Κυπριακές εκλογές και προτεραιότητες

Η Κύπρος οδηγείται προς δύο κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις, μετά και την απώλεια του Αρχιεπισκόπου Νικόδημου Β΄. Οι δύο εκλογές πρόκειται να διενεργηθούν σε ένα σύντομο, πυκνό χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι οι αρχιεπισκοπικές εκλογές είναι προγραμματισμένες για το τέλος Δεκεμβρίου και οι αντίστοιχες προεδρικές πρόκειται να γίνουν μετά από ενάμιση μήνα. Τα κυπριακά μέσα φιλοξενούν εκτενή αφιερώματα σε εκκλησιαστικούς παράγοντες και σε προεδρικούς υποψηφίους. Το ζήτημα της Κύπρου ήταν και είναι, όμως, ιδιαίτερα λεπτό για την ελλαδική πλευρά και καλό είναι να προσεγγίζεται με αυξημένη προσοχή.

Βέβαια, το τελικό ζητούμενο είναι, όπως ανέφερε και ο απερχόμενος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, η βιώσιμη οριστική λύση. Αυτή νοείται μόνον ως ειρηνική από κοινού αποδεκτή επίλυση, με ή χωρίς βοήθεια από τρίτο μέρος, ως μεσολαβητή ή σε «ρόλο διευκόλυνσης». Πρόκειται για αυτό που παλαιότερα ονομαζόταν στο Κυπριακό περίπτωση «καλών υπηρεσιών».

Η όποια συμφωνία θα πρέπει απαραίτητα να αποτελεί καρπό διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Μια συμφωνία, η οποία οδηγεί σε πραγματική επίλυση, είναι αποδεκτή από τα δύο κύρια μέρη που βρίσκονται σε αντιπαράθεση. Θα πρέπει να υποστηρίζεται από τη μεγάλη πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, να καλύπτει επαρκώς την ασφάλεια και των δύο κοινοτήτων και να συμβάλει στην προαγωγή της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας σε αυτήν την ευαίσθητη περιοχή. Μόνο αν μία λύση έχει τη σύμφωνη γνώμη και στηρίζεται καταφανώς στη βούληση της πλειοψηφίας και των δύο αντιπαρατιθέμενων πλευρών θα είναι σε θέση να αντισταθεί σε απορριπτικούς, σε νοσταλγούς της μόνιμης αντιπαράθεσης και της βίαιης επιβολής λύσης επί του άλλου.

Αυτή η ελληνοκυπριακή προτεραιότητα, η οποία επαναλαμβάνεται από την απερχόμενη ηγεσία όλο το τελευταίο διάστημα, υπονομεύεται, εντούτοις, από τις προσπάθειες νέου εποικισμού της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Συχνά, δε, αυτές οι προσπάθειες γίνονται χωρίς να έχει εξασφαλιστεί η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη των τουρκοκυπριακών πολιτικών δυνάμεων.

Ακόμη, είναι σαφές ότι η προαγωγή της ειρήνης και της ασφάλειας στην Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή, που αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα των νηφάλιων φωνών της ελληνοκυπριακής πλευράς, δεν συνεπάγεται ιδιόμορφη αμνησία από τη σκοπιά των Ελληνοκυπρίων. Στην Κύπρο, υπάρχει η ιστορική «σφραγίδα» της παράνομης εισβολής και κατοχής, που διαρκεί εδώ και μισό αιώνα Η διάθεση για ειρηνικές συνομιλίες σε στέρεα αντικειμενικά δεδομένα είναι αναντίρρητη για την ελληνοκυπριακή κοινότητα, η οποία, όμως, δεν έχει υποστεί επιλεκτικού τύπου αμνησία, όπως το υπενθύμισε, με τον τρόπο του, πριν από λίγες ημέρες και ο Αμερικανός γερουσιαστής Μπομπ Μενέντεζ, οριοθετώντας ακόμη καλύτερα τις άμεσες προτεραιότητες της ελληνοκυπριακής κοινότητας.