ενοχλείτε πολύ. Αυτό είναι μόνο η αρχή για εμένα.
- Στόχος μου είναι να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Όπως μου είχε πει ο πατέρας μου, πάντα να θέλεις τα περισσότερα χωρίς να είσαι άπληστος.