Ο Βλαντιμίρ Πούτιν είναι ένας «ριζοσπαστικά ορθολογικός» ηγέτης, που στοιχηματίζει ότι οι δυτικές χώρες θα κουραστούν να υποστηρίζουν την Ουκρανία και θα συμφωνήσουν στον τερματισμό της σύγκρουσης μέσω διαπραγματεύσεων, τερματισμός που θα είναι ευνοϊκός για τη Ρωσία, δήλωσε στο Politico ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ.
Ο Ολάντ, ο οποίος χρημάτισε πρόεδρος από το 2012 έως το 2017, έχει αρκετή προσωπική εμπειρία από τον Πούτιν. Ηταν επικεφαλής των διαπραγματεύσεων με τον Ρώσο ηγέτη, μαζί με την πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ, υπό το λεγόμενο «σχήμα της Νορμανδίας», το 2014, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα και την υποστήριξη των φιλορώσων αυτονομιστών στην περιοχή του Ντονμπάς.
Αυτές οι προσπάθειες για διάλογο, όμως, αποδείχθηκαν άκαρπες, εκθέτοντας τον Πούτιν ως έναν ηγέτη που καταλαβαίνει μόνο την έννοια της ισχύος και αμφισβητεί όλες τις απόπειρες συνομιλιών, συμπεριλαμβανομένης της αμφιλεγόμενης προσπάθειας με επικεφαλής τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, όπως είπε ο Ολάντ.
«Ο Πούτιν είναι ένα ριζοσπαστικά ορθολογικό, ή ένα ορθολογικά ριζοσπαστικό άτομο, όπως θέλετε», είπε ο Ολάντ όταν ρωτήθηκε εάν ο Πούτιν θα μπορούσε να επιδιώξει να διευρύνει τη σύγκρουση πέρα από την Ουκρανία. «Εχει το δικό του σκεπτικό και, μέσα σε αυτό το πλαίσιο, είναι έτοιμος να χρησιμοποιήσει βία. Είναι σε θέση να καταλάβει μόνο την ισχύ που μπορούμε να παρατάξουμε εναντίον του».
Ενόψει της επετείου από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου, ο Ολάντ πρόσθεσε ότι ο Πούτιν θα επιδιώξει «να εδραιώσει τα κέρδη του για να σταθεροποιήσει τη σύγκρουση, ελπίζοντας πως η κοινή γνώμη θα κουραστεί και ότι οι Ευρωπαίοι θα φοβηθούν την κλιμάκωση αναδεικνύοντας σε αυτό το στάδιο την προοπτική της διαπραγμάτευσης».
Ωστόσο, σε αντίθεση με την περίοδο της προεδρίας του, κατά την οποία Παρίσι και Βερολίνο ηγούνταν των συνομιλιών με τον Πούτιν, αυτή τη φορά η δουλειά της διαμεσολάβησης είναι πιθανό να αναληφθεί από την Τουρκία ή την Κίνα – «πράγμα που δεν θα είναι καθησυχαστικό για κανέναν», είπε ο Ολάντ.
Ο Μακρόν, ο οποίος υπηρέτησε ως υπουργός Οικονομίας του Ολάντ πριν εγκαταλείψει την κυβέρνησή του και προχωρήσει στην κατάκτηση της προεδρίας, το 2017, έχει δοκιμάσει τις δυνάμεις του στη διπλωματία με τη Ρωσία, πραγματοποιώντας πολλές κατ’ ιδίαν συνομιλίες με τον Πούτιν, τόσο πριν όσο και μετά την εισβολή του στην Ουκρανία.
Εντούτοις, η προσέγγιση δεν απέφερε σαφή αποτελέσματα, προκαλώντας κριτική από την Ουκρανία και τους Ανατολικοευρωπαίους, οι οποίοι επίσης αντιτάχθηκαν στον Μακρόν λέγοντας πως η Ρωσία θα απαιτούσε «εγγυήσεις ασφαλείας» μετά το τέλος του πολέμου. Ο Ολάντ δεν επέκρινε τον διάδοχό του σχετικά με την προσέγγιση του Πούτιν. Ηταν λογικό να συνομιλήσει με τον Πούτιν πριν από την εισβολή για να «του στερήσουμε οποιαδήποτε επιχειρήματα ή προφάσεις», είπε. Αλλά, έπειτα από μια «σύντομη περίοδο αβεβαιότητας» μετά την εισβολή, «το ζήτημα (σχετικά με τη χρησιμότητα του διαλόγου) δυστυχώς ανεστάλη».
Η απογοήτευση για τις ηγετικές ικανότητες της Γαλλίας και της Γερμανίας, ή την έλλειψή τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία, ενίσχυσε τα επιχειρήματα ότι η ισχύς στην Ευρώπη κινείται προς τα ανατολικά, σε χώρες όπως η Πολωνία, οι οποίες υποστήριξαν την Ουκρανία με κάθε σαφήνεια.
Ο Ολάντ, όμως, δεν πείστηκε, υποστηρίζοντας ότι οι βόρειες και ανατολικές χώρες ποντάρουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. «Αυτές οι χώρες, ουσιαστικά η Βαλτική και οι σκανδιναβικές χώρες, είναι ουσιαστικά συνδεδεμένες με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Βλέπουν την αμερικανική προστασία ως ασπίδα».
«Μέχρι σήμερα», συνέχισε, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έχει δείξει «υποδειγματική αλληλεγγύη και έχει ανταποκριθεί τέλεια στον ρόλο του στη διατλαντική συμμαχία. Αύριο, όμως, με έναν διαφορετικό Αμερικανό πρόεδρο και ένα πιο εσωστρεφές Κογκρέσο, ή τουλάχιστον λιγότερο πρόθυμο για δαπάνες, θα έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες την ίδια στάση;».
«Πρέπει να πείσουμε τους εταίρους μας ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση αφορά αρχές και πολιτικές αξίες. Δεν πρέπει να αποκλίνουμε από αυτές, αλλά η εταιρική σχέση μπορεί ταυτόχρονα να προσφέρει πολύτιμες και σταθερές εγγυήσεις ασφάλειας», πρόσθεσε ο Ολάντ.