Εκεί όμως που γινόταν αυστηρός ήταν στο θέμα της δουλειάς. «Το ταλέντο είναι 60%, το άλλο 40% είναι η δουλειά». Κι αυτό τον έκανε ίσως λιγότερο θελκτικό στα μάτια των νέων συναδέλφων του. Δυο πράγματα απέφευγε συνήθως, την προχειρογραφία και την έλλειψη προετοιμασίας. Τα γραπτά του τα δούλευε ξανά και ξανά. Δεν ήθελε νοηματικές ασάφειες, περιττές ωραιολογίες. Και οι περίφημες περιγραφές του όφειλαν πολλά βέβαια στο μέταλλο της φωνής και στη δωρικότητα των υπέροχων περιγραφών, αλλά γνώριζε τα τεχνικά χαρακτηριστικά όλων των ποδοσφαιριστών, τις διαστάσεις του εκάστοτε γηπέδου, τις γεωγραφικές παραμέτρους (!) των πόλεων στο εξωτερικό, τα δυνατά χαρτιά και τα τρωτά σημεία και των δυο προπονητών στο ενενηντάλεπτο stratego.
Ένας ωραίος άνθρωπος και ένας λαμπρός δημοσιογράφος!