Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1938. Μεγάλωσε στην Πάτρα. Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1963. Από το 1956 ως το 1960 έμενε στο οικοτροφείο της «Ζωής» στους Αμπελόκηπους, όπου μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο με το φοιτητή φιλολογίας Γιάννη Λιάπη, το μετέπειτα αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο Β. Χειροτονήθηκε διάκονος στις 31 Μαΐου 1961, ενώ ήταν τεταρτοετής φοιτητής, και εντάχθηκε στη μοναστική αδελφότητα «Παναγία η Χρυσοπηγή», όπου γνώρισε το μετέπειτα μητροπολίτη Πειραιά Καλλίνικο και το μελλοντικό αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στις 17 Ιουλίου 1963 και υπηρέτησε αρχικά σε εκκλησίες στο Μαρούσι και στο Νέο Ψυχικό.
Το 1968 διορίστηκε ιεροκήρυκας της Ελληνικής Χωροφυλακής και πήρε εξ απονομής το βαθμό του Μοίραρχου, ενώ αργότερα προήχθη σε Ταγματάρχη. Από τη θέση αυτή κήρυττε και δίδασκε στις σχολές στελεχών της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας. Παρέμεινε στη Χωροφυλακή ως το 1976, οπότε αποστρατεύτηκε μετά από αίτησή του με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.
Στις 17 Αυγούστου 1976 χειροτονήθηκε τιτουλάριος μητροπολίτης Ταλαντίου. Κατά τον επιβατήριο λόγο του, που δημοσιεύτηκε στο ομότιτλο δελτίο της Εκκλησίας της Ελλάδος, απηύθυνε «ιδιαιτέρως θερμόν εν Κυρίω ασπασμόν» προς τους φυλακισμένους αξιωματικούς και οπλίτες της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων που είχαν φυλακιστεί «συνεπεία οιουδήποτε ατυχούς συμβάντος εν τη ενασκήσει του υπηρεσιακού των καθήκοντος». Με αφορμή την περίπτωση του Αμβρόσιου ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπαδημητρίου ζήτησε να πραγματοποιηθεί κάθαρση της Εκκλησίας της Ελλάδος από υποστηρικτές της στρατιωτικής δικτατορίας, ενώ ο μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος τον κατηγόρησε ως υμνητή της δικτατορίας.Ο Αμβρόσιος διετέλεσε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1976 μέχρι τις 12 Οκτωβρίου 1978.