Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μια ηθικά ελέγξιμη περίπτωση πολιτικού, επειδή περάτωσε τις προπτυχιακές πανεπιστημιακές σπουδές του στην Πολιτική Επιστήμη και, μάλιστα, σε ηλικία 22 ετών. Το 1986 ολοκληρώνει τις λυκειακές σπουδές του και μετά τέσσερα χρόνια, παίρνει το πτυχίο του. Η αξία του πτυχίου όμως αμφισβητείται, όπως πομπωδώς αναφέρεται στα σχετικά δημοσιεύματα, γιατί η πτυχιακή εργασία του 22χρονου τελειόφοιτου κρίνεται ανεπαρκής.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι «η εργασία περιέχει απίστευτες ανακρίβειες και ψέματα, όπως για παράδειγμα ξεκινά με την αναφορά ότι το Σύνταγμα ψηφίστηκε από την πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητας της μεταπολίτευσης, ενώ ως γνωστόν αυτό έγινε την επόμενη χρονιά, το 1975, από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή». Σωστή η παρατήρηση. Το ’75 ψηφίζεται, όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι επτά ετών. Δεν είχε αποκτήσει ακόμη πλήρη πολιτική συνείδηση, αλλά η διόρθωση του «απίστευτου ψέματος» δεν είναι δουλειά ενός 22χρονου προπτυχιακού φοιτητή. Είναι υποχρέωση του επιβλέποντος καθηγητή. Αυτός οφείλει να συμβουλευθεί τη σχετική βιβλιογραφία και να αποκαταστήσει την τρωθείσα ιστορική αλήθεια. Κατά ένα έτος…
Ο δεύτερος λόγος του είναι ότι ο νεαρός Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ότι «φτάνει (σ.σ.: ο Κ. Μ.) στο σημείο να διαστρέφει ακόμη και την ιδρυτική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας. Το κείμενο μιλούσε για την πρόσδεση της Ελλάδας στην Ενωμένη Ευρώπη, ενώ αυτός γράφει για τις ατλαντικές δυνάμεις, ώστε να συμπεριλάβει τις Ηνωμένες Πολιτείες». Υποθέτει βάσιμα κανείς ότι ο νεαρός φοιτητής Πολιτικών Επιστημών ήταν οργανωμένο μέλος της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια για ενδιάμεσα κενά, για «γκρίζες ζώνες». Ή είχε οργανωθεί στη ΝΔ ή δεν είχε οργανωθεί. Αν δεν ήταν οργανωμένο μέλος, ας του επιτραπεί να αποκλίνει από την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος. Αλλά κι αν ακόμη ο Κ. Μ. ήταν οργανωμένο μέλος της ΝΔ, ποιος του απαγορεύει τούτη τη μεγάλη διαστροφή; Ο Κ. Μ. δεν θήτευσε ούτε σε τριτοκοσμικούς σοσιαλισμούς τύπου Καντάφι, ούτε σε μαοικούς ολοκληρωτισμούς, ούτε τα ρούχα του μυρίζουνε καπνούς και αλκοόλ, σαν άλλος μικρός – μικρός δικτατορίσκος της πλατείας.
Το τρίτο είναι ότι όλο αυτό το κατηγορητήριο «επιπλέον δείχνει την άνεση και όλο το κλίμα που προφανώς αντιμετώπιζε στο Χάρβαρντ». Ποιο κλίμα ακριβώς; 30 με 40 μαθήματα πρέπει να περάσεις για να φτάσεις στο πτυχίο, στην εκπόνηση πτυχιακής εργασίας. Μήπως υπονοούμε ότι, επειδή ήταν γιος πρώην πρωθυπουργού και φοιτητής στο Χάρβαρντ, ο πατέρας του είχε συνάψει συμφωνία με το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό να περνούν τον γιο του χωρίς εξετάσεις ή με χαλαρά εξεταστικά κριτήρια; Ή μήπως υπονοούμε ότι ο το Πανεπιστήμιο είχε αφομοιώσει και ενσωματώσει μια «κουλτούρα εξεταστικής ανεκτικότητας» απέναντι σε παιδιά πολιτικών πρώτης γραμμής; Οι αριστεροί άνθρωποι είναι εκ φύσεως ντόμπροι, δεν αγαπούν την πλάγια οδό, την έμμεση.
Τρώνε τη φακή με το πιρούνι
Αυτά τα σχόλια υποδηλώνουν σοβαρά ελλείμματα αντιπολιτευτικής πολιτικής. Κυρίως, όμως, υποδηλώνουν και μια καθολική απαξίωση ενός ανθρώπου, που έχει πάρει τρία πανεπιστημιακά πτυχία. Κι αν ισχύουν τα όσα διαβάζει κανείς στο βιογραφικό του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει και λεζέτι ως άνθρωπος, δεν είναι μια επικοινωνιακή φούσκα, μια κινούμενη οδοντόπαστα.
Κοινωνικές επιστήμες με major στην πολιτική, διεθνείς οικονομικές σχέσεις και διοίκηση επιχειρήσεων. Στο σύστημα των ανθρωπιστικών επιστημών, αυτές είναι που κυριαρχούν και διαβάζει κανείς ότι τα έχει καταφέρει και σε όλες αυτές τις επιστημονικές περιοχές και τις πειθαρχίες τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόπο ζωής, σε νυχτέρια και σε κάματο.
Πολύ ενδιαφέρουσα και η υπόθεση εργασίας της διπλωματικής εργασίας. Πράγματι, η πολιτική – διπλωματική διγλωσσία θα μπορούσε να υποτεθεί ότι υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Καλή σκέψη ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο γνωστός «πορφυρογέννητος», ο «Κούλης», το «παιδί».
Κι έτσι όπως τον βλέπει κανείς, μάλλον για τα γράμματα τον κόβει. Έχει το physique. Έχει και τους τρόπους. Δεν προσβάλλει, δεν υβρίζει, δεν απαξιώνει. Για φαντάσου.