Ποιος διαγράφει ποιον στο ΠΑΣΟΚ; Για τη διαγραφή της κ. Καïλή

Μήνες τώρα, ο Ν. Ανδρουλάκης φιλοτεχνεί το πολιτικό προφίλ του θεσμικού, ο οποίος φθάνει και στην ενδοχώρα του θεσμομέτρη. Η μονοθεματική αντιπολίτευση του επίδοξου θεσμομέτρη είναι πολιτικά κάπως ανιαρή, η δε κινηματική αντίστοιχη του Α. Τσίπρα είναι το συμπλήρωμα στο κατά καιρούς διαμορφούμενο μπλοκ εξουσίας, στον δρόμο για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, στον ανθρωπισμένο σοσιαλισμό.

Όλα ετούτα τα μικρά ιδεολογικά καλλιτεχνήματα, που συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό της προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας, πρέπει βέβαια να έχουν μια συνέχεια, να μην παρουσιάζουν εσωτερικές τομές και, προκειμένου για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, να κινούνται εντός των ορίων του συνταγματικού χάρτη του τόπου. Ο ένας στο πεζοδρόμιο δίπλα στο πόπολο, ο άλλος στη Βουλή με το Σύνταγμα ανά χείρας. Σοσιαλισμός και Δημοκρατία επιδιώκεται να συνδιαμορφώσουν το όλον του σεβαστού, αλλά και φιλόδοξου εγχειρήματος.

Η χθεσινή διαγραφή της κ. Εύας Καïλή, όμως, από το μητρώο μελών του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος είναι συνταγματικά ελέγξιμη, αν κρίνουμε από τα δεδομένα της επικαιρότητας και την ανακοίνωση του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος της χώρας. Διαβάζουμε λοιπόν ότι, με τη σύλληψη της ευρωβουλευτού του ΠΑΣΟΚ στις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του σοσιαλιστικού κινήματος έθεσε την κ. Καïλή εκτός κινήματος: «Μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την έρευνα των βελγικών Αρχών για διαφθορά Ευρωπαίων αξιωματούχων, η ευρωβουλευτής Εύα Καϊλή τίθεται εκτός ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ  με απόφαση του προέδρου Νίκου Ανδρουλάκη».

Η σύλληψη συνεπάγεται αυτομάτως, λοιπόν, την διαγραφή με προεδρική απόφαση του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Η αντίδραση του σοσιαλδημοκράτη προέδρου δεν συμβαδίζει με την εσωτερική λογική του συνταγματικού κειμένου, το οποίο κατοχυρώνει τον δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματος: «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».

Στην πράξη αυτή η δημοκρατική αρχή συκεκριμενοποιείται με μια δέσμη διατάξεων και συνυφαίνεται με την αρχή του πολυκομματισμού και, κατά λογική προέκταση, με τη  δημοκρατική λειτουργία των θεσμών των κομμάτων, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Τα πολιτικά κόμματα είναι οργανικά στοιχεία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αποτελούν συνταγματικά κατοχυρωμένο θεσμό και «η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος».

Είναι έκφραση ελεύθερης λειτουργίας η ακαριαία διαγραφή της κ. Εύας Καïλή ή είναι μια αυθαίρετη αντισυνταγματική και αντιθεσμική κίνηση του Ν. Ανδρουλάκη; Το καταστατικό κείμενο του τρίτου σε εκλογική απήχηση δίνει τη θεσμική απάντηση, προβλέποντας ότι «για τα ζητήματα αυτά (σ.σ.: της απώλειας ιδιότητας μέλους και διεκδίκησης επανεγραφής) την ευθύνη έχει η Επιτροπή Δεοντολογίας, Εφαρμογής Καταστατικού και Πιστοποίησης (ΕΔΕΚΑΠ), η οποία ενεργεί με βάση τον Κανονισμό Δεοντολογίας». Άρα, καταστατικά και, συνεπώς, συνταγματικά προβληματική η άμεση απάντηση του υπερμάχου των θεσμών.

Συνολικότερα, το τεκμήριο της αθωότητας ισχύει για άλλα οργανωμένα μέλη του ΠΑΣΟΚ, αλλά όχι για τη συγκεκριμένη ευρωβουλευτή. Δεν έχει αποδειχθεί ότι η κ. Εύα Καïλή διέπραξε ποινικά κολάσιμη πράξη. Εκτός και αν κινηθούμε στα χωρικά ύδατα της «στιγμιαίας δημοκρατίας», αλλά αυτό δεν θα είναι θεσμικά πρέπον για τον αφοσιωμένο στην πιστή εφαρμογή των θεσμών πρόεδρο του κόμματος.