Δύο 24ωρα χρειάστηκαν να περάσουν για να λύσει τη σιωπή του και να εκφράσει την οργή του ο Τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για τη διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο έξω από την τουρκική πρεσβεία στη Στοκχόλμη, όπου ένας ακροδεξιός έκαψε το Κοράνι.
Ο Ερντογάν ήταν σαφής. Η Σουηδία να μην περιμένει καμία υποστήριξη από την Τουρκία για την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. «Αν συμπαθούν τόσο πολύ μέλη τρομοκρατικών ομάδων και εχθρούς του Ισλάμ, τους συμβουλεύουμε να εμπιστευτούν την άμυνα της χώρας τους και σε αυτούς», τόνισε.
To βέτο της Άγκυρας για την εισδοχή Σουηδίας και Φινλανδίας στη Συμμαχία δεν είχε φύγει ποτέ από το τραπέζι. Αντιθέτως, ο εκβιασμός αυτός του Τούρκου προέδρου βρίσκεται μήνες σε εξέλιξη. Πιο αναλυτικά, ο κατά τον The Economist προβληματικός σύμμαχος της Δύσης παζαρεύει τη δύναμή του στη Συμμαχία τη στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία του έχει προσφέρει, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, την ευκαιρία να παίζει σε διπλό ταμπλό.
Οι δηλώσεις Ερντογάν ότι η Σουηδία «δεν πρέπει να περιμένει» τη στήριξη της Τουρκίας για ένταξη στο ΝΑΤΟ προκύπτουν ενώ, ο Σουηδός πρωθυπουργός, Ουλφ Κρίστερσον, έχει επικρίνει το κάψιμο του Κορανίου έξω από την τουρκική Πρεσβεία στη σουηδική πρωτεύουσα χαρακτηρίζοντας την πράξη αυτή «βαθιά ασεβή» και, ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Τόμπιας Μπίλστρομ έχει καλέσει την Άγκυρα σε συνέχιση των διπλωματικών επαφών.
Όμως, το «περιμένετε» του Σουλτάνου προς τη Συμμαχία χρησιμοποιείται από τον Τούρκο πρόεδρο ως μοχλός πίεσης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες που δεν θέλουν να δουν την ενότητα της Δύσης να διαταράσσεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία σε πλήρη εξέλιξη. Ταυτόχρονα, χρησιμοποιείται και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης καθώς, η Τουρκία ετοιμάζεται για μία διπλή εκλογική αναμέτρηση – τεστ κοπώσεως για τον πρόεδρο της.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κυβερνά εδώ και 20 πλέον χρόνια. Επιλέγει ως ημερομηνία διεξαγωγής των προεδρικών και βουλευτικών εκλογών στη χώρα του την 14η Μάϊου. Η ημερομηνία αυτή δεν είναι τυχαία.
Ο ίδιος το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει αναφερθεί ξανά και ξανά στον πολιτικό Αντνάν Μεντερές, ο οποίος κέρδισε (για πρώτη φορά) τις ιστορικές εκλογές της 14ης Μαΐου 1950 όταν εκείνος κατάφερε να εκδιώξει από την εξουσία το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) που κυβερνούσε ήδη πάνω από δύο δεκαετίες. Ο Μεντερές κυβέρνησε για δέκα χρόνια καθώς ανετράπη από στρατιωτικό πραξικόπημα. Πέρασε από δίκη και καταδικάστηκε στην εσχάτη των ποινών.
Σήμερα, ο 68 ετών Τούρκος πρόεδρος ελπίζει σε μία νέα προεδρική θητεία. Όμως, στο εσωτερικό, η οικονομική πραγματικότητα τον κατατρέχει. Το ίδιο και τα πολλά ανοιχτά μέτωπα σε διεθνές επίπεδο.
Το εθνικό νόμισμα της Τουρκίας εξακολουθεί να χάνει την αξία του, ο τουρκικός πληθωρισμός είναι ένας από τους υψηλότερους παγκοσμίως και οι παροχές του Τούρκου προέδρου ετοιμάζονται να στερέψουν με τον ίδιο να μην έχει άλλες, καινούργιες, για να δώσει.
Η άμυνα λένε είναι η καλύτερη επίθεση. Και έτσι ακριβώς παίζει ο Τούρκος πρόεδρος και στη διεθνή σκακιέρα. Η Ουάσιγκτον τον πιέζει για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ και εκείνος τραβάει όσο αντέχει ακόμη το σκοινί ή έστω θα συνεχίσει να το τραβά μέχρι και την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών στη χώρα του.
Οι δυτικοί του σύμμαχοι κάνουν ασκήσεις υπομονής και το βρετανικό περιοδικό Economist τους επιπλήττει καλώντας τους να αναλάβουν δράση και να επικρίνουν τον «νταή που επιβάλει τη σκληρότητά του για να ικανοποιήσει τα συμφέροντά του στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας».
Η Τουρκία του Ερντογάν είναι πράγματι μία ελαττωματική δημοκρατία αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος της Δύσης τον οποίοι κανείς δεν θα ήθελε να δει να αγανακτεί αφού τότε ο κίνδυνος πχ να κλιμακώσει τις προκλήσεις κατά της Ελλάδας θα δυνάμωνε περαιτέρω.
Προς το παρόν, η ημέρα της κρίσης τόσο για τον ίδιο τον Τούρκο πρόεδρο όσο και για την Τουρκία είναι τουλάχιστον 100 ημέρες μακριά. Η εξακομματική συμμαχία της αντιπολίτευσης μετρά μία οριακή υπεροχή στις δημοσκοπήσεις. Ωστόσο, ακόμη δεν έχει επιλέξει υποψήφιο και αυτό την καθιστά αποδυναμωμένη.
Ο Ερντογάν προετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει την εξουσία του και να διαλύσει το τουρκικό κοινοβούλιο στις 10 Μαρτίου. Από την ημερομηνία αυτή και έπειτα θα απομένουν μόλις 60 ημέρες για τις διπλές κάλπες στη χώρα και, ναι, το προεκλογικό κλίμα στην Τουρκία αναμένεται εκρηκτικό.