Ορισμένοι αξιωματούχοι της ΕΕ είναι ανένδοτοι ότι η έρευνα για τη διαφθορά στο Κατάρ αφορά «λίγα άτομα». Άλλοι λένε ότι η σήψη είναι πολύ βαθύτερη. Καθώς η βελγική αστυνομία εξαπέλυσε ένα δεύτερο κύμα επιδρομών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μια έκπληκτη ελίτ των Βρυξελλών άρχισε να αντιμετωπίζει ένα άβολο ερώτημα στο επίκεντρο της έρευνας για δωροδοκία του Κατάρ: Πόσο βαθιά πάει η σήψη;
Μέχρι στιγμής, οι έρευνες της αστυνομίας που ξεκίνησε ο Βέλγος εισαγγελέας Michel Claise έχουν οδηγήσει τέσσερις ανθρώπους στη φυλακή, συμπεριλαμβανομένης της αντιπροέδρου του κοινοβουλίου Εύα Καιλή, με κατηγορίες για διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Μετά την εξάντληση του αρχικού σοκ αυτών των συλλήψεων, αρκετοί αξιωματούχοι του κοινοβουλίου είπαν στο POLITICO ότι πίστευαν ότι οι κατηγορίες θα περιοριζόταν σε «λίγα άτομα» που είχαν παραστρατήσει φερόμενοι ότι είχαν δεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε μετρητά από συμφέροντα του Κατάρ.
Αλλά αυτή η θεωρία είχε αρχίσει να αποκαλύπτεται από το βράδυ της Δευτέρας, καθώς η βελγική αστυνομία πραγματοποίησε μια άλλη σειρά επιδρομών στα γραφεία του Κοινοβουλίου, τη στιγμή που οι βουλευτές συγκεντρώνονταν στο Στρασβούργο, έναν από τους δύο χώρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για την πρώτη τους συνάντηση μετά την είδηση των συλλήψεων την Παρασκευή. Με 19 κατοικίες και γραφεία να ερευνώνται – εκτός από το Κοινοβούλιο – έξι άτομα συνελήφθησαν και ανακτήθηκαν ποσά τουλάχιστον περίπου 1 εκατομμυρίου ευρώ, ορισμένοι αξιωματούχοι και ακτιβιστές της ΕΕ είπαν ότι πίστευαν ότι θα μπουν περισσότερα ονόματα στο διευρυνόμενο δίκτυο – και ότι το σκάνδαλο δωροδοκίας του Κατάρ ήταν σύμπτωμα ενός πολύ βαθύτερου και πιο διαδεδομένου προβλήματος με τη διαφθορά όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά σε όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Στο Κοινοβούλιο, η χαλαρή επίβλεψη των οικονομικών δραστηριοτήτων των μελών και το γεγονός ότι τα κράτη ήταν σε θέση να επικοινωνήσουν μαζί τους χωρίς ποτέ να καταγράψουν τις συναντήσεις σε δημόσιο μητρώο ισοδυναμεί με συνταγή διαφθοράς, υποστήριξαν αυτοί οι επικριτές. Πέρα από το Κοινοβούλιο, υπέδειξαν την περιστρεφόμενη πόρτα ανώτερων αξιωματούχων που κατευθύνονται για να εξυπηρετήσουν ιδιωτικά συμφέροντα μετά από μια θητεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή το Συμβούλιο ως απόδειξη ότι απαιτείται σκληρότερη εποπτεία των θεσμών.
Άλλοι επικαλέστηκαν την κληρονομιά της Επιτροπής Ζακ Σαντέρ —η οποία παραιτήθηκε μαζικά το 1998— ως απόδειξη ότι κανένα θεσμικό όργανο της ΕΕ δεν είναι απρόσβλητο από παράνομη επιρροή. «Τα δικαστήρια θα καθορίσουν ποιος είναι ένοχος, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν είναι μόνο το Κατάρ και δεν είναι μόνο τα άτομα που έχουν κατονομαστεί που εμπλέκονται» σε επιχειρήσεις ξένης επιρροής, Raphaël Glucksmann, Γάλλος βουλευτής από τους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες. ο οποίος είναι επικεφαλής μιας επιτροπής κατά της ξένης παρέμβασης στη Βουλή, δήλωσε στο POLITICO στο Στρασβούργο.
Ο Michiel van Hulten, πρώην βουλευτής που τώρα ηγείται του γραφείου της Διεθνούς Διαφάνειας στην ΕΕ, είπε ότι ενώ οι κραυγαλέες περιπτώσεις διαφθοράς που αφορούσαν σακούλες με μετρητά ήταν σπάνιες, «είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν ονόματα σε αυτό το σκάνδαλο που δεν έχουμε ακούσει ακόμη. Υπάρχει αδικαιολόγητη επιρροή σε μια κλίμακα που δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής. Δεν χρειάζεται να περιλαμβάνει τσάντες μετρητών. Μπορεί να περιλαμβάνει ταξίδια σε μακρινούς προορισμούς που πληρώνονται από ξένους οργανισμούς — και υπό αυτή την έννοια υπάρχει ένα πιο διαδεδομένο πρόβλημα».
Πρόσθεσε στο πρόβλημα το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν διαθέτει ενσωματωμένα μέτρα προστασίας για εσωτερικούς καταγγέλλοντες, παρά το γεγονός ότι ψήφισε υπέρ τέτοιων προστασιών για τους πολίτες της ΕΕ, πρόσθεσε. Το 1998, ήταν ένας πληροφοριοδότης που κατήγγειλε την κακοδιαχείριση στην Επιτροπή Santer που προκάλεσε μαζική παραίτηση της εκτελεστικής εξουσίας της ΕΕ. Ο Glucksmann ζήτησε επίσης «εξαιρετικά βαθιές μεταρρυθμίσεις» σε ένα σύστημα που επιτρέπει στους νομοθέτες να κατέχουν περισσότερες από μία θέσεις εργασίας, αφήνει την εποπτεία των προσωπικών οικονομικών σε μια αυτορυθμιζόμενη επιτροπή που στελεχώνεται από νομοθέτες και παρέχει στους κρατικούς φορείς πρόσβαση στους νομοθέτες χωρίς να χρειάζεται να εγγραφούν συναντά δημόσια.
«Αν το Κοινοβούλιο θέλει να ξεφύγει από αυτό, θα πρέπει να χτυπήσουμε σκληρά και να αναλάβουμε εξαιρετικά βαθιές μεταρρυθμίσεις», πρόσθεσε ο Glucksmann, ο οποίος προηγουμένως ανέφερε τη Ρωσία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν ως χώρες που προσπάθησαν να επηρεάσουν τις πολιτικές αποφάσεις στο Κοινοβούλιο. Για να ξεκινήσει η αντιμετώπιση του προβλήματος, ο Glucksmann ζήτησε τη σύσταση μιας ad hoc ερευνητικής επιτροπής στο Κοινοβούλιο, ενώ άλλοι αριστεροί και βουλευτές των Πρασίνων έχουν ζητήσει μεταρρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης της ονομασίας ενός αντιπροέδρου κατά της διαφθοράς σε αντικατάσταση του Kaili, ο οποίος αποβλήθηκε από το S&D ομάδα αργά τη Δευτέρα, και τη σύσταση επιτροπής δεοντολογίας που θα επιβλέπει όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ.