Ο Αριστοτέλης Ωνάσης (15 ή 20 Ιανουαρίου 1906 – 15 Μαρτίου 1975) ήταν Έλληνας εφοπλιστής και επιχειρηματίας και ένας από τους διασημότερους “κροίσους” του 20 ου αιώνα. Ανέπτυξε πλούσια επιχειρηματική ναυτιλιακή δραστηριότητα και το 1956 ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία, την οποία μεταβίβασε το 1975 στο ελληνικό κράτος. Γεννήθηκε στην αριστοκρατική συνοικία της Μελαντίας στη Σμύρνη από τον εύπορο καπνέμπορο Σωκράτη Ωνάση και τη σύζυγό του Πηνελόπη το γένος Δολόγλου (ή Ντολόγλου). Φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, και το 1922 αναγκάστηκε να εγκαταλείψει μαζί με την οικογένειά του τη Σμύρνη εξαιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής. Έτσι ήρθε ως πρόσφυγας στην Ελλάδα και το 1923 μετανάστευσε στην Αργεντινή.
Το 1932 αγόρασε το πρώτο του πλοίο, το οποίο ονόμασε Καλλιρρόη προς τιμήν της αδελφής του. Το 1946 παντρεύτηκε την κόρη του μεγαλοεφοπλιστή Σταύρου Λιβανού Αθηνά-Τίνα και απέκτησε μαζί της δύο παιδιά, τον Αλέξανδρο, που γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα και τη Χριστίνα, που γεννήθηκε το 1950 στην Νέα Υόρκη. Σχεδόν 15 χρόνια αργότερα, ο Ωνάσης και η Τίνα Λιβανού χώρισαν.
Πολύ γρήγορα ο Ωνάσης, χάρη στο ιδιοφυές επιχειρηματικό του ταλέντο, αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές του κόσμου, κυρίως στον τομέα των πετρελαιοφόρων. Το όνομά του έγινε συνώνυμο του μύθου όχι μόνο στους οικονομικούς κύκλους της παγκόσμιας κοινότητας. Το 1956, ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγόρασε από το ελληνικό Δημόσιο το προνόμιο εκμετάλλευσης των Ελληνικών Αεροπορικών Συγκοινωνιών και ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Η εταιρεία ξεκίνησε τη λειτουργία της στις 6 Απριλίου 1957, με προδιαγραφές εξυπηρέτησης επιβατών που σήμερα θεωρούνται αδιανόητες λόγω κόστους. Πολύ γρήγορα άνοιξε τα φτερά της στις πέντε ηπείρους και αναδείχθηκε σε μία από τις ασφαλέστερες αεροπορικές εταιρείες στον κόσμο.
Στα τέλη του 1974 ο Ωνάσης κατήγγειλε τη σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο και στις 4 Αυγούστου 1975, μετά τον θάνατό του, η Ολυμπιακή Αεροπορία μεταβιβάστηκε στο ελληνικό Δημόσιο. Το 1963, ο Ωνάσης αγόρασε τον Σκορπιό, ένα μικρό, άγονο και άνυδρο νησί στο Ιόνιο. Φύτεψε χιλιάδες δέντρα και φυτά, έκτισε μικρούς ξενώνες και το μεταμόρφωσε σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο. Εκεί συνήθιζε να περνά κάποιες μέρες των διακοπών του συντροφιά με διάσημους φίλους του, προβάλλοντας έτσι την Ελλάδα στα πέρατα της γης.
Το 1957 γνώρισε τη Μαρία Κάλλας, με την οποία ανέπτυξε μια θυελλώδη ερωτική σχέση. Βαθιά ερωτευμένη με τον Ωνάση, η Κάλλας εγκατέλειψε σχεδόν τη σταδιοδρομία της στην όπερα. Για τον Ωνάση οι γυναίκες ήταν κυρίως άλλο ένα τρόπαιο για τη συλλογή του. Και στα τέλη της δεκαετίας του 1960 κανένα “τρόπαιο” δεν μπορούσε να λάμψει εντονότερα στα μάτια του από τη γοητευτική χήρα του δολοφονηθέντος προέδρου των Η.Π.Α. Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι.
Η τραγική δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι, αδελφού του δολοφονημένου συζύγου της, τον Ιούνιο του 1968, δεν απέτρεψε τη ματαιόδοξη Τζάκι να επισημοποιήσει τον δεσμό της με τον Έλληνα κροίσο, μόλις τέσσερις μήνες αργότερα. Η είδηση έσκασε, όπως ήταν φυσικό, σαν βόμβα: Στις 20 Οκτωβρίου 1968, στο εκκλησάκι του Σκορπιού, η Τζάκι Κένεντι έγινε Τζάκι Ωνάση, Τζάκι “Ω” όπως έμεινε στην ιστορία.
Στις 24 Ιανουαρίου 1973, ο γιος του Ωνάση, Αλέξανδρος, σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, σε ηλικία μόλις 25 ετών. Ο πρόωρος θάνατός του, επέφερε στον Αριστοτέλη Ωνάση βαρύ πλήγμα, από το οποίο δε συνήλθε ποτέ. Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, στις 15 Μαρτίου 1975, στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Νεϊγύ, κοντά στο Παρίσι, πάσχοντας από οξεία μυασθένεια. Σύμφωνα με την επιθυμία του, ετάφη δίπλα στο εκκλησάκι της Παναγίτσας, στον Σκορπιό, όπου αναπαύονταν ήδη ο γιος του και η αδελφή του Άρτεμις. Εκεί ετάφη αργότερα και η Χριστίνα, η οποία πέθανε στις 19 Νοεμβρίου 1988 στην Αργεντινή.
Το όνομα του Ωνάση έγινε συνώνυμο του πλούτου σε ολόκληρο τον πλανήτη.
To 2017 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Το εγχειρίδιο του Ελληνα εφοπλιστή” από τις εκδόσεις Ariston Books.