Ο Πούτιν δεν είναι τρελός, αλλά απλά είναι «ριζικά ορθολογικός», όπως υποστηρίζει ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένας «ριζικά ορθολογικός» ηγέτης που στοιχηματίζει ότι οι δυτικές χώρες θα κουραστούν να υποστηρίζουν την Ουκρανία και να συμφωνήσουν σε ένα τέλος της σύγκρουσης μέσω διαπραγματεύσεων που θα είναι ευνοϊκό για τη Ρωσία, δήλωσε στο POLITICO ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας και πρώην πρόεδρος του ιστορικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Φρανσουά Ολάντ.
Ο Ολάντ, ο οποίος υπηρέτησε από το 2012 έως το 2017 ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, έχει αρκετή ιδίαν εμπειρία με τον Πούτιν. Καθοδήγησε τις διαπραγματεύσεις με τον Ρώσο ηγέτη, μαζί με την πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, στο λεγόμενο σχήμα της Νορμανδίας το 2014, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από την Ουκρανία από τη Μόσχα και την υποστήριξη των φιλορώσων αυτονομιστών στην περιοχή του Ντονμπάς.
Ωστόσο, αυτές οι προσπάθειες για διάλογο αποδείχθηκαν άκαρπες, εκθέτοντας τον Πούτιν ως έναν ηγέτη που καταλαβαίνει μόνο τη δύναμη και αμφισβητεί όλες τις μεταγενέστερες απόπειρες συνομιλιών – συμπεριλαμβανομένης μιας αμφιλεγόμενης προσπάθειας με επικεφαλής τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, δηλώνει ο Ολάντ σε συνέντευξή του στο γραφείο του στο Παρίσι.
Ο Πούτιν είναι «ένα ριζικά ορθολογικό άτομο ή ένα ορθολογικά ριζοσπαστικό άτομο, όπως θέλετε», τονίζει ο πρώην πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, όταν ερωτάται εάν ο Πούτιν θα μπορούσε να επιδιώξει να διευρύνει τη σύγκρουση πέρα από την Ουκρανία. «Έχει το δικό του σκεπτικό και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει βία. Είναι σε θέση να καταλάβει μόνο την δύναμη που μπορούμε να στήσουμε εναντίον του».
Κατά τη γνώμη του, η σκληρή στάση των ανατολικών και βόρειων χωρών γίνεται μάλλον εκ του ασφαλούς. «Αυτές οι χώρες, ιδίως τα κράτη της Βαλτικής και οι Σκανδιναβοί, είναι ουσιαστικά προσκολλημένοι στις ΗΠΑ. Αντιμετωπίζουν ως ασπίδα την αμερικανική προστασία». «Μέχρι τώρα», συμπλήρωσε ο Ολάντ, ο Μπάιντεν έχει δείξει «παραδειγματική αλληλεγγύη και έχει ανταποκριθεί άψογα στον ρόλο του στο εσωτερικό της υπερατλαντικής συμμαχίας. Όμως στο μέλλον, με έναν άλλο πρόεδρο και ένα Κογκρέσο γεμάτο οπαδούς του απομονωτισμού – ή τουλάχιστον λιγότερο πρόθυμους για έξοδα – θα μπορέσουν οι ΗΠΑ να διατηρήσουν την ίδια στάση;». «Πρέπει να πείσουμε τους εταίρους μας στην ΕΕ ότι είναι ζήτημα αρχών και πολιτικών αξιών. Δεν πρέπει να ξεστρατίσουμε από αυτές, όμως η συνεργασία μπορεί επίσης να προσφέρει πολύτιμες και στιβαρές εγγυήσεις ασφαλείας».