Η είδηση διακινείται εδώ και λίγες ώρες: οι Ταλιμπάν έκλεισαν τα πανεπιστήμια για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν, σύμφωνα με επιστολή του υπουργού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Αυτή η «μεσαιωνικού» τύπου απόφαση συνοδεύεται από ένα ιστορικό, που δείχνει την αυταρχική σκλήρυνση του καθεστώτος των Ταλιμπάν.
Οι αρχές ανέφεραν ότι αυτή η απόφαση θα τεθεί άμεσα σε ισχύ. Η απόφαση αυτή περιορίζει περαιτέρω την πρόσβαση των γυναικών στην επίσημη εκπαίδευση, καθώς είχαν ήδη αποκλειστεί από την ευκαιρία να συνεχίσουν την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Πιο πριν, χιλιάδες γυναίκες και κορίτσια σε όλο το Αφγανιστάν έδωσαν εισαγωγικές εξετάσεις για το Πανεπιστήμιο. Ωστόσο, υπήρχαν ήδη σοβαροί περιορισμοί στους τομείς που μπορούσαν να σπουδάσουν, εμποδίζοντάς τους να σπουδάσουν κτηνιατρική, οικονομικές επιστήμες, ενώ, όπως αναφέρεται, και η δημοσιογραφία ήταν ένας εξαιρετικά περιορισμένος τομέας.
Ακόμη, μόνο γυναίκες καθηγήτριες και μπορούσαν να δίνουν διαλέξεις σε πανεπιστήμια για γυναίκες. Μάλιστα, το ανδρικό διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό των Πανεπιστημίων δεν συμμετείχε ούτε στις γραπτές και προφορικές εξετάσεις.
Λίγο πριν, στα τέλη Οκτωβρίου, οι αρχές των Ταλιμπάν είχαν απαγορεύσει στις γυναίκες την πρόσβαση και τους περιπάτους σε πάρκα της Καμπούλ, της πρωτεύουσας της χώρας.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών είχε, εντούτοις, παρέμβει και είχε προειδοποιήσει ότι το καθεστώς πρόκειται να αυστηροποιήσει περαιτέρω τις πρακτικές του απέναντι στις γυναίκες.
Πιο συγκεκριμένα, τον περασμένο Ιανουάριο, οι ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα προειδοποίησαν ότι οι ηγέτες των Ταλιμπάν προσπαθούν να θεσμοθετήσουν εκτεταμένες και συστηματικές διακρίσεις λόγω φύλου και βία κατά γυναικών και κοριτσιών.
Σε σύσταση που εκδόθηκε στα μέσα Ιανουαρίου, εμπειρογνώμονες του ΟΗΕ ανέφεραν ότι ελήφθη μια σειρά περιοριστικών μέτρων από τότε που οι Ταλιμπάν ανέλαβαν εκ νέου τον έλεγχο του Αφγανιστάν. Οι περιορισμοί, ειδικά εκείνοι που αφορούν τις γυναίκες και τα κορίτσια, είχαν προκαλέσει ανησυχία.
Οι ειδικοί δήλωναν: «Ανησυχούμε για αυτές τις συνεχείς και συστηματικές προσπάθειες αποκλεισμού των γυναικών από τον κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό χώρο σε όλη τη χώρα».
Φαίνεται όμως ότι οι φωνές τους δεν εισακούστηκαν σε δικαιωματικές οργανώσεις του δυτικού κόσμου ή ότι οι προειδοποιήσεις τέτοιων οργανώσεων δεν ελήφθησαν υπ’ όψη.