Από χθες σημειώναμε τις ιδιαίτερες ποιότητες του Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος καταδικάστηκε σε δύο έτη και επτά μήνες φυλάκιση από τα δικαστήρια του απολυταρχικού καθεστώτος Ερντογάν. Τα δάκρυα των Αμερικανών είναι, αυτή τη φορά, κροκοδείλια και αποβλέπουν στο να σηκώσουν τους εξαθλιωμένους Τούρκους από τον φθαρμένο καναπέ τους.
Η καταδίκη του πρώην δημάρχου Κωνσταντινούπολης σε κάπου δυόμισι χρόνια από τον Ερντογανισμό είναι ασφαλώς καταδικαστέα από ένα καθεστώς, το οποίο έχει μεριμνήσει να κατοχυρώσει συνταγματικά τη δυνατότητα της ανοιχτής, αντιδημοκρατικής εκτροπής. Είναι αδύνατον να πιστέψει κάποιος ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν διαβάσει το συνταγματικό κείμενο του γειτονικού κράτους, Σύνταγμα το οποίο «χάρισε» στον Ερντογάν το προσωνύμιο «Σουλτάνος».
Καλοδεχούμενη η καταδίκη της καταδίκης από την αμερικανική πλευρά, η οποία μιλά ακόμη και για «κοινωνία πολιτών» στον εξ Ανατολών γείτονα.
Πιο συγκεκριμένα, ο εκπρόσωπος Τύπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βεντάντ Πατέλ, υποστηρίζει ότι «αυτή η ποινή είναι άδικη και δεν συνάδει με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών και του κράτους δικαίου. Παραμένουμε ιδιαίτερα ανήσυχοι για τη συνεχιζόμενη απαγγελία κατηγοριών σε βάρος της κοινωνίας των πολιτών, των μέσων ενημέρωσης, των πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών στην Τουρκία, καθώς και για την παρατεταμένη προφυλάκισή τους».
Από την πλευρά μας, ως Έθνος, ασφαλώς εκφράζουμε την αυτονόητη συμπαράστασή μας στον καταδικασθέντα πολιτικό και επιχειρηματία.
Πιο ειδικά, είναι κρυστάλλινη η σχετική παρέμβαση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία ορθότατα επισημαίνει τον εξαιρετικά προβληματικό χαρακτήρα της τουρκικής δικαιοσύνης και της τουρκικής δημοκρατίας: «Η σημερινή καταδικαστική απόφαση εις βάρος του Δημάρχου Κωνσταντινούπολης, Εκρεμ Ιμάμογλου, επιβεβαιώνει αυτό που πριν δυο μήνες εξέφρασε το Συμβούλιο της Ευρώπης στην έκθεση του για την Τουρκία: η ανεξάρτητη δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, όπως δυστυχώς και η Δημοκρατία, αμφισβητούνται πλέον ξεκάθαρα στην Τουρκία».
Στο ίδιο πνεύμα απόψεων εντάσσεται και η δήλωση του δημάρχου Αθηναίων, κ. Κώστα Μπακογιάννη, που, μεταξύ άλλων, επισημαίνει πως πρόκειται για «μια αληθινά σκοτεινή μέρα για τη Δημοκρατία στη γειτονική Τουρκία. Η απόφαση στέρησης της ελευθερίας και των πολιτικών δικαιωμάτων ενός δημάρχου, συμμάχου της Ειρήνης, της Δικαιοσύνης και της Οικουμενικότητας, προκαλεί θλίψη και οργή».
Ας μην βιαστούν οι γνωστοί άγνωστοι να επικολλήσουν την ρετσέτα του «Τουρκοφάγου» στην πλάτη της κ. Μπακογιάννη ή σε εκείνη του δημάρχου Αθηναίων. Υπέρ του διαλόγου με τη γείτονα ήταν και παραμένουν. Αιθεροβάμονες, όμως, δεν είναι, δεν κάνουν αφαίρεση της οδυνηρής για τον Ιμάμογλου πραγματικότητας.
Και αυτό που επιχειρείται από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν, είναι αυτό που επισήμανε χθες ο πρώην αρχισυντάκτης στην Cum Hurriyet σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο France 24: ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να δυναμιτίσει το κλίμα, όσο οι εκλογές του Ιουνίου πλησιάζουν.
Η καταδίκη του Ιμάμογλου σε αυτήν την στρατηγική της έντασης κινείται. Ο Ερντογάν δεν έχει σοβαρό πολιτικό αντίπαλο. Πρέπει λοιπόν να κατασκευάσει έναν αντίπαλο εν όψει των εκλογών, προκειμένου να κινητοποιηθούν εκλογικά – πολιτικά οι υλικά εξαθλιωμένοι και πολιτικά κουρασμένοι πολίτες. Ο χειρότερος αντίπαλος του Ερντογάν είναι ακριβώς η σταδιακή κοινωνική αποσύνθεση του άθλιου καθεστώτος του. Ο μεγαλύτερος αντίπαλος για έναν απολυταρχικό ηγέτη είναι η κρίση πολιτικής νομιμοποίησης είναι η ελλειμματική πολιτική νομιμοποίησή του. Δεν είναι ο Ιμάμογλου, όπως επιχειρείται από το πρωί να πείσουν την κοινή γνώμη. Ίσως, όμως, ο πρώην δήμαρχος Κωνσταντινούπολης εργαλειοποιηθεί καταλλήλως από τον ερντογανισμό, εφόσον χρειαστεί