Κράτος – μέλος της Ε.Έ με διαδικασίες εξπρές θέλει να γίνει η Ουκρανία

Κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με διαδικασίες εξπρές θέλει να γίνει η Ουκρανία, σύμφωνα με δηλώσεις του πρωθυπουργού Ντένις Σμιχάλ στο Politico. Το θέμα αναμένεται ότι θα κυριαρχήσει στην ιστορική σύνοδο ΕΕ – Ουκρανίας αυτήν την εβδομάδα, που θα είναι και η πρώτη που θα διεξαχθεί σε ιστορικό έδαφος. Ωστόσο, οι ουκρανικές προθέσεις βρίσκονται σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Για την ακρίβεια, κανένας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πιστεύει ότι το σχέδιο είναι ρεαλιστικό.Επίτροποι της Κομισιόν θα ταξιδέψουν στο Κίεβο αυτήν την εβδομάδα, ενόψει της συνόδου κορυφής της Παρασκευής με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και τους επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και αναμένεται να κληθούν να διαχειριστούν τις προσδοκίες της ουκρανικής πλευράς.

Ο Σμιχάλ, από την πλευρά του, θέτει ένα πολύ αυστηρό χρονοδιάγραμμα. «Έχουμε ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο για να ενταχθούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα στα επόμενα δύο χρόνια» δήλωσε στο Politico. «Αναμένουμε ότι αυτόν τον χρόνο, το 2023, μπορούμε ήδη να έχουμε το προενταξιακό στάδιο των διαπραγματεύσεων» πρόσθεσε.

Γιατί η Ευρώπη έχει επιφυλάξεις

Ωστόσο, ένα αίτημα ένταξης στην ΕΕ προκαλεί πονοκέφαλο για το κατεστημένο των Βρυξελλών, που προσπαθεί να διατηρήσει το ενδεχόμενο μιας ουκρανικής συμμετοχής ως ένα σενάριο για το μέλλον. Πέρυσι, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε τον περασμένο χρόνο ότι ενδεχομένως θα χρειαστούν δεκαετίες, πριν η Ουκρανία γίνει μέλος του ευρωπαϊκού μπλοκ. Ακόμη και Ευρωπαίοι ηγέτες που στήριξαν την ουκρανική υποψηφιότητα στη σύνοδο του περασμένου Ιουνίου κατ’ ιδίαν παραδέχονται ότι η προοπτική της ένταξης βρίσκεται κάποια χρόνια μακριά και ενδεχομένως ότι γι’ αυτό στήριξαν την ιδέα. Στην τελική, υποψήφιες χώρες όπως η Σερβία, η Τουρκία και το Μαυροβούνιο βρίσκονται σε αναμονή για αρκετά χρόνια, με την Άγκυρα να περιμένει από το 1999.

Η Ουκρανία είναι αίνιγμα για την ΕΕ. Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι Βρυξέλλες έχουν ιδιαίτερη ευθύνη έναντι του Κιέβου, μετά και την εξέγερση του Μαϊντάν το 2014 που ήταν μία από τις κρίσεις που οδήγησαν στον πόλεμο. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είχε πει ότι η Ουκρανία είναι «η μόνη χώρα που πολίτες δέχθηκαν πυροβολισμούς επειδή τυλίχθηκαν με μια ευρωπαϊκή σημαία». Στενοί σύμμαχοι του Κιέβου όπως η Πολωνία και οι βαλτικές χώρες στηρίζουν έντονα την υποψηφιότητα της Ουκρανία,ς υποστηρίζοντας ότι αντιστέκεται σε έναν επιδρομέα.

Όμως, μέλη της παλιάς φρουράς της Ευρώπης ανησυχούν επειδή η Ουκρανία, που συνιστά παγκόσμια αγροτική υπερδύναμη, θα μπορούσε να περιορίσει τις δικές τους δυνάμεις και τα προνόμια. Ουκρανία και Πολωνία, με συνολικό πληθυσμό 80 εκατομμυρίων ανθρώπων, θα μπορύσαν να συνεργαστούν πολιτικά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Δεν λείπουν και αυτοί που εκτιμούν ότι το Κίεβο θα εξαντλούσε τον κοινοτικό προϋπόλογισμό.