Στα άκρα: Πότε η ακροδεξιά περνά στην ένοπλη βία

Οι «πολίτες του Ράιχ», του ακροδεξιού δικτύου που συνελήφθη χθες στη Γερμανία, έρχονται να καταρρίψουν αρκετά από τα μυθεύματα, με τα οποία είμαστε εξοικειωμένοι οι πολίτες των δυτικών δημοκρατιών. Οι άνθρωποι αυτοί είναι ιδεολογικά μηδενικής ανοχής και μισαλλόδοξοι, αλλά είναι καμιά φορά αποφασισμένοι να περάσουν στη δράση, να αφήσουν το χέρι τους να γλιστρήσει στο περίστροφο.

Αξιοσημείωτο με αυτήν την ομάδα, όπως και με κάθε ανάλογη γκρούπα στην Ευρώπη, είναι ότι σε αυτήν δεν συναντούμε μόνο νέους προερχόμενους από προβληματικούς οικογενειακούς περίγυρους ή από κάποια βαριά ερωτική αποδοκιμασία. Όπως επιβεβαιώνουν και οι έως τώρα ειδήσεις που έρχονται από τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, αυτές οι περιπτώσεις αντιπροσωπεύουν ένα περιορισμένο ποσοστό των μελών. Η κρίσιμη μάζα αντλείται από άλλες κοινωνικές πηγές.

Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ανθρώπους που είναι, κατά βάση, «άνθρωποι της διπλανής πόρτας», με μέσο ή χαμηλό εισόδημα και με υψηλό μορφωτικό κεφάλαιο. Δικηγόροι, εκπαιδευτικοί λειτουργοί, γιατροί και επιστημονικοί συνεργάτες ινστιτούτων προβληματισμού και επεξεργασίας θέσεων και προτάσεων πολιτικής αποτελούν μια σημαντική μερίδα αυτών των ένοπλων της άκρας δεξιάς.

Σε αυτήν την «άτυπη» κοινωνική ομάδα προστίθενται εργαζόμενοι, ιδίως σε χειρωνακτικές εργασίες, οι οποίοι είναι εσωτεριστές, παγανιστές, πρώην Χριστιανοί που αμφιβάλλουν για την έλευση του Κυρίου και τη χριστιανική διδαχή της Δευτέρας Παρουσίας. Διαπιστώνουν ότι η Δεύτερη Έλευση καθυστερεί σημαντικά και αναζητούν στην πολιτική μελλοντολογικές ή εσχατολογικές προφητείες. Η ιδέα, δηλαδή, της καθαρότητας, του άσπιλου και αμόλυντου βίου και της δικαίωσής του επανέρχεται μέσα από το πολιτικό, όπου επενδύουν τις ελπίδες τους.

Στη γερμανική πολιτεία, υπάρχουν ειδικές υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού και, ιδιαίτερα, της αστυνομίας και του στρατού, οι οποίες έχουν, εδώ και πολλά χρόνια, μετατοπίσει το ενδιαφέρον τους από την πανσπερμία των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και των συλλογικοτήτων του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού χώρου στις οργανώσεις και τα δίκτυα της ακροδεξιάς. Ο μαρξισμός δεν επιβεβαιώθηκε ιστορικά, η παράτυπη μετανάστευση εργαλειοποιείται από ακροδεξιούς κύκλους και η υπόσχεση του εθνοκοινοτισμού φαντάζει δελεαστική στα μάτια των μονίμως καχύποπτων της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Για να μετουσιωθεί όλη αυτή η πολιτική ψυχοπαθολογία σε πράξη, χρειάζονται δύο όροι. Ο πρώτος από αυτούς είναι ο ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα σε αυτούς και το «διεφθαρμένο καθεστώς» και ο έτερος όρος είναι οι κατάλληλες κοινωνικές προϋποθέσεις, έτσι ώστε το πέρασμα στην ένοπλη δράση, το ένοπλο διάβημα, να τύχει λαϊκής αποδοχής.

Όντας συνήθως άνθρωποι των πόλεων, οι «πολίτες του Ράιχ» ενημερώνονται ακατάπαυστα για τις εσωτερικές τάσεις και τις διεθνείς εξελίξεις και ορισμένοι από αυτούς διαθέτουν έντονο πολιτικό αισθητήριο.

Στην τρέχουσα πολιτική συνθήκη της Γερμανίας, οι «πολίτες του Ράιχ» διαπιστώνουν δύο επίπεδα κόπωσης. Το ένα εντάσσεται στην πλήρως συνωμοσιολογική αντιμετώπιση της covid – 19, ενός ιού που κατασκευάσθηκε σε κινεζικά εργαστήρια, προκειμένου να «κλείσει τον κόσμο στα σπίτια». Δεν εκφράζουν, δηλαδή, κάποιες ανησυχίες σχετικά με πιθανή πολιτική χρήση του ιού από το καθεστώς, αλλά εκφράζουν τη βεβαιότητα ότι ο ιός εφευρέθηκε, με στόχο να περιοριστούν οι κοινωνικές συναναστροφές μεταξύ των ανθρώπων. Το άλλο επίπεδο είναι εξόχως ευνοϊκό για τους ανατρεπτικούς, αντιδημοκρατικούς σχεδιασμούς τους. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, για τον οποίο «προφανώς» ευθύνονται πλήρως οι ίδιοι οι Ουκρανοί, παράγει ενεργειακές και οικονομικές κρίσεις. Η γερμανική κοινωνία είναι συνηθισμένη σε έναν οικονομικά και ενεργειακό βίο, ο οποίος δοκιμάζεται σοβαρά από την τεράστια ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο και την επακόλουθη πληθωριστική έκρηξη.

Η δεύτερη και εξίσου κρίσιμη προϋπόθεση είναι η εξεύρεση ενός αξιόπιστου οπλισμού. Ενός οπλισμού, ο οποίος να είναι ικανός να επιτρέψει την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου καθεστώτος. Ο σύνδεσμος αναζητείται ανάμεσα σε στρατιώτες και, κυρίως, σε αξιωματικούς του γερμανικού στρατού. Αξιωματικοί και υπαξιωματικοί, καθώς και εν ενεργεία στρατιώτες έχουν πρόσβαση στα όπλα.

Οι γερμανικές αρχές, ωστόσο, είναι, διαβάζουμε στα σχετικά δημοσιεύματα, ενήμερες από καιρό για τις κινήσεις αυτών των ξεροκέφαλων αρνητών της δημοκρατίας και του φιλελεύθερου κράτους δικαίου. Οι συλλήψεις άρχισαν χθες και οι ανακρίσεις ξεκινούν. Έχει και το κράτος δικαίου τα θεσμικά «όπλα» του για να αντιταχθεί σε αυτούς τους ανθρώπους του πολιτικού περιθωρίου με όλη τη δύναμή του