«Ο δάσκαλος αυτός με διάλεξε να πω ένα ποίημα σε αυτή την επίσημη εκδήλωση του σχολείου μας στο Μεσολόγγι. Το είπα μπροστά στο μικρόφωνο και ακούστηκα από το ΕΙΡ. Τότε ήταν στο Ζάππειο. Με άκουσε η μητέρα μου και τρελάθηκε η έρμη. Της άρεσε πάρα πολύ και ήταν η μόνη μου υποστηρίκτρια στην επιλογή μου αργότερα να σπουδάσω θέατρο» καταλήγει ο Τάσος Χαλκιάς.
«Και αργότερα, τελειώνοντας το Γυμνάσιο προς το Λύκειο, μία φιλόλογος είδε κάτι ανάλογο επάνω μου και μου έδωσε την ευκαιρία να ανεβάσουμε ένα έργο την 25η Μαρτίου, το «Τίμημα της Λευτεριάς» του Γιώργου Θεοτοκά. Εκεί έπαιξα τον Αλή Πασά, ένα άλλο παιδί τον Κατσαντώνη κι εγώ τη σκηνοθέτησα. Εκεί έγινε το έναυσμα» αναφέρει κλείνοντας ο Τάσος Χαλκιάς.